ဆန္႔က်င္ဘက္မ်ဥ္းမ်ား

(ေရးသားသူ - S.S.)

အခုဆိုရင္ ျမန္မာဘေလာဂ့္ေလာကမွာ ဘေလာဂ့္ေရးသူေတြမ်ားျပားလာသလို ဘေလာဂ့္ဖတ္သူႏႈန္းလည္း တိုးပြားလာပါတယ္ ။ ျမန္မာဘေလာဂ့္ေတြကိုခြဲျခားစိတ္ျဖာၾကည့္တဲ့အခါ အနုပညာရသပိုင္း ၊ ကိုယ္ၾကံဳေတြ႔ရတာကို ဒို္င္ယာရီသေဘာမိ်ဳးေရးတဲ့အပိုင္း ၊ နည္းပညာ ဗဟုသုတတို႔နဲ႔ပတ္သက္ျပီး သိသေလာက္ကို ျပန္လည္ေ၀မွ်တဲ့အပိုင္း ၊ သတင္း သီခ်င္း စာအုပ္ျဖန္႔တဲ့အပိုင္း ၊ နိုင္ငံေရး (သို႔) အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ေတြနဲ႔ေရးတဲ့အပိုင္း စတဲ့ အပိုင္းအမိ်ဳးမိ်ဳးကို ကိုယ္အားသန္ရာဘက္ဦးစားေပးေရးၾကတာ ျမင္ေတြ႔နိုင္ပါတယ္ ။ ဒါ့အျပင္ ခုေနာက္ပိုင္းမွာ ဘေလာဂ့္ေတြကိုအသံုးခ်ျပီး အဖြဲ႔အစည္းအရတိုက္ခိုက္တာေတြ ၊ ပါစင္နယ္အရတိုက္ခိုက္တာေတြပါ လုပ္လာတာေတြလည္း ရွိပါတယ္ ။

ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတုန္းက ျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ Citizen Journalist လို႔ေခၚခံခဲ့ရတဲ့ျပည္သူေတြကတဆင့္ ျမန္မာျပည္ကသတင္းအျဖစ္အပ်က္ေတြကို ျမန္မာဘေလာဂ့္ေတြ ျဖန္႔ေ၀နိုင္ခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအျပီး တစ္နွစ္ေက်ာ္ၾကာတဲ့အခါ သတင္းေတြနဲ႔အတူ အတင္းအဖ်င္းေတြပါ ရွိလာတယ္ ။ ေန႔တဒူ၀ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြ ကိုယ္ရထားတဲ့ဗဟုသုတနည္းပညာေတြကို ဟိုတစဒီတစ ျပန္လည္ေ၀မွ်တာေတြလည္း ရွိတယ္ ။ ဘေလာဂ့္ေပၚက အနုပညာရသ၀န္းက်င္ဟာလည္း နာမည္ၾကီးစာေရးဆရာေတြသာမက တက္သစ္စေတြ အနုပညာပါရမီရွိသူေတြနဲ႔ က်ယ္ျပန္႔လာတယ္ ။ ျမန္မာဘေလာဂ့္ေတြၾကားမွာ ဘေလာဂါ့ခ်င္းခင္မင္ရင္းနွီးမႈေတြရွိၾကတယ္ ၊ ဘေလာ့ဂါစင္မီနာတို႔ ဘေလာ့ဂါဂဲသားရင္းတုိ႔လုပ္ၾကတယ္ ၊ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြအသစ္ေတြ ရၾကတယ္ ။ တခ်ိန္တည္းမွာ အျမင္မတူ မၾကည္ျဖဴသူေတြလည္း ရနိုင္တယ္ ။ ဟန္ေဆာင္မႈေတြျပည့္က်ပ္လာတယ္ ။ အဲလိုအေျခအေနေတြၾကား စဥ္းစားသင့္တဲ့အခ်က္တခ်က္က ျမန္မာဘေလာဂ့္ေတြကို အဲလို လူမႈဆက္ဆံေရးခ်ိတ္ဆက္ျခင္း (social networking) အဆင့္ေလာက္မွာပဲ အဓိကထားျပီး ရပ္တန္႔ေနေတာ့မလား ။

တေန့တျခားတိုးပြားလာတဲ့ျမန္မာဘေလာဂ့္ေတြၾကား ဘယ္သူမွစဥ္းစားမိပံုမရတဲ့ေမးခြန္းကေတာ့ ျမန္မာဘေလာဂ့္ေတြဟာ နိုင္ငံတကာဘေလာဂ့္ေလာကနဲ႔ယွဥ္ရင္ ဘယ္လိုအဆင့္အတန္း အေျခအေနမွာ ေရာက္ေနျပီလဲဆိုတဲ့ေမးခြန္းပါပဲ ။ အဲဒီအဆင့္အတန္းဆိုတာဟာ ဘန္နာဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း လုပ္နိုင္တယ္ဆိုတာထက္ ၊ ကိုယ့္ဘေလာဂ့္မွာ ဟစ္ဘယ္နွစ္ခုရနိုင္တယ္ဆိုတာထက္ ၊ ပို႔စ္တခုမွာ ကြန္မန္႔ဘယ္ေလာက္ရွိနိုင္တယ္ဆိုတာထက္ ၊ ဘေလာဂ့္ကိုဘယ္လိုလွပေအာင္မြန္းမံတယ္ဆိုတာထက္ ၊ ျမန္မာဘေလာဂ့္ေတြဟာ ျမန္မာလူမိ်ဳးေတြရဲ႕လက္ရွိအေျခအေနပိုတိုးတက္ဖို ႔ကမာၻမွာရင္ေဘာင္တန္းနိုင္ဖို႔ ဘယ္လိုပံ့ပိုးေနသလဲဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။

နိုင္ငံတကာရဲ႕ဘေလာဂ့္ေလာကကိုေလ့လာမယ္ဆိုရင္ ပထမဆံုးစိတ္၀င္စားစရာအခ်က္ကေတာ့ ဘေလာဂ့္ေတြကို ပညာေရးနယ္ပယ္ေတြမွာအသံုးျပဳလာၾကတာပါပဲ ။ ဒါဟာဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ခုေခတ္မွာက်င္လည္ေနသူေတြဟာ ဒစ္ဂ်စ္တယ္လ္ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းေပၚ အလိုအေလ်ာက္စီးနင္းလိုက္ပါေနၾကသူေတြျဖစ္တဲ့အတြက္္ ကြန္ျပဴတာ ၊ အင္တာနက္ စတာေတြနဲ႔ ယဥ္ပါးေနပါတယ္ ။ သူတို႔ရဲ႕သင္ၾကားေလ့လာမႈေတြမွာ သူတို႔ယဥ္ပါးတဲ့အရာေတြကို အေထာက္အကူအျဖစ္သံုးရင္ ပိုထိေရာက္မႈရွိနိုင္တယ္လို႔ ပညာေရးပိုင္းေလ့လာသူေတြက သံုးသပ္မိၾကတယ္ ။ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သည့္သင္ယူျခင္း (collaborative learning) ၊ အျပန္အလွန္နွီးေနွာဖလွယ္သည့္သင္ယူျခင္း (interactive learning) မိ်ဳးေတြကို စာသင္ခန္းေတြမွာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြၾကားျဖစ္ထြန္းေစဖို႔ ၾကိဳးစားလာၾကပါတယ္ ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လူတေယာက္ဟာတစ္ေယာက္တည္းသင္ယူတာထက္ ၊ အားလံုးေပါင္းျပီး တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ အၾကံဥာဏ္ စိတ္ကူးေတြနဲ႔ပံ့ပိုးျပီးတည္ေဆာက္မယ္ဆိုရင္ သင္ယူျခင္းမွာပိုျပီးထိေရာက္နိုင္ျပီး အသိပညာပိုတိုးပြားေစတယ္လို႔ ပညာေရးပိုင္းေလ့လာသူေတြက သံုးသပ္မိၾကပါတယ္ ။ အဲလိုလုပ္နိုင္ဖို႔ ဘေလာဂ့္ေတြကိုအသံုးခ်နိုင္တာကို ေတြ႔ရွိသြားၾကပါတယ္ ။

ဒါေၾကာင့္ နိုင္ငံတကာဘေလာဂ့္ေလာကမွာ ပညာေရးဘေလာဂ့္ေတြပဲ သီးသန္႔စုေပါင္းထားတဲ့ေနရာျဖစ္တဲ့ EDUBLOG ဆိုတာရွိလာပါျပီ ။ အဲဒီေနရာဟာ ဆရာဆရာမေတြ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ စာသင္ၾကားရာမွာဘေလာဂ့္ကိုအလြယ္တကူသံုးနိုင္ဖို႔ သီးသန္႔တည္ေထာင္ေပးထားတာျဖစ္ပါတယ္္္ ။ လက္ရွိ အဲဒီေနရာမွာဘေလာဂ့္ေပါင္း နွစ္သိန္းေက်ာ္အထိရွိေနပါျပီ ။ သူတို႔ဟာဘေလာဂ့္ေတြကိုစာသင္ၾကားေရးပိုင္းမွာ ဘယ္လိုအသံုးခ်ၾကပါသလဲ ။

သခ်ၤာဆရာတေယာက္ကေထာင္ထားတဲ့ Mathblog မွာ တေန႔တာအတန္းထဲမွာ သင္လိုက္တဲ့သင္ခန္းစာနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ေက်ာင္းသားေတြက တလွည့္ခ်င္းစီ ဘေလာဂ့္ေပၚမွာပို႔စ္အေနနဲ႔ သူတို႔နားလည္သလို ျပန္လည္ရွင္းျပထားတာေတြရွိပါတယ္ ။ အတန္းထဲက တျခားေက်ာင္းသားေတြက အဲဒီပို႔စ္ေတြမွာ ကြန္မန္႔ေတြ၀င္ေရးရင္းေဆြးေႏြးၾကပါတယ္ ။ သူတို႔သင္ရတဲ့သင္ခန္းစာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကိုေဖာ္ျပထားတဲ့ အင္တာနက္ေပၚက ၀က္ဆိုဒ္လင့္ခ္ေတြကိုလည္း ကြန္မန္႔ေတြမွာေပးျပီး ေ၀မွ်ၾကပါတယ္ ။ ေက်ာင္းသားခ်င္းရွင္းျပထားတဲ့အေရးအသားဟာ သူတို႔ခ်င္းနားလည္နိုင္တဲ့ စကားလံုးအသံုးအႏံႈးေတြကိုသံုးတတ္ၾကတဲ့အတြက္ တခါတေလက်ေတာ့ စာအုပ္ထဲကရွင္းျပထားတာထက္ ပိုထိေရာက္ေစပါတယ္ ။ အဲဒီဘေလာဂ့္မွာ သခ်ၤာဆရာရဲ႕ပါ၀င္မႈက ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕တင္ျပခ်က္ေတြ ေဆြးေႏြးတာေတြကို လမ္းမမွားရေလေအာင္ လိုအပ္တဲ့အခါ၀င္ေရာက္ျပီး ဂိုက္လုပ္ေပးတာမိ်ဳးပါပဲ ။ တခါတေလ သူကို္ယ္တိုင္လည္း ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ လိုအပ္မယ့္အခ်က္အလက္ေတြကို ပို႔စ္အေနနဲ႔တင္ေပးပါတယ္ ။ အဲလိုလုပ္တဲ့အခါ ေက်ာင္းသားနဲ႔ဆရာၾကား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တာမိ်ဳးေတြျဖစ္လာျပီး ဆရာနဲ႔ေက်ာင္းသားၾကားမွာ တသီးတသန္႔ၾကီးျဖစ္တာမိ်ဳး မခံစားရေတာ့ပဲ ပိုမိုရင္းနီးေစပါတယ္ ။ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း သူတို႔အထင္အျမင္ အေတြးအေခၚေတြကို ပြင့္လင္းစြာေထာက္ျပရဲလာပါတယ္ ။ အဲလိုဘေလာဂ့္မိ်ဳးကို သခ်ၤာဘာသာတင္သာမက သိပၸံ ၊ ပထ၀ီ ၊ သမိုင္း စတဲ့ဘာသာရပ္အမိ်ဳးမိ်ဳးမွာ အသံုးျပဳထားတာေတြ ေတြ႔ရပါတယ္ ။

ဆရာဆရာမေတြသံုးတတ္တဲ့ေနာက္တမိ်ဳးကေတာ့ အေၾကာင္းအရာ အခ်က္အလက္ေတြကို ျဖန္႔ေ၀တဲ့သေဘာမိ်ဳးပါပဲ ။ ေနာက္ထပ္သခ်ၤာဆရာမတေယာက္ရဲ႔ Class Connection ဘေလာဂ့္မွာ တစ္ပတ္စာအတန္းထဲမွာသင္ၾကားခဲ့တဲ့ အေရးၾကီးတဲ့အခ်က္အလက္ေတြ ၊ ေလ့က်င့္ခန္းထပ္ရမယ့္ေန႔ရက္ေတြ ၊ ေက်ာင္းမွာျဖစ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြသိသင့္တဲ့ တျခားအေရးၾကီးတဲ့အစီအစဥ္ေတြအေၾကာင္းပါရွိတယ္ ။ ဒီဘေလာဂ့္ က်ေတာ့လည္း ကေလးေတြအတန္းထဲမွာဘာေတြသင္ေနတယ္ ဘာေတြလုပ္ၾကမယ္ဆိုတဲ့အစီအစဥ္ေတြ ဘာေတြလုပ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတဲ့မွတ္တမ္းေတြနဲ႔ဓါတ္ပံုေတြကို မိဘေတြသိေအာင္ ဘေလာဂ့္ကိုသံုးျပီးေ၀မွ်ပါတယ္ ။

ေနာက္တမိ်ဳးကေတာ့အဂၤလိပ္စာသင္ၾကားရာမွာျဖစ္ျဖစ္ ၊ ဘာသာစကားတခုခုကို သင္ၾကားရာမွာျဖစ္ျဖစ္ ဘေလာဂ့္ကိုအြန္လိုင္းဒိုင္ယာရီအျဖစ္ ေန႔စဥ္ေရးခိုင္းတာပါပဲ ။ အဲလိုေရးျပီး ဆရာအျပင္ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ဖတ္ၾက ကြန္မန္႔ေတြေရးၾကနဲ႔ ဘာသာစကားတခုကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔သင္ယူနိုင္ပါတယ္ ။ ဒိုင္ယာရီလိုကိုယ္ေရးခ်င္တာကိုေရးတဲ့အခါ ေရးတဲ့သူအတြက္လည္း ဘာေရးရမွန္းမသိျဖစ္ေနတာမိ်ဳးမရွိေတာ့သလို ဖတ္တဲ့သူအတြက္လည္း ဖတ္စာအုပ္ထဲကစာပိုဒ္ေတြမဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုဖတ္ေနရတဲ့အတြက္ စိတ္၀င္စားမႈရွိေစပါတယ္ ။

ဘေလာဂ့္ဆိုတာပညာေရးပိုင္းမွာသာမက အလုပ္နဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ေနရာေတြ ပညာသည္ေတြက သူတို႔အေတြးအေခၚ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ အေတြ႔အၾကံဳေတြကို ေဆြးေႏြးဖလွယ္တဲ့ေနရာမွာလည္း အသံုးျပဳလို႔ရပါတယ္ ။ အဲလိုဘေလာဂ့္ေတြက အေၾကာင္းအရာ အခ်က္အလက္ေတြဟာ သာမန္ဘေလာဂ့္ေတြမွာေရးထားတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြလိုမဟုတ္ဘဲ ယံုၾကည္နိုင္ေလာက္တဲ့အရည္အခ်င္း (credibility) အျပည့္အ၀ရွိပါတယ္ ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီဘေလာဂ့္ကိုေရးသားသူေတြဟာ သူတို႔ေရးသားထားတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ဆက္စပ္တဲ့နယ္ပယ္မွာ ယံုၾကည္ရတဲ့အရည္အခ်င္းရွိသူေတြဆိုတာ စာဖတ္သူေတြက သိရွိထားၾကပါတယ္ ။ အဲဒီအခါ သူတို႔ဘေလာဂ့္ေတြဟာ အပ်င္းေျပသေဘာနဲ႔ဖတ္တာမဟုတ္ေတာ့ပဲ အခ်က္အလက္ေတြကို သင္ၾကားမွတ္သားစရာေနရာတခုျဖစ္လာပါတယ္ ။

ကမာၻ႔နိုင္ငံအသီးသီးမွာေရာက္ရွိျပီး အဲဒီနိုင္ငံေတြကပညာေတြ အလုပ္အေတြ႔အၾကံဳေတြရရွိထားတဲ့ ျမန္မာဘေလာဂါ့ေတြဟာလည္း ကိုယ္နဲ႔သက္ဆိုင္ရာနည္းပညာပိုင္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ဘေလာဂ့္ကို တကိုယ္တည္းျဖစ္ေစ အုပ္စုဖြဲ႔ျပီးျဖစ္ေစ လုပ္နိုင္ပါတယ္ ။ အဲလိုဘေလာဂ့္ေတြဟာ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ အဲဒီနည္းပညာပိုင္းကိုေလ့လာသင္ၾကားေနတဲ့တက္သစ္စမိ်ဳးဆက္္ေတြကို သင္ၾကားပို႔ခ်ရာေနရာ၊ အဲလိုနည္းပညာပိုင္းမွာလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ကိုယ့္နိုင္ငံသားေတြနဲ႔ ပညာႏွီးေႏွာဖလွယ္ရာ ေနရာတေနရာ ျဖစ္လာနိုင္ပါတယ္ ။ ျပည္တြင္းနဲ႔ျပည္ပမွာရွိေနေပမယ့္ ျမန္မာလူမိ်ဳးခ်င္း ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သည့္သင္ယူျခင္းမိ်ဳးနဲ႔အတူ ျမန္မာျပည္တိုးတက္ေရးအတြက္လည္း တီထြင္ၾကံစ စိတ္ကူးဥာဏ္ေတြကို တစစီပိုပိုၾကီးပြားလာေအာင္ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္နိုင္မယ့္အခြင့္အလမ္းေတြ ျဖစ္လာနိုင္ပါမယ္ ။

ဘေလာဂ့္ရဲ႕အားသာခ်က္ထဲကတခုကေတာ့ ဘေလာဂ့္ဆိုတာေပါ့ပါးသြက္လက္တဲ့အသြင္ရွိျပီး စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြနဲ႔ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့ေနရာမိ်ဳးျဖစ္မေနတဲ့အတြက္ အသံုးျပဳသူေတြအတြက္ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္တာမိ်ဳးမျဖစ္ေစပါဖူး ။ ေနာက္ျပီးဘေလာဂ့္ဆိုတာ ခုေခတ္လူငယ္ေတြနဲ႔ နီးစပ္တဲ့အရာတခုလည္းျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါ့အျပင္ဘေလာဂ့္ထဲမွာ ဓါတ္ပံုေတြျပတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဗြီဒီယိုထည့္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ အသံဖိုင္ထည့္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ စတဲ့ တျခား application အမိ်ဳးစံုကိုလည္း ထည့္လို႔ရတဲ့အတြက္ စိတ္၀င္စားစရာျဖစ္ေအာင္လုပ္နိုင္ပါတယ္ ။

စိတ္ကူးအၾကံဥာဏ္ေတြကို ျမန္မာအမ်ားစုေဆြးေႏြးဖလွယ္ေလ့ရွိၾကတဲ့ေနရာကေတာ့ Discussion Boards/ Forumေတြပါပဲ ။ အဲလိုလုပ္တာဟာလည္းအက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိနိုင္ေပမယ့္ အဲဒီေနရာေတြဟာ စကားလံုးေတြနဲ႔ပဲေရးလို႔ရျပီး တျခား ေဆာ့ဖ္၀ဲေတြထည့္ဖို႔ ကန္႔သက္ခ်က္ေတြရွိတဲ့အတြက္ ဘေလာဂ့္ေတြေလာက္ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတဲ့နွီးေနွာဖလွယ္နိုင္တဲ့အခြင့္အလမ္းမိ်ဳးေတြ မရွိပါဖူး ။

တျခားဘေလာဂ့္လုပ္နည္းတခုုျဖစ္တဲ့ Micro-blogging ဆိုတာ ေခါင္းထဲလွ်ပ္တျပက္ေပၚလာတဲ့အေတြး ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းျဖစ္ေနတဲ့အေျခအေန စတာေတြကို ဘေလာဂ့္ပို႔စ္အေသးစားေလးေတြလိုလုပ္ျပီး အမ်ားကိုအသိေပးေ၀မွ်တာမိ်ဳးျဖစ္ပါတယ္ ။ Micro-blogging လုပ္တဲ့ဆိုဒ္ေတြမ်ားေပမယ့္ လူသံုးအမ်ားဆံုးကေတာ့ Twitter ပဲျဖစ္ပါတယ္ ။ အေမရိကန္သမၼတ အိုဘားမားအပါအ၀င္ ရုပ္ရွင္မင္းသားမင္းသမီးေတြကအစ နိုင္ငံေပါင္းစံုကပညာရွင္ေတြအထိ သူတို႔ဘာေတြလုပ္ေနတယ္ဆိုတာကို သူတို႔ကိုအားေပးေနသူေတြ စိတ္၀င္စားေနသူေတြသိရေအာင္ ၊ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႔ေ၀မွ်ခ်င္တဲ့ စိတ္ကူးအၾကံအစည္ေတြ အေၾကာင္းအရာအခ်က္အလက္ေတြကို အားလံုးဆီေရာက္ဖို႔ Twitter ကိုအသုံးျပဳတတ္ၾကတယ္ ။ အဲလိုအသံုးျပဳလိုက္တဲ့အတြက္ လူအမ်ားၾကီးဆီ တခ်ိန္တည္းေရာက္ေအာင္လုပ္နိုင္တဲ့ မီဒီယာပါ၀ါမိ်ဳးရွိေစပါတယ္ ။

ျမန္မာဘေလာဂ့္ေလာကမွာလည္း ကိုယ့္ရဲ႕လက္ရွိအေျခအေနကိုအသိေပးဖို႔ Twitter ဆိုတာကို သံုးလာၾကတာေတြ႔ရပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ Twitter ထဲမွာ ျမန္မာျပည္အေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့သတင္းေတြကိုတင္ေပးတဲ့ Burmanewsnet, Burma Campaing UK, US for Burma စတဲ့အေကာင့္ေတြမွာ သတင္းယူတဲ့ျမန္မာေတြနည္းပါးသလို သူတို႔ေတြရဲ႕သတင္းတင္ႏႈန္းကလည္း အျမဲမရွိတာေတြ႔ရပါတယ္ ။ NY Times, CNN Breaking News စတဲ့ နိုင္ငံတကာမီဒီယာေတြကေတာင္ Twitter ကိုသံုးျပီး သတင္းေခါင္းစဥ္ေတြကို စာဖတ္သူေတြဆီျဖန္႔ဖို႔ၾကိဳးစားေနတဲ့အခ်ိန္ ျမန္မာေလာက (ဘေလာဂ့္နွင့္ မီဒီယာမ်ား) ကေတာ့ Twitter ရဲ့မီဒီယာပါ၀ါကို ေသခ်ာမသံုးသပ္မိေလသလားလို႔ ထင္စရာျဖစ္လာပါတယ္ ။

ဒါ့အျပင္ ျမန္မာေတြၾကားမွာ Twitter ကို အေၾကာင္းအရာ ဗဟုသုတရယူဖို႔အတြက္ေတာ့သံုးတာ မေတြ႔ရေသးပါဖူး ။ နည္းပညာပိုင္းနဲ႔ သင္ၾကားေရးပိုင္းဆိုင္ရာနဲ႔ပတ္သက္ျပီးသံုးထားတဲ့နမူနာကိုျပရရင္ေတာ့ ABC News မွာၾကည့္လိုက္ရတဲ့ ဆရာ၀န္ေတြခြဲစိတ္ကုသျခင္းတခုလုပ္ေနတုန္း Twitter ကိုသံုးျပီး ေဆးတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြကို သင္ျပေပးတဲ့ဗီြဒီယိုပါ ။ ခြဲစိတ္ခံရတဲ့လူနာရဲ႕သေဘာတူညီခ်က္နဲ႕အတူ အဲဒီခြဲစိတ္ကုသျခင္းကို live video transmission လုပ္ျပီး နိုင္ငံတကာမွာရွိတဲ့ ေဆးတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြၾကည့္နိုင္ေအာင္ အင္တာနက္ကထုတ္လႊင့္ခဲ့ပါတယ္ ။ ျပီးေတာ့ Twitter ကိုသံုးျပီး ေက်ာင္းသားေတြကေမးခြန္းေတြေမးတာကို ျပန္လည္ေျဖၾကားခဲ့ပါတယ္ ။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ဆရာ၀န္ခြဲစိတ္ေနတာကိုအေသးစိတ္ျမင္ရျပီး ဒါကဘာလို႔ဒီလုိလုပ္တာလဲ ဆိုတဲ့ေမးခြန္းမိ်ဳး ခ်က္ခ်င္းေမးနိုင္တဲ့အတြက္ သူတို႔အတြက္အမ်ားၾကီးအက်ိဳးရွိခဲ့ပါတယ္လို႔ ေျဖၾကားခဲ့ၾကပါတယ္ ။

နိုင္ငံတကာဘေလာဂ့္ေလာကမွာ အထက္မွာေဖာ္ျပခဲ့သလို ဘေလာဂ့္ဆိုတာကိုအက်ိဳးရွိေအာင္ အသံုးျပဳေနတာကိုၾကည့္ျပီး လြန္ခဲ့တဲ့သံုးနွစ္နီးပါးေလာက္ကစျပီး စည္ကားလာခဲ့တဲ့ျမန္မာဘေလာဂ့္ေလာကမွာေတာ့ လိုအပ္ေနတာေတြအမ်ားၾကီးရွိပါေသးလားလို႔ ေတြးမိပါတယ္ ။ သူတို႔လိုပဲထပ္တူလုပ္ရမယ္လို႔ေတာ့ မဆိုလိုပါဖူး ။ ဒါေပမယ့္ ေခတ္နဲ႔ရင္ေဘာင္တန္းခ်င္ရင္ေတာ့ နိုင္ငံတကာမွာ ဘေလာဂ့္ေတြကို ဘယ္လိုသံုးေနၾကပါလားဆိုတာကို စူးစမ္းေလ့လာၾကည့္ဖို႔လိုအပ္လာပါျပီ ။ နိုင္ငံေပါင္းစံုမွာေရာက္ရွိေနၾကတဲ့ျမန္မာေတြ စုေ၀းနားခို စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈရေစတဲ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနရာတခုအျဖစ္ ျမန္မာဘေလာဂ့္ေလာကတည္ရွိေနတာဟာ မေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတာ့မဟုတ္ပါဖူး ။ လူတိုင္းဟာဘ၀မွာေရြးခ်ယ္မႈေတြရွိ္ၾကတယ္ ။ တခ်ိဳ႔က စိတ္ေျဖသာရာအတြက္ပဲဦးစားေပးေရြးခ်ယ္ ဘယ္လိုအေျခအေနေရာက္ေရာက္ တင္းတိမ္တတ္ၾကတယ္ ။ တခ်ိဳ႔ကေတာ့ ဘ၀မွာအျမဲတိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းကို ရွာၾကံေနတတ္ၾကတယ္ ။ ပထမအဖြဲ႕လူေတြအတြက္ေတာ့ ျမန္မာဘေလာဂ့္ေလာကဟာ အတိုင္းအတာတခုအထိအက်ိဳးျပဳေနနိုင္တာျမင္ရေပမယ့္ ၊ ဒုတိယအဖြဲ႔ကလူမိ်ဳးေတြအတြက္ေတာ့ ျမန္မာဘေလာဂ့္ေလာကက အခြင့္အလမ္းသိပ္ေပးတဲ့ပံုမေပၚေသးပါဖူး ။

ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကာလက ျမန္မာျပည္ထဲကသတင္းေတြအလ်င္အျမန္ျဖန္႔ေပးနိုင္တယ္ဆိုျပီး ကမာၻကအသိအမွတ္ျပဳခံခဲ့ရတဲ့ျမန္မာဘေလာဂ့္ေတြဟာ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ မေသခ်ာမေရရာတဲ့သတင္းေတြပါ၀င္ေနတဲ့ လူမႈဆက္ဆံေရးခ်ိတ္ဆက္ျခင္း (social networking) ကိုအသားေပးေနတဲ့အဆင့္မိ်ဳးေလာက္မွာေရာက္ေနတာနဲ႔ပဲ တင္းတိမ္ၾကေတာ့မလား ။ အက်ိဳးမရွိတဲ႔ျငင္းခုန္ျခင္းေတြ အတၱအျပည့္နဲ႔ရန္လိုမႈေတြၾကား ဘေလာဂ့္ေပၚကအခ်ိန္ေတြကိုကုန္ေစေတာ့မလား ။ ဒါ့အျပင္ ကိုယ့္တိုးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္းအတြက္ေရာ ကိုယ္နဲ႔ယဥ္ပါးေနတဲ့ဘေလာဂ့္ေတြကို အသံုးခ်ဖို႔စိတ္မကူးၾကေတာ့ဖူးလား ။

စိစစ္ေရး (censorship) မွာ ကမာၻ႔အခ်ဳပ္ခ်ယ္ဆံုးနိုင္ငံေတြထဲပါ၀င္တဲ့ ျမန္မာနို္င္ငံကျပည္သူေတြအတြက္ေတာ့ အင္တာနက္ေပၚကဘေလာဂ့္ေတြဟာ သူတို႔မေရာက္နို္င္တဲ့ေလာကကို၀င္ေရာက္ခြင့္ေပးတဲ့ ျပတင္းေပါက္လိုပါပဲ ။ အဲဒီျပတင္းေပါက္ကေန ျမင္ေတြ႔ခြင့္ရတဲ့အေတြ႔အၾကံဳေတြကို သူတို႔စိတ္၀င္စားၾကမယ္ ၊ သင္ၾကားခြင့္ရတဲ့နည္းပညာေတြဟာ သူတို႔အတြက္တန္ဖိုးရွိလိမ့္မယ္ ။ နုိင္ငံရပ္ျခားမွာေရာက္ေနတဲ့ျမန္မာလူမိ်ဳးေတြဟာ ကိုယ့္အမိေျမမွာ တံခါးပိတ္ မ်က္စိပိတ္ အေမွာင္ခ်ထားခံေနရတဲ႔ ကိုယ့္နိုင္ငံသားေတြအတြက္ ဒီဘေလာဂ့္ေတြကိုသံုးျပီး ပညာဒါနေတြလွဴဒါန္းနိုင္မယ့္ အခြင့္အလမ္း ၊ အက်ိဳးရွိတာေတြ လုပ္ေပးနိုင္မယ့္အခြင့္အလမ္းေတြရွိတာ ဘေလာဂ့္ေရးသူတိုင္းသိေစခ်င္ပါတယ္ ။

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလလို႔ဆိုနိုင္တဲ့ အခြင့္အလမ္းကို မရွာေဖြရင္ေတာ့ ကိုယ့္ေရွ့ေမွာက္မွာရုပ္လံုးျပလာခဲ့ရင္ေတာင္ ျမင္ေတြ႔နိုင္ဖို႔ခဲ့ယဥ္းပါတယ္ ။ ျမန္မာဘေလာဂ့္ေလာကဟာလည္း ျမန္မာျပည္ထဲကျပည္သူေတြအတြက္ အက်ိဳးရွိတဲ့ျပတင္းေပါက္တေပါက္ျဖစ္လာဖို႔တင္မက ၊ ျပည္ပေရာက္ျမန္မာဘေလာဂါ့ေတြရဲ႔အရည္အခ်င္းကို ပိုမိုတိုးတက္လာနိုင္ေအာင္ ေပးနိုင္တဲ့အခြင့္အလမ္းေတြရွိေနပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဒီအခြင့္အေရးေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္နိုင္မလားဆိုတာကေတာ့ ျမန္မာဘေလာဂါ့ေတြေပၚမွာပဲ လံုးလံုးလ်ားလ်ားမူတည္ေနပါတယ္လို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်လို္က္မိပါေတာ့တယ္ ။


ဤေဆာင္းပါးကို သံလြင္မဂၢဇင္း ၂၀၀၉ ခုနွစ္ ဧျပီလထုတ္ အတြဲ (၃) အမွတ္ (၂) တြင္ေဖာ္ျပျပီးျဖစ္သည္ ။