ဆန္႔က်င္ဘက္မ်ဥ္းမ်ား

အေဆာက္အဦးတစ္ခုဟာ အေျခခံေဖာင္ေဒးရွင္း ယုိယြင္းၿပီဆုိရင္ ၾကီးမားေလ အႏၱရာယ္မ်ားၿပီး ေနခ်င္စရာမေကာင္းေလ ။ဒါလူတုိင္းဆက္ေတြးနိဳင္ပါတယ္ေလ။လူ႕အသုိင္းအဝုိင္းၾကီးတစ္ခုလံုးကို ထားပါဦး။လူတစ္ေယာက္ထဲအတြက္မွာလဲ အေျခခံအုတ္ျမစ္ေလးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ဒါေတြးစရာေပါ့။ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မျမင္ဘူးေသးသလုိ မွန္ထဲ ေျပးၾကည့္ရမယ္ထင္တယ္။
ဖတ္ခဲ့ဘူးတဲ့ဆရာေအာင္သင္းရဲ႕ေဆာင္းပါေလးေတြကို ျပန္သတိရမိတယ္။အရင္က ျပဌာန္းဖတ္စာထဲ ပါခဲ့ဘူးသလုိလုိ ၾကားဖူးပါ တယ္။က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္ကူးနဲ႔စီစဥ္ထားတဲ့ စာၾကည့္တုိက္ထဲ စာအုပ္ေတြ စုေစာင္းရင္းဖတ္မိခဲ့တာပါ။ကေလးဘဝ ေမေမ့ရင္ ခြင္ထဲ ေမေမေျပာတဲ့ ပံုျပင္ေလးေတြနားေထာင္ခဲ့ရတာဟာ အေျခခံအုတ္ျမစ္တစ္ခု ခ်ခြင့္ရခဲ့တာပါတဲ့။ေမေမေျပာတဲ့ ေရႊယုန္ နဲ႔ေရႊ က်ားျမတ္ရိတ္သြားတဲ့ ပံုျပင္ကုိ နားေထာင္ရေတာ့ ကေလးဟာ ေလာကကုိ ျမင္တတ္ဖုိ႔ မွန္ေျပာင္းတစ္လက္ကုိ ေအာ္တုိ တပ္ဆင္ခဲ့ ၿပီးသား ျဖစ္သြားပါသတဲ့။ကေလးရဲ႕ ေရွ႕ဆက္မယ့္ အနာဂတ္ခရီးမွာ ယုန္လုိ နဴးညံ့သလုိလုိနဲ႔ ရက္စက္ေကာက္က်စ္တတ္ တဲ့ လူမ်ိဴးေတြ ရွိနိဳင္မယ္လုိ႔ ကေလးက မွန္ေျပာင္းနဲ႔ၾကည့္ၿပီးသား။က်ားလုိ မာေက်ာခက္ထန္ပံုရေပမယ့္ ေျဖာင့္စင္းရုိးသားသူလဲ ေတြ႕နိဳင္ တယ္ေပါ့။မွန္ေျပာင္းကုိ ခ်ဲ႕ရင္ ခ်ဲ႕နိဳင္သေလာက္ ကေလးရဲ႕အျမင္ေတြ က်ယ္သြားမွာပါ။ေကာက္က်စ္သူကုိ ရွဳံ႕ခ်ခ်င္စိတ္ေတြ ကေလး ရင္ထဲ တဖြားဖြားျဖစ္လုိ႔ေလ။ရုိးသားမွန္ကန္သူအတြက္ မခံခ်င္စိတ္နဲ႕ ေဖးမကူညီခ်င္စိတ္ေတြ တေထာင္းေထာင္းထေပါ့။ဒါကုိ ဆရာ ေအာင္သင္းက မိခင္ေတြကုိ ပံုျပင္ဆက္ေျပာၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းရင္ ေရးျပပါတယ္။ကေလးအနာဂတ္မွာ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ရွိဖုိ႔ ဘာသာတရား ယဥ္ေက်းမွဳကုိ အေလးထားတတ္ဖုိ႔ ဆုိတာ အိပ္ရာဝင္ပံုျပင္ေျပာတဲ့ ေမေမက အစ အေရးၾကီးေၾကာင္းေပါ့။
က်ေနာ္တုိ႔ ၾကီးျပင္းရတဲ့ေခတ္မွာ ဒီအေျခအေနရဲ႕ အေငြ႕အသက္ဟာ ေလထဲမွာေတာင္ မက်န္ရစ္ေတာ့ပါဘူး။ေရွးေဟာင္းပစၥည္း တစ္ခုဟာ သူ႕ေခတ္ရဲ႕အေငြ႕အသက္ကုိ ေငြ႕ေငြ႕ေလးေဖာ္ျပေနသလုိပဲလုိ႔ ခံစားတတ္သူေတြ ဒါမွမဟုတ္ ပညာရွင္ေတြက အလုိလုိခံ စားမိတတ္ပါတယ္။က်ေနာ္တုိ႔လက္ထက္က ေမေမေတြမွာေတာ့ ပံုေျပာတဲ့ဓေလ့ရွိခဲ့ဖူးတယ္ဆုိတဲ့ အေငြ႕အသက္ အရိပ္အေယာင္ ေတာင္က်န္ပါ့မလား။အုတ္ျမစ္ခ်စဥ္ ပစၥည္းတမ်ိဳးလုိသြားတဲ့ generationေတြရဲ႕ ဘဝေတြျဖစ္ေနသလားဗ်ာ။က်ေတာ္တုိ႔ အမွန္တ ကယ္ မွန္ေျပာင္းေတြ ခ်ိဳတဲ့ခဲ့ၾကသလား။ျမန္မာေတြရဲ႕ generationေတြမွာ အေတာ္ဆုိးဝါး ေနတယ္ထင္ပါတယ္။နိဳင္ငံေရးကုိ ရည္ညႊန္းတာ မဟုတ္ပါ၊ပညာေရး လူမွဳေရး စတဲ့ အားလံုးေသာ အေရးေပါင္းမ်ားစြာကုိ ေျပာခ်င္တာပါ။က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ငယ္စဥ္ အသိေတြမွာ ဘယ္ေနရာမွာမဆုိ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ မ်က္ဝန္းခ်င္းဆံုၿပီး ရဲရဲရင့္ရင့္ ယွဥ္ၾကည့္ပစ္ပါလုိ႔ ဘယ္ဖတ္စာထဲ ဘယ္သင္ရုိးထဲမွာမွ မပါခဲ့ဘူး။"လိမ္မာေအာင္ေန" "ရုိရုိေသေသဆက္ဆံေနာ္ "'လိပ္ျပာငယ္ေအာင္ စကားလံုးေတြနဲ႔ အသိကုိ အဖိခံခဲ့ ၾကတယ္ထင္ပါတယ္။က်ေနာ္ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘယ္သူကုိဘာ ဘယ္သူေၾကာင့္ဘာလုိ႔ အျပစ္တင္ဖုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။က်ေနာ္တုိ႔ generationေတြအားလံုး ကုိယ့္အေျခအေနကုိ ကုိယ္ ျပန္သံုးသပ္နိဳင္ဖုိ႔ အေတြးေလးမ်ား ရမလား ရည္ရြယ္ပါတယ္။ကုိယ့္ အေျခအေနကုိ အမွန္အတုိင္းျပန္သိၿပီး ေရာက္တဲ့ေနရာကေန မွီရာကားနဲ႔ လုိက္ၾကဖုိ႔ ေျပာခ်င္တာပါ။ဘယ္ကုိ လုိက္ရမလဲ လုိ႔ ေမးမေနပါနဲ႔ဗ်ာ။စာရွည္ရင္ ေနရာကုိ အားနာလုိ႔ပါ။