ယူနီကုဒ္ႏွင့္ျမန္မာလန္းေဂြ႕

ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ့ တတိယ အႀကိမ္ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္း အျဖစ္ ဝါ့ဒ္ပရက္စ္ ဘေလာ့ဂ္ ကို ျမန္မာ-၃ ေဖာင့္ထ္ နဲ႔ အျပည့္အဝ ေရးနိုင္ဖို႔ ဒီဘေလာ့ဂ္ အသစ္ကို ထပ္မံ ဖန္တီး လိုက္ပါတယ္။ Feed မွ တစ္ဆင့္၊ အီးေမးလ္ မွ တစ္ဆင့္ ယူဖတ္သူမ်ား အတြက္ဘာမွ ေျပာင္းလဲစရာ မလိုသလို၊ ယူနီကုဒ္ ေဖာင့္ထ္နဲ႔ လုံးဝအျပည့္အဝ ေရးထားတာ ျဖစ္ေပမယ့္ ေဇာ္ဂ်ီနဲ႔ပါ ဖတ္လို႔ရေအာင္ ျမန္မာေဖာင့္ထ္ ကြန္ဗာတာ တစ္ခုကို ဘေလာ့ဂ္ ညာဘက္ အေပၚေထာင့္ မွာ တပ္ဆင္ေပးထားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ယခင္ ေဇာ္ဂ်ီနဲ႔ ေရးထားတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ အေဟာင္းက ပို႔စ္မ်ားကိုလည္း ယခင္အတိုင္းပဲ ဒီလိပ္စာအသစ္နဲ႔ ဆက္လက္ဖတ္ရွုနိုင္ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ သ႐ုပ္ျပပုံေတြ ေပ်ာက္သြားတာ၊ မေတြ႕တာေတြ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ အျမန္ဆုံးနဲ႔ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေအာင္ ျပန္လည္ တပ္ဆင္ေပးသြားပါမယ္။
ယခု ဒီဘေလာ့ဂ္ကို ကူးထည့္ထားတဲ့ ” ယူနီကုဒ္ႏွင့္ ျမန္မာစာယဥ္ေက်းမွု ” ဆိုတဲ့ ပို႔စ္က ေကာမန္႔မ်ား၊ ေနာက္ တစ္ျခားလိုအပ္ခ်က္မ်ား အားလုံးကိုလည္း အတတ္နိုင္ဆုံး အျမန္ဆုံး နဲ႔ အဆင္ေျပဆုံး ျဖစ္ေအာင္ ျဖည့္သြင္း တပ္ဆင္သြားမယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေလးေလးစားစား အေၾကာင္းၾကားလိုက္ ပါေၾကာင္း ခင္ဗ်ား။
လာေရာက္၊ လည္ပတ္ ဖတ္ရွုျခင္း အတြက္ အထူး ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ့္ ဘေလာ့ဂ္ကို ေအာက္ပါ ယခု ပို႔စ္မွ စတင္ကာ ယူနီကုဒ္စနစ္သုံး ျမန္မာေဖာင့္မ်ား ေျပာင္းေရးေနၿပီ ျဖစ္၍ အခမဲ့ ေဒါင္းလုဒ္ လုပ္နိုင္ေသာ ျမန္မာ ဆီးရီး ေဖာင့္ထ္မ်ား ( ျမန္မာ ၁၊ ၂၊ ၃)၊ ပုရပိုဒ္ ေဖာင့္ထ္ သို႔မဟုတ္ ပိေတာက္ ေဖာင့္ထ္ တစ္ခုခုအား မိမိ စက္ထဲတြင္ ထည့္သြင္းထားမွ အဆင္ေျပပါမည္။ ယခု ပို႔စ္ မတိုင္မွီ ပို႔စ္ အေဟာင္းမ်ား အားလုံးကိုမူ ေဇာ္ဂ်ီျဖင့္ပင္ ဖတ္ရွုနိုင္မည္ ျဖစ္ၿပီး ယခုပို႔စ္မွ စတင္ကာ ေနာက္ဆက္လက္ ေရးသားမည့္ ပို႔စ္မ်ားအား ဖတ္ရွုရန္ အတြက္ အထက္ပါ ေဖာင့္ထ္မ်ား မိမိစက္ထဲတြင္ ရွိေနရန္ လိုအပ္မည္ျဖစ္သည္။

အဆိုပါ ယူနီကုဒ္ စနစ္သုံး ေဖာင့္ထ္မ်ားအား ဖတ္ရွု႐ုံ သက္သက္ အသုံးျပဳရန္ အတြက္ စာရိုက္သည့္ လက္ကြက္ေဆာ့ဖ္ဝဲရ္ အင္စေတာလ္ လုပ္စရာ လုံးဝ မလိုပါ။ အျခား မိမိ လက္ရွိ သုံးေနေသာ ေဇာ္ဂ်ီ အစရွိသည့္ ေဖာင့္ထ္ ႏွင့္ လက္ကြက္မ်ားကိုလည္း ဖယ္ရွားရန္ မလို ျပႆနာတက္ရန္ မရွိ သည့္ အတြက္ အသုံးျပဳရန္ အလြန္ပင္ လြယ္ကူပါသည္။

ယူနီကုဒ္ စနစ္သုံး ျမန္မာေဖာင့္ထ္ မ်ားကို ဖတ္ရွု႐ုံ သက္သက္ အသုံးျပဳရန္ အတြက္ ေအာက္ပါ အဆင့္ (၂) ဆင့္ျဖင့္လုပ္ေဆာင္႐ုံျဖင့္ လုံေလာက္ပါသည္။

(၁) ျမန္မာ-၃၊ သို႔ ၊ ပုရပိုဒ္၊ သို႔၊ ပိေတာက္ ေဖာင့္ တစ္ခုခုကို ေဒါင္းလုဒ္ခ်ပါ။ ေဒါင္းလုဒ္ခ်ၿပီးလ်င္ ဖိုင္တစ္ထုပ္ရရွိလာမည္ ျဖစ္ၿပီး ၎ဖိုင္ထဲတြင္ OpenType Font File တစ္ခုစီ ကိုေတြ႕ရပါမည္။

(၂) ၎ ေဖာင့္ထ္ ဖိုင္ကို ဝင္းဒိုးစ္၏ Start မွ တစ္ဆင့္ Control Panel ထဲရွိ Font ဆိုေသာ Folder ထဲသို႔ Copy & Paste လုပ္လိုက္႐ုံသာ ျဖစ္ပါသည္။
သို႔မဟုတ္ပါကလည္း ၎ ေဖာင့္ထ္ ဖိုင္ေပၚတြင္ Right Click လုပ္ၿပီး Install လုပ္ျခင္ျဖင့္ အလြယ္တစ္ကူ မိမိစက္ထဲတြင္ Install လုပ္ၿပီး ျဖစ္ေစပါမည္။

ယူနီကုဒ္ စနစ္သုံး ျမန္မာေဖာင့္မ်ား အား မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သစ္ရာ ေဖာင့္ထ္ ကိုေဒါင္းလုဒ္ လုပ္ရန္ အတြက္ ေအာက္ပါ ဝဘ္စာမ်က္ႏွာတြင္ အသင့္ စုစည္းထားရွိၿပီး လြယ္လင့္တစ္ကူ ေဒါင္းလုဒ္ လုပ္ အသုံးျပဳနိုင္ပါသည္။


>> Download Unicode Standard Myanmar Fonts

ယူနီကုတ္ ၅.၁ အေျပာင္းအလဲ အတြက္ ေဆြးေႏြးျခင္း

အားလုံးအတြက္ လိုအပ္ေနတယ္ထင္လို႔ ေျပာတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ Comment ကို Moderate မလုပ္ပါဘူး။ မေက်နပ္ရင္လည္း ဆဲသြားနိုင္ပါတယ္။

ေရေႏြးအိုးထဲက ဖားမ်ား
လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေလာက္က ကိုတာ ေရးတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွာ ပါတဲ့ ဥပမာတစ္ခု ကြ်န္ေတာ္ အျမဲတမ္း မွတ္မိေနပါတယ္။
ဖားတစ္ေကာင္ကို အရမ္းပူေနတဲ့ ေရေႏြးအိုးတစ္အိုး ထဲကို ပစ္ထည့္လိုက္တဲ့ အခါမွာ ဖား က အပူဒဏ္ကို မခံနိုင္လို႔ ခုန္ထြက္သြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖားကို ေရအိုးတစ္အိုးထဲထည့္ၿပီး ေအာက္ကေနမီးၿမိဳက္တဲ့အခါမွာ ေရက တျဖည္းျဖည္းပူလာတဲ့အတြက္ ဖားအတြက္ မသိသာပဲ ေနာက္ဆုံးမွာ ဖား ေသသြားပါတယ္။ အဓိက ေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းက ကြ်န္ေတာ္တို႔အတြက္ ျပသနာ အႀကီးႀကီးတစ္ခုကို နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ ၾကဳံလိုက္တဲ့အခါမွာ ႐ုတ္တရက္ ျပသနာအေနနဲ႔ သိၿပီး ႐ုန္းထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကေပမယ့္ မျဖစ္ေလာက္တဲ့ ျပသနာအေသးအဖြဲကေလးေတြကို ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မွာ ဒါျပသနာ မဟုတ္ေသးပါဘူးေလ ဆိုၿပီး ေျဖရွင္းဖို႔ မႀကိဳးစားၾကပါဘူး။ အဲဒီအတြက္ ျပသနာကတျဖည္းျဖည္း ႀကီးလာတဲ့အခါမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေျဖရွင္းလို႔မရနိုင္ေအာင္ ျဖစ္ၾကရပါတယ္။
မလုပ္သင့္တာကို လုပ္မွ မွားတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတာမဟုတ္ပါဘူး။ လုပ္သင့္တာကို လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ မလုပ္ရင္လဲ မွားတာပါပဲ။ အခုလက္ရွိ ေဇာ္ဂ်ီကို သုံးေနတဲ့ User ေတြအားလုံးဟာ ေရအိုးထဲထည့္ၿပီး တျဖည္းျဖည္း မီးျမႇိုက္ခံေနရတဲ့ ဖားေတြလိုပါပဲ။

အနာဂတ္မွာ ဘာျပသနာေတြ ရွိလာနိုင္လဲ
လူတိုင္း ေျပာေနၾကတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ Searching နဲ႔ Sorting ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီ Searching နဲ႔ Sorting က သာမန္ အသုံးျပဳသူေတြအတြက္ အႀကီးအက်ယ္မထိခိုက္နိုင္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ့္ အျမင္အရ အဓိက ျပသနာက Localization နဲ႔ Normalization ပါ။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ Database ေတြက သူတို႔ အထဲမွာ Store လုပ္တဲ့စာေတြကို Unicode Scheme နဲ႔ Normalize လုပ္ၿပီး သိမ္းလာနိုင္ပါတယ္။ အလားတူပဲ Firefox, Thunderbird လို ေဆာ့ဖ္ဝဲေတြ၊ Microsoft Word, Excel, Outlook လို ေဆာ့ဖ္ဝဲေတြက UTF-8 နဲ႔ ရိုက္တဲ့စာကို Unicode Scheme နဲ႔ Normalize လုပ္ၿပီး Display လုပ္လာနိုင္ပါတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ ယခုလက္ရွိ ေဇာ္ဂ်ီသုံးတဲ့ User ေတြ ျပသနာ အႀကီးအက်ယ္တက္နိုင္ပါတယ္။ ေျဖရွင္းဖို႔ နည္းလမ္းက Software တိုင္းကို Workaround လုပ္ၿပီး သုံးဖို႔ ပဲရွိပါတယ္။ အဲဒီနည္းလမ္းက လူတိုင္းအတြက္ အဆင္ေျပနိုင္မယ့္ နည္းလမ္းမဟုတ္ပါဘူး။

ေနာက္တစ္ခုက ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း သူမ်ားေတြနည္းတူ ေဆာ့ဖ္ဝဲလ္ေတြကို Localize လုပ္ဖို႔ လိုအပ္လာပါၿပီ။ Software Community အႀကီးစားေတြက Unicode Standard မဟုတ္တဲ့ ေဖာင့္ နဲ႔ Localize လုပ္တာကို လက္ခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ အားလုံးကို အဂၤလိပ္လိုသုံးၿပီး ဘာသာမျပန္ပဲ ေန႐ုံပဲရွိပါတယ္။

User မ်ားဖက္မွ စဥ္းစားျခင္း
User ေတြဖက္က ဘယ္လိုစိုးရိမ္မွုေတြ ရွိသလဲဆိုတာ လက္ေတြ႕က်က် စဥ္းစားၾကရေအာင္။
ဥပမာ Blogger တစ္ေယာက္ဆိုပါစို႔။ သူ႔ရဲ့ ဘေလာ့ခ္ကို Unicode 5.1 နဲ႔ ေျပာင္းၿပီးေရးမယ္ဆိုရင္ သူ႔ဆီကို လာဖတ္တဲ့ စာဖတ္သူအေရအတြက္ ေလ်ာ့သြားမွာ စိုးရိမ္တာ ပထမဆုံး အခ်က္ပါပဲ။ နာမည္ႀကီးဘေလာ့ဂါမဟုတ္ရင္ ဘယ္သူမွ အပင္ပန္းခံ Font အသစ္ Install လုပ္ၿပီး ဖတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ နာမည္ႀကီး ဘေလာ့ခ္ေတြ မွာေတာ့ Advantage ရွိပါတယ္။ ဥပမာ - မိုးမခ ဘေလာ့ခ္ဆိုရင္ BIT Font သုံးထားေပမယ့္ သူ႔ရဲ့ Popularity က ေလ်ာ့မသြားပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔အတြက္ အမာခံ ပရိသတ္ ရွိၿပီးျဖစ္လို႔ပါ။
Forum လုပ္တဲ့သူေတြဖက္က စဥ္းစားၾကည့္ၾကရေအာင္။ ဖိုရမ္ဆိုတာ အမ်ားအားျဖင့္ ပရိသတ္အမာခံ ရွိၿပီးသားပါ။ သူတို႔ သုံးခ်င္တဲ့ေဖာင့္ သုံးလို႔ရပါတယ္။ သူတို႔ သုံးတဲ့ ေဖာင့္ကို သူ႔ပရိသတ္က လိုက္သုံးမွာပါပဲ။ ဥပမာ - Native Myanmar ဆိုရင္ Win Kalaw လို အသုံးမမ်ားတဲ့ ေဖာင့္သုံးထားေပမယ့္ အားလုံးက Win Kalaw လိုက္သုံးၾကတာပါပဲ။ Myanmar Cupid ဆိုရင္ Myanmar Cupid Font Pack ဆိုၿပီးေတာ့ေတာင္ Download လုပ္ဖို႔ ေပးထားလို႔ User ေတြက Download လုပ္ၿပီး သုံးၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဖိုရမ္ Moderator ေတြရဲ့ စိုးရိမ္မွုက Unicode ေျပာင္းသုံးတဲ့ အတြက္ Display ျပသနာျဖစ္မွာ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ဖိုရမ္ေတြမွာဆိုရင္ Interface ေတြ အကုန္လုံးက Localize လုပ္ၿပီးသား ျဖစ္တဲ့အတြက္ Unicode ေျပာင္းရင္ Localize ျပန္လုပ္ရမွာ စတဲ့ျပသနာေတြပါ။

ဘယ္လိုေျဖရွင္းရင္ေကာင္းမလဲ
ေဘးထိုင္ၿပီး ဘုေျပာေနမယ့္အစား လက္ေတြ႕က်က်စဥ္းစားၾကရေအာင္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ စဥ္းစားမိသေလာက္ ေျပာပါမယ္။ တစ္ျခားစဥ္းစားမိတာရွိရင္ ထပ္ျဖည့္ၾကတာေပါ့။
ပထမဆုံး အဆင့္အေနနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ Unicode 5.1 ေျပာင္းသုံးသင့္သလဲဆိုတာ User ေတြ သိေအာင္ ပညာေပးဖို႔လိုပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အားလုံးဝိုင္းစဥ္စားၿပီး အနာဂတ္မွာ ဘာျပသနာေတြ ျဖစ္လာနိုင္တယ္၊ ဘယ္လို အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ ရလာနိုင္တယ္ဆိုတာ ဝိုင္းစဥ္းစားၿပီး စာရင္းျပဳစုဖို႔ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။
ဒုတိယအဆင့္အေနနဲ႔ User ေတြအတြက္ Conversion မွာ အေထာက္အကူေပးဖို႔ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။ ဖိုရမ္ Administrator ေတြအတြက္ MySQL Conversion Tools ေတြ၊ Blogger ေတြအတြက္ အလြယ္တကူ Convert လုပ္နိုင္မယ့္ Tools ေတြလိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္တစ္ခုက Unicode 5.1 Keyboard Layout ကို အကြ်မ္းတဝင္မရွိတဲ့ User ေတြအတြက္ ေဇာ္ဂ်ီ ကီးဘုတ္နဲ႔ Unicode 5.1 Display တြဲထားတဲ့ Keyboard Driver မ်ိဳးပါ ျပင္ဆင္ထားဖို႔လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။ အပိုအေနနဲ႔ PHPBB Localization, Fusion Localization လို လူသုံးမ်ားတဲ့ ဖိုရမ္ေဆာ့ဖ္ဝဲေတြကို ျမန္မာလို Localize ႀကိဳလုပ္ထားနိုင္ရင္ User ေတြအတြက္ ပိုၿပီး ဆြဲေဆာင္မွုရွိပါလိမ့္မယ္။
တတိယအဆင့္အေနနဲ႔ Public Campaign လုပ္ဖို႔ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။ အင္တာနက္ေပၚမွာ Campaign လုပ္ရတာ အျပင္မွာ လုပ္ရသေလာက္ မခက္ပါဘူး။ နာမည္ႀကီး ဘေလာ့ဂါေတြ ကစလုပ္ရင္ ေနာက္လူေတြ အားလုံးလိုက္လုပ္ၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ အဲဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ User ေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ပထမအဆင့္က စာရင္းျပဳစုထားတဲ့ အခ်က္ေတြ ၊ ဒုတိယအဆင့္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပင္ဆင္ထားတဲ့ Tools ေတြနဲ႔ User ေတြကို Unicode 5.1 ရဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ၊ ေျပာင္းဖို႔လြယ္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေတြ ျပလို႔ရပါတယ္။ Date တစ္ခုကို Set လုပ္ၿပီး Internet Campaign တစ္ခုအေနနဲ႔ အားလုံးေျပာင္းၾကမယ္ဆိုရင္ ျဖစ္နိုင္ေျခရွိပါတယ္။ အဲဒီလို ေျပာင္းတဲ့အခါမွာ User ေတြကို Technical ပိုင္းက အကူအညီေပးမယ့္ Team တစ္ခုက Ready ရွိေနဖို႔ေတာ့ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ျမန္မာနိုင္ငံထဲက Team ေတြက အင္တာနက္ ကေဖးေတြကို Technical Support ေပးၿပီး ကင္န္ပိန္းထဲမွာ ပါဖို႔ ဆြဲေဆာင္ေပးနိုင္ရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္။

ေဇာ္ဂ်ီဖက္က စဥ္းစားျခင္း
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား သံေယာဇဥ္ အလြန္ႀကီးတတ္ၾကသလို အလြန္အရိုးစြဲတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ Unicode 5.1 Conversion မွာ ေဇာ္ဂ်ီ ကို ဖယ္ထုတ္ခဲ့လို႔မလြယ္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေဇာ္ဂ်ီရဲ့ ပူးေပါင္းပါဝင္မွုလည္း လိုအပ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အႀကံေပးခ်င္တာက Alpha အေနနဲ႔လည္း Zawgyi 5.1 ပဲေခၚေခၚ၊ Zawgyi-two ပဲေခၚေခၚ 5.1 Compatible ျဖစ္တဲ့ ေဖာင့္တစ္ခုကို User ေတြအတြက္ ထုတ္ေပးနိုင္ရင္ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ အဲဒီလို ေဖာင့္အသစ္ စီစဥ္ၿပီးတဲ့အခါမွာ Alpha ကိုယ္တိုင္က ဦးေဆာင္ၿပီး Campaign ကိုလုပ္နိုင္မယ္ဆိုရင္ ပိုၿပီးတြင္က်ယ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။

အေမရိကန္လို နိုင္ငံမ်ိဳးေတာင္ သူတို႔ထြင္ထားတဲ့ CDMA-2000 စနစ္ကို ေဘးဖယ္ၿပီး တကမၻာလုံးသုံးတဲ့ GSM ေနာက္ကို လိုက္ရေသးတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ထြင္ထားတဲ့ De facto စနစ္ေတြကို ေဘးဖယ္ၿပီး တကမၻာလုံးသုံးတဲ့ Unicode Standard ေနာက္ကို လိုက္ၾကရေအာင္ပါ။ တျဖည္းျဖည္း မီးျမႇိုက္ခံရတဲ့ ဖားေတြလို အေသခံၾကမယ့္အစား လုပ္သင့္တာကို ျပတ္ျပတ္သားသား လုပ္ၾကရေအာင္ပါ။ Personal Hatred ေတြ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားေတြ အားလုံးေဘးဖယ္ထားၿပီး အနာဂတ္အတြက္ အားလုံးတက္ညီလက္ညီ လုပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ အားလုံးအတြက္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
Posted by Ngwe Tun (Solveware Solution) at 1:40 AM 0 comments

ျမန္မာယူနီကုဒ္ႏွင့္ ျမန္မာဝက္ဆိုက္မ်ား အနာဂတ္ (အင္တာဗ်ဴး) Source : http://www.lawka-ahla.com/news.php?item.533

ျမန္မာဘာသာျဖင့္ေရးသားေသာ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ရတာတြင္ ကိုေမွာ္ဆရာ ( ) ၏ ဘေလာ့ဂ္မွာ ျမန္မာသရီးေဖာင့္ျဖင့္ေရးသားသည္ကိုေတြ႕ရသျဖင့္ ဘေလာ့ဂ္ေရးသားေသာ ကိုေမွာ္ဆရာနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ေလာကအလွတို႔ စကားေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေလာကအလွမွ သိလိုသည္မ်ားကို ေမးျမန္းၿပီး ကိုေမွာ္ဆရာက ေျဖၾကားသြားေပးခဲ့ပါတယ္။

ကိုေမွာ္ဆရာရဲ့ ဘေလာ့ဂ္မွာ ျမန္မာသရီး ေဖာင့္ကို သုံးထားတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ တျခား အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ကို သုံးထားၾကေတာ့ ကိုေမွာ္ဆရာက ဘာေၾကာင့္ ျမန္မာသရီးေဖာင့္ကို သုံးတာပါလဲ သိပါရေစ။
>> ဒီဟာက သိပ္ကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔နဲ႔ ဂ႐ုတစိုက္ေျဖမွ ရမယ့္ ေမးခြန္းမ်ိဳးပါ။အမွန္ေတာ့ ဒီေမးခြန္းရဲ့ အေျဖကို ကၽြန္ေတာ္ “ယူနီကုဒ္ ႏွင့္ ျမန္မာစာ ယဥ္ေက်းမွု” ဆိုတဲ့ စာတမ္းမွာ အျပည့္အစုံ ေျဖၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စာတမ္းကို မဖတ္ရွုရေသးသူေတြ အေနနဲ႔ေရာ ဒီစာတမ္း တစ္ခုလုံးရဲ့ အဓိက ဦးတည္ခ်က္ႏွင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ ကိုပါ ျခဳံငုံမိေအာင္ တတ္နိုင္သမၽွ အက်ဥ္းခ်ဳံးၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳးစား ေျဖၾကည့္ပါ့မယ္။

(၁) လူအားလုံး ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ထ္ သုံးေနခ်ိန္မွာ ျမန္မာသရီးကို ကၽြန္ေတာ္သုံးၾကည့္ဖို႔ ႀကိဳးစားတာဟာ သူ႔ရဲ့ စံႏွုန္းကိုက္ ျဖစ္တည္မွု (လက္ရွိ ကမာၻ့ စံျပဳအဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုက လက္ခံ သတ္မွတ္ထားတဲ့ စံႏွုန္းကိုက္ျခင္း ကိုဆိုလိုပါတယ္) ကို ေနရာေပး၊ အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ ႀကိဳးစားျခင္း ျဖစ္သလို အဲဒီ စံႏွုန္းကိုက္ ျဖစ္တည္မွုက တဆင့္ ရရွိလာနိုင္မယ့္ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြကို အနာဂတ္ အတြက္ ႀကိဳတင္ ရင္းႏွီးျမႇပ္ႏွံျခင္း လို႔လည္း ဆိုနိုင္ပါတယ္။

(၂) ေနာက္ တစ္ခ်က္ကိုေတာ့ ဥပမာ တစ္ခုႏွင့္ ႏွိုင္းယွဥ္စဥ္းစားၿပီး ေျပာလိုပါတယ္။ ဥပမာ တစ္ခုအေနနဲ႔ အရက္ႀကိဳက္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ အရက္စြဲတဲ့ ေဝဒနာ အျပင္၊ အစာအိမ္ေဝဒနာ ကိုပါ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ခံစားေနရသူ တစ္ဦးရွိသည္ဟု ဆိုပါစို႔။ သူအရက္ ကိုေသာက္လာသည္ကလည္း အေတာ္ၾကာေနၿပီ၊ အဟာရျဖစ္မည့္ အစားအစာ ကို အဟာရျဖစ္ေလာက္႐ုံမၽွပင္ မစားသည္အထိ အရက္ကို ႀကိဳက္တတ္၏။ ၾကာေတာ့ ထိုလူ႔ အတြက္ အရက္ကပင္ အဟာရ ျဖစ္လာသည္။ ေနာက္ပိုင္း ထိုအရက္ေၾကာင့္ ပင္ အစာအိမ္ ေရာဂါ ဆိုေသာ ေဝဒနာ တစ္ခုပါ ထပ္တိုးလာသည္။ လတ္တေလာ အေနျဖင့္ေတာ့ သူခံစားေနရေသာ ေဝဒနာေတြ အတြက္ အရက္က အေကာင္းဆုံးႏွင့္ အဆင္ေျပဆုံး ေဆးဝါး တစ္ခုျဖစ္သည္။ အရက္တစ္ခြက္ ေသာက္လိုက္႐ုံျဖင့္ ေဝဒနာ အားလုံး သက္သာသည့္ နည္းတူ လူလည္း လန္းလန္းဆန္းဆန္း ၊ တက္တက္ႂကြႂကြ ႏွင့္ ျမင္ရသမၽွ လူတို႔က ေရာဂါသည္ တစ္ဦးဟုပင္ မထင္မွတ္စရာ ျဖစ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ လတ္တေလာ အတြက္ အေကာင္းဆုံး ေျဖေဆးဟု ထင္မွတ္ထားေသာ အရက္ကပင္ သူ႔အသက္ကို တစ္ျဖည္းျဖည္း ဇီဝိန္ေခၽြေနသည့္ ေသေဆး အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေရာက္ လာေနသည္ကိုေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူလည္း သတိထားမိလာသည္။ ထိုအေျခအေနမွာ သူ႔အတြက္ လတ္တေလာ အေကာင္းဆုံး ေျဖေဆး တစ္ခုျဖစ္တဲ့ အရက္ကိုပဲ ဆက္ေသာက္မည္လား၊ ဒါမမဟုတ္ တစ္ကယ့္ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ကိုယ့္ေဝဒနာေတြကို သက္သာေပ်ာက္ ကင္း ေစမယ့္ အစားအစာ နဲ႔ ေဆးဝါးမ်ိဳးေတြကို ေျပာင္းလဲမွီဝဲ သုံးစြဲမည္လား ဆိုသည္ကိုေတာ့ သူဆုံးျဖတ္ရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
အထက္က ဥပမာ အရေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာ-၃ ကိုသုံးတာဟာ ေျဖေဆး အစစ္ကို ရွာၾကည့္ဖို႔ ႀကိဳးစား ၾကည့္တာပါ လို႔လည္း ေျပာလို႔ရပါတယ္။

(၃) ျမန္မာ-၃ ကိုေျပာင္းသုံးျခင္းျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ အခက္အခဲ၊ အၾကပ္အတည္း ႀကီးႀကီးမားမား ေတြနဲ႔ ေတြ႕လာရနိုင္တယ္ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ သိၿပီးသားျဖစ္ပါတယ္။ ပထမဆုံး အခ်က္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ရဲ့ မမ်ားလွတဲ့ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ အနည္းငယ္ဟာ ဘေလာ့ဂ္ကို ဖတ္မရျခင္း ဆိုတဲ့ အခက္အခဲနဲ႔ ပထမဆုံး ရင္ဆိုင္ရမယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ျမန္မာ-၃ ကိုေျပာင္းသုံးေပမယ့္ လည္း ေဇာ္ဂ်ီကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား မပစ္ပယ္နိုင္ေသးသည့္ နည္းတူ သူ႔ရဲ့ ၾသဇာ၊ အရွိန္အဝါနဲ႔ ေက်းဇူးေတြဟာ က်န္တဲ့ အားလုံးေသာ ဝက္ဘ္စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာပါ တည္ရွိေနဆဲ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ေဇာ္ဂ်ီကိုပါ မျဖစ္မေန တြဲသုံးဖို႔ လိုအပ္တဲ့ အေနအထား တစ္ခုကို ျဖစ္လာေစပါတယ္။ အဲဒီလို အစစအရာရာ ႏွင့္ အေျခအေနအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေဇာ္ဂ်ီကိုပဲ ေရွ႕တန္းတင္ သုံးတဲ့ အေနအထား တစ္ခုကေန ဘေလာ့ဂ္ ဆိုတဲ့ နယ္ပယ္မွာေတာ့ စံႏွုန္းကိုက္ ယူနီကုဒ္ ေဖာင့္ထ္တစ္ခု ျဖစ္တဲ့ ျမန္မာ-၃ ကိုေတာ့ ဦးစားေပး-၁ အေနနဲ႔ စမ္းသုံးၾကည့္ဖို႔ စတင္ႀကိဳးစားျခင္း လို႔လည္း ေျပာနိုင္ပါတယ္။

(၄) ေနာက္ဆုံး အခ်က္အေနနဲ႔ကေတာ့ အခု ေဇာ္ဂ်ီသည္လည္း ယူနီကုဒ္ စံႏွုန္းကိုက္ မဟုတ္သည့္တိုင္ ေပၚစကတည္းက အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္ရွိ အသုံးျပဳသူေတြထံမွ Feedback အမ်ိဳးမ်ိဳးကို လက္ခံရရွိခဲ့ၿပီး အဲဒီ့ အခ်က္ေတြအရပဲ ေနာက္ထပ္ ဗားရွင္း အသစ္ေတြကို ျဖည့္စြက္ ျပင္ဆင္မွုေတြ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္ လို႔ သိရွိမွတ္သား မိပါတယ္။ အခု ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယူနီကုဒ္ စံႏွုန္းကိုက္ လို႔ ဆိုတဲ့ ျမန္မာ-၃ ေဖာင့္ထ္ မွာေရာ ဘာလိုအပ္ခ်က္ေတြရွိ တယ္၊ ဘာေတြ ထည့္သြင္းဖို႔ လိုေနတယ္၊ ဘယ္လို အားနည္းခ်က္ေတြ ရွိတယ္ ဆိုတာကို တစ္ကယ္ လက္ေတြ႕ ထဲထဲဝင္ဝင္ မသုံးၾကည့္ပဲ အဆင္မေျပဘူး၊ မေကာင္းဘူး၊ မွားေနတယ္၊ ေဖာင့္ထြက္ မလွဘူး. လို႔ ေျပာေနမယ့္ အစား မေကာင္းဘူး ဆိုရင္လည္း ဘာေတြ မေကာင္းတာလဲ၊ မွားေနတယ္ ဆိုရင္ ဘာေတြမွားေနတာလဲ၊ အဆင္မေျပဘူး ဆိုတာ ဘာေတြ အဆင္မေျပတာလည္း စသျဖင့္ အေျခအေနအားလုံး အတြက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္နိုင္တဲ့ အားနည္းခ်က္၊ လိုအပ္မွုေတြကို တိတိက်က်ေလး ျဖစ္လာနိုင္ေအာင္ စမ္းသပ္ အေျဖရွာ သုံးစြဲ ၾကည့္ျခင္း ျဖစ္သလို၊ အနာဂတ္မွာ အမ်ားျပည္သူနဲ႔ အနီးစပ္ဆုံး ယူနီကုဒ္ေဖာင့္ တစ္ခုျဖစ္လာနိုင္တဲ့ ဒီေဖာင့္ထ္ ကို ယခုကတည္းက က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ စတင္သုံးစြဲၾကၿပီး လူအမ်ိဳးမ်ိဳးထံက အျမင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ မွတ္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရရွိလာျခင္း ျဖင့္ အနာဂတ္မွာ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့၊ User Friendly ျဖစ္တဲ့ ဗားရွင္းေတြ ထြက္လာနိုင္ေရး တစ္ဖက္တစ္လမး္က ကူညီၾကည့္ၾကဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္ျခင္း လို႔လဲ ေျပာနိုင္ပါတယ္။

ခုၾကားေနရတာေတြေပ့ာ။ ဖိုင္းရားေဖာက္စ္ ဗားရွင္းအသစ္ သုံးတဲ့သူေတြက ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ကို အင္စေတာမလုပ္ဘဲ မျမင္ရဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒါ ဟုတ္ပါသလား သိပါရေစ။
>> ကၽြန္ေတာ္ ယူဆတာကေတာ့ အဲဒီ အေျခအေနဟာ တစ္ခ်ိဳ႕ အတြက္ မွန္ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕အတြက္ေတာ့ မွားလိမ့္မယ္ လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ ဒါဟာ ဖတ္ရွုတဲ့ (ျမန္မာ) ဘေလာ့ဂ္ ရဲ့ Coding (CSS) အပိုင္းမွာ အမ်ားႀကီး မွီတည္ပါလိမ့္မယ္။ အကယ္၍ မိမိဖတ္ရွုတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဟာ ဘေလာ့ဂ္ရဲ့ CSS (Cascading Style Sheets) လို႔ ေခၚတဲ့ အသြင္အျပင္ေနရာ ခ်ထားမွု၊ ေခါင္းစဥ္၊ ေခါင္းစဥ္ေလး၊ စာကိုယ္စတာေတြမွာ EOT (Embedded Open Type File) လို႔ေခၚတဲ့ မိုက္ခရိုေဆာ့ဖ္ ကုမၸဏီထုတ္ Web Embedding Fonts Tool (WEFT) နဲ႔ ZawgyiOne Font ကို Embedded Font File ျပဳလုပ္ၿပီး သုံးစြဲထားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဖိုင္းရားေဖာက္စ္ ဗားရွင္း အသစ္ျဖစ္ေစ၊ အေဟာင္းျဖစ္ေစ၊ ေဇာ္ဂ်ီကို အင္စေတာလ္ လုပ္ထားသည္ျဖစ္ေစ၊ မလုပ္ထားသည္ ျဖစ္ေစ အားလုံး အဆင္ေျပေျပ ျမင္ရပါလိမ့္မယ္။ သေဘာကေတာ့ ဒီ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ထ္ကို Embedded လုပ္ထားတဲ့ ဝဘ္စာမ်က္ႏွာ ကိုယ္တိုင္က သူသုံးမယ့္ ေဖာင့္ထ္ကို သူကိုယ္တိုင္ ပုံေသအျဖစ္ သတ္မွတ္ ထားလိုက္ လို႔ျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္၍ မိမိၾကည့္ရွုလိုတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ သို႔မဟုတ္ ဝဘ္စာမ်က္ႏွာက Embedded လုပ္ထားတဲ့ ေဖာင့္ထ္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ကို မသုံးစြဲထားပဲ သာမန္အတိုင္းပဲ ေရးၿပီး ဝဘ္ေပၚကို တင္ထားတာ မ်ိဳး ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီ ဝဘ္စာမ်က္ႏွာကို ဖတ္ရွုဖို႔ မိမိစက္ထဲမွာ သူသုံးထားတဲ့ ေဖာင့္ထ္ အမ်ိဳးအစား မရွိပဲ အဆင္ေျပေျပ ျမင္ရဖို႔ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ ဒီ အေျခအေနဟာလည္း အထူးသျဖင့္ ျမန္မာ ဘာသာနဲ႔ ေရးတဲ့ ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြအတြက္ ရင္ဆိုင္ ေနရတဲ့ ျပႆနာ တစ္ခုပါပဲ။ ယူနီကုဒ္ စံႏွုန္းကိုက္ ျမန္မာေဖာင့္ထ္မ်ား မရွိေသးျခင္း ေတြရဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြလို႔ ေျပာလို႔ရပါမယ္။ အကယ္၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ရွိသုံးေနတဲ့ ျမန္မာ ေဖာင့္ထ္မ်ား အားလုံးသာ စံသတ္မွတ္ခ်က္ တစ္ခုတည္းေအာက္မွာ ထုတ္လုပ္ခဲ့ၾကတာ ဆိုရင္ ဒီျပႆနာ ၾကဳံလာဖို႔ လုံးဝ မရွိပါဘူး။ ဆိုလိုတာကေတာ့ အဲဒီလို စံႏွုန္းကိုက္ ေဖာင့္ထ္မ်ား ျဖစ္ေၾကာင္းမွန္ရင္ မိမိ စက္ထဲမွာ ျမန္မာသရီးပဲ ရွိရွိ၊ ေဇာ္ဂ်ီပဲ ရွိရွိ၊ ပိေတာက္ပဲ ရွိရွိ၊ မိုင္ျမန္မာပဲရွိရွိ ႀကိဳက္ရာ ျမန္မာေဖာင့္ထ္ တစ္ခုရွိ႐ုံနဲ႔ အဲဒီဝဘ္စာမ်က္ႏွာကို ဖတ္ရွုနိုင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စံႏွုန္း သတ္မွတ္ခ်က္ တစ္ခုတည္းေအာက္မွာ ထုတ္လုပ္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ တစ္ခုမရွိရင္ ေနာက္တစ္ခုက အလိုအေလ်ာက္ ေနရာယူ အစားထိုး ျပသ ေပးသြားပါလိမ့္မယ္။ ဒီ့ထက္ ပိုတိုးတက္တဲ့ အေျခအေနမွာ ဆိုရင္ေတာ့ မိမိစက္ထဲမွာ ယူနီကုဒ္ စနစ္ေအာက္မွာ ထုတ္လုပ္ထားတဲ့ မည္သည့္ ယူနီကုဒ္ ေဖာင့္ (En, Ru, Cn, Jp, ..etc) အမ်ိဳးအစား မဆို တစ္ခုရွိ႐ုံနဲ႔ ယူနီကုဒ္နဲ႔ ေရးသားထားတဲ့ ျမန္မာဝဘ္စာမ်က္ႏွာေတြကို အလြယ္တစ္ကူ ဖတ္ရွုနိုင္မွာပါ။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ပါေစ. စံႏွုန္းကိုက္ ေဖာင့္ထ္ တစ္ခုကို မသုံးနိုင္ေသးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ကိုယ္ဖတ္ခ်င္တဲ့ ျမန္မာ ဝဘ္စာမ်က္ႏွာကို အဆင္ေျပေျပႏွင့္ အေကာင္းဆုံး ဖတ္ရွုဖို႔ အတြက္ အဲဒီ ဝဘ္စာမ်က္ႏွာမွာ သုံးထားတဲ့ ေဖာင့္အမ်ိဳးအစားကိုို မိမိစက္ထဲ ေသခ်ာေပါက္ ထည့္သြင္းၿပီးမွ ဖတ္ရွုျခင္းကသာ အေကာင္းဆုံးႏွင့္ အဆင္အေျပဆုံး ျဖစ္နိုင္ပါေၾကာင္း ေျဖၾကား လိုပါတယ္။ ေနာက္ လိုအပ္ခဲ့ရင္ မိမိ အသုံးျပဳတဲ့ ဘေရာက္ဇာေတြရဲ့ View ႏွင့္ Options ေတြမွာလည္း Font ႏွင့္ Encoding Method ေတြကို ေျပာင္းလဲ သတ္မွတ္ ၿပီး ဝဘ္စာမ်က္ႏွာေတြကို မိမိျမင္ခ်င္သလို ျမင္နိုင္ေအာင္ သတ္မွတ္ထားရွိ နိုင္ပါေသးတယ္။

ေနာင္မွာ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ကို သုံးထားတဲ့ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ကို စက္ထဲမွာေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္မရွိပဲမျမင္ရေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာေနသံေတြ ၾကားေနရတာ အဲဒါကို နားမလည္လို႔ နည္းနည္းရွင္းျပေပးပါလား။
>> ကၽြန္ေတာ္ နားလည္တာကေတာ့ ဒီေမးခြန္းဟာ နားလည္မွု အနည္းငယ္ လြဲေခ်ာ္ျခင္း ေၾကာင့္ ျဖစ္လာရတယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။ အမွန္တစ္ကယ္ ျဖစ္သင့္တဲ့ ေမးခြန္းက “ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ယူနီကုဒ္ ဆိုတဲ့ စံေအာက္၊ စနစ္ေအာက္မွာ ျမန္မာဘာသာစကား တစ္ခုလုံးနဲ႔ ေဖာင့္ထ္ေတြ အလုပ္လုပ္ၾကေတာ့မယ္ (သက္ဆိုင္ရာ ေဆာ့ဖ္ဝဲရ္ေရးတဲ့ ကုမၸဏီႀကီးေတြကလည္း အဲဒါကို Support လုပ္ၾကေတာ့မယ္) ဆိုရင္ ကြန္ျပဴတာ အတြင္းမွာ အကယ္၍ မည္သည့္ ျမန္မာေဖာင့္ထ္ မွ မရွိသည့္တိုင္ ယူနီကုဒ္စနစ္ေအာက္မွာ ျမန္မာဘာသာစကား အေျခခိုင္ခိုင္နဲ႔ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ အတြက္ ျမန္မာစာလုံးေတြကို ျမင္ေတြ႕၊ ဖတ္ရွုနိုင္ပါလိမ့္မယ္။ (အခုအေျခအေနနဲ႔ ဆိုရင္ တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္ ႏွင့္ စပိန္၊ ႐ုရွား စတဲ့ ဘာသာစကားနဲ႔ ေရးထားတဲ့ ဝဘ္စာမ်က္ႏွာေတြကို မိမိကြန္ျပဴတာ အတြင္းမွာ သက္ဆိုင္ရာ ယူနီကုဒ္ေဖာင့္ထ္ ေတြ မိမိကိုယ္တိုင္ အထူးတလည္ ရွာေဖြထည့္သြင္း မထားသည့္တိုင္ ျမင္ေတြ႕ဖတ္ရွုရနိုင္ပုံမ်ိဳး နဲ႔ သြားတူပါလိမ့္မယ္) ယူနီကုဒ္ရဲ့ ေနရာခ်ထားမွုႏွင့္ စံသတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို အျပည့္အဝ လိုက္နာမထားတဲ့ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္သုံး စာမ်က္ႏွာေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ အဲဒီလို ဘာေဖာင့္ထ္ မွ မရွိေပမယ့္လည္း ျမန္မာလို ျမင္ေတြ႕ဖတ္ရွုနိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးမ်ိဳး ရနိုင္ပါ့မလား.” အဲဒီလိုသာ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။

အဲဒီေမးခြန္းအတြက္ အေျဖကေတာ့ ျမင္ေတြ႕ဖတ္ရွု မရနိုင္ပါဘူး လို႔ပဲ ေျဖရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အေျခအေနအားလုံး အတြက္ လုံးဝကို ျမင္ေတြ႕ ဖတ္ရွု မရနိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားတာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အခု ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာဆိုဒ္ေတြထဲမွာလည္း ယူနီကုဒ္ မဟုတ္တဲ့ ASCII ေဖာင့္ထ္ အမ်ိဳးအစားေတြကို သုံးေနၾကတဲ့ ဆိုဒ္ေတြ အမ်ားအျပား ရွိၾကပါတယ္။ အဲဒီလို ဆိုဒ္ေတြကို ျမင္ေတြ႕ ဖတ္ရွုနိုင္ဖို႔ အတြက္ ၎ဆိုဒ္က သက္ဆိုင္ရာ ေဖာင့္ထ္ ကို မိမိစက္ အတြင္း ထည့္သြင္းလိုက္႐ုံနဲ႔ အဆင္ေျပသြားတာကို ေတြ႕ရမွာပါ။ ေနာက္ပိုင္း အနာဂတ္မွာ ေဇာ္ဂ်ီအေနနဲ႔ ထပ္မံၿပီး စံႏွုန္းကိုက္ ေဖာင့္ထ္ အမ်ိဳးအစားမ်ိဳး Develop မလုပ္လာသည့္တိုင္ ယခု လက္ရွိသုံးေနတဲ့ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ထ္ ကိုပဲ မိမိစက္ထဲမွာ ထည့္သြင္းထားျခင္းျဖင့္ ေဇာ္ဂ်ီသုံး စာမ်က္ႏွာေတြကို ဖတ္ရွုနိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ မိမိရဲ့ အင္တာနက္ ဘေရာက္ဇာ Setting ကိုလည္း ျပင္ဆင္သင့္ရင္ ျပင္ဆင္ဖို႔ လိုအပ္ေကာင္း လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။

ခုေနာက္ပိုင္းမွာ ဝင္းဒိုးအသစ္တင္ရင္ ၊ ဂ်ီေတာ့ခ္ အသစ္တင္ရင္ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ကို ရိုက္လို႔ မရတာမ်ိဳးျဖစ္တာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ သိပါရေစ။ ရိုက္လိုက္တိုင္း ေလးေထာင့္ကြက္ေတြပဲ ေပၚေနတာမ်ိဳးေပ့ာ။
>> ဒါကေတာ့ ေဇာ္ဂ်ီကို ထုတ္လုပ္သူေတြရဲ့ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္မွု လို႔ေျပာလို႔ ရသလို အခုေနာက္ပိုင္း ဘေရာက္ဇာေတြ၊ ဝင္းဒိုးစ္ စနစ္ေတြနဲ႔ ဂ်ီေတာ့ခ္ စတာေတြရဲ့ ဗားရွင္း အေျပာင္းအလဲႏွင့္ သူတို႔ သတ္မွတ္တဲ့ Encoding စနစ္ေတြ ကြာဟသြားမွုေၾကာင့္လို႔ လည္း ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဥပမာ အေနနဲ႔ ေျပာရရင္ အရင္က ဝင္းဒိုးစ္ XP မွာ ယူနီကုဒ္ အတြက္ Default Character Encoding က UTF-8 ပါ။ အခု ဝင္းဒိုးစ္ Vista မွာေတာ့ ယူနီကုဒ္ အတြက္ Default Character Encoding ကို UTF-16 အျဖစ္ေျပာင္းလဲ သတ္မွတ္ထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ျမန္မာယူနီကုဒ္ နဲ႔ တစ္ကြ အမ်ားစုေသာ ယူနီကုဒ္ ေဖာင့္ထ္ ေတြ သတ္မွတ္သုံးစြဲၾကတဲ့ Character Encoding စနစ္ကေတာ့ UTF-8 ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္ကေတာ့ ေဇာ္ဂ်ီကို မိမိစက္ထဲမွာ အင္စေတာလ္ လုပ္လိုက္တာနဲ႔ ဝင္းဒိုးစ္၊ ဘေရာက္ဇာ၊ ဂ်ီေတာ့ခ္ စတာေတြမွာ အလိုအေလ်ာက္ Default Font ျဖစ္ေအာင္ ဝင္းဒိုးစ္ စနစ္ရဲ့ Registry ထဲကို အလိုအေလ်ာက္ သြားျပင္ေပးေအာင္ ေဇာ္ဂ်ီ Installer Package ထဲမွာ ပါေကာင္းပါခဲ့ ပါလိမ့္မယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီ Default Font အလိုအေလ်ာက္ သတ္မွတ္ေပးတဲ့ စနစ္ကို ေဇာ္ဂ်ီထုတ္လုပ္သူေတြ ကိုယ္တိုင္ ျဖဳတ္ထားရစ္ခဲ့တာ ျဖစ္နိုင္သလို၊ အကယ္၍ အဲဒီ စနစ္ပါခဲ့သည့္တိုင္ အထက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့သလို Encoding စနစ္ေတြခ်င္း သြား ကြာဟ ေနတဲ့ အတြက္ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့တာ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ အဲဒီ ျပႆနာ အတြက္ ဂ်ီေတာ့ခ္ မွာဆိုရင္လည္း ဂ်ီေတာ့ခ္ ရဲ့ Setting ကေနတဆင့္ Font ကို မိမိ စိတ္ႀကိဳက္ ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္ျခင္း ျဖင့္ အလြယ္တစ္ကူ ေျဖရွင္းနိုင္ပါတယ္။ ဝင္းဒိုးစ္ စနစ္မွာ ဆိုရင္ေတာ့ System Default Font ကို မိမိကိုယ္တိုင္ Zawgyi Font လိုက္ေျပာင္းေပးျခင္း ျဖင့္ အဆင္ေျပေစမွာပါ။

ျမန္မာဘာသာကို အသုံးျပဳတဲ့ website ေတြမွာ ဘယ္ျမန္မာေဖာင့္ကို သုံးရင္ အဆင္ေျပဆုံး ျဖစ္ပါမလဲဆိုတာ သုံးသပ္ေပးပါလား။

>> ဒီေမးခြန္းကို အေျဖေပးဖို႔ အတြက္ အေျခအေန ေလးခုကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳတင္ စဥ္းစားၾကည့္ပါမယ္။ အဆင္ေျပဆုံး ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ (၁) ဝဘ္ဆိုဒ္ကို ဖန္တီး ေရးသားသူ အတြက္ အဆင္ေျပဆုံး ျဖစ္မွု၊ (၂) ဝဘ္ဆိုဒ္ကို ဖတ္ရွုသူေတြ အတြက္ အဆင္ေျပဆုံး ျဖစ္မွု ႏွင့္ (၃) ဖန္တီးသူေရာ ဖတ္ရွုသူ ႏွစ္ဦးလုံး အသုံးျပဳၾကတဲ့ ဝဘ္ဘေရာက္ဇာ (Web Browser) ေတြ အတြက္ အဆင္ေျပဆုံး ျဖစ္မွု၊ (၄) ေရွ႕က အခ်က္သုံးခုလုံးကို ေရရွည္ လုပ္ငန္းမ်ား အတြက္ပါ အာမခံနိုင္ၿပီး အဆင္ေျပဆုံး ျဖစ္လာနိုင္မွု စတဲ့ ေလးခ်က္ပါ။

လတ္တေလာ အေျခအေနအရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ အင္တာနက္ ႏွင့္ ဝဘ္ယူဇာ ေတြ အတြက္ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ထ္ က ပထမဆုံး အေျခအေနသုံးခု အတြက္ အဆင္ေျပဆုံး ဆိုတဲ့ ဘုံ အေနအထား တစ္ခုကို ဖန္တီးေပးထားတာ အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီ အဆင္ေျပဆုံး ဆိုတဲ့ အေနအထားဟာ လတ္တေလာ အတြက္သာ ျဖစ္ၿပီး နံပါတ္ (၄) အခ်က္ျဖစ္တဲ့ အထက္က အခ်က္သုံးခ်က္လုံးကို အနာဂတ္အတြက္ေရာ၊ လက္ရွိမွာ လုပ္ကိုင္ အသုံးျပဳေနၾကတာေတြ အတြက္ပါ အသင့္ေတာ္ဆုံး ျဖစ္ပါ့မလား ဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထပ္စဥ္းစား ၾကည့္ၾကဖို႔ လိုပါမယ္။ ဒီေနရာမွာ အဆင္ေျပဆုံး ျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ၊ အသင့္ေတာ္ဆုံး ျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ အေနအထား ၂-ရပ္လုံးဟာ လူေတြကိုယ္တိုင္ ဖန္တီး သတ္မွတ္ယူလို႔ရတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ တစ္ခ်က္ ေလးေလးနက္နက္ မွတ္သား ထားခဲ့ ေစခ်င္ပါတယ္။ တစ္ခု ရွိေသးတာကလည္း ဒီ စကားစု ၂-ခု ကိုလည္း ေရာေရာေထြးေထြး မစဥ္းစားပဲ သီးျခားစီ မိမိစိတ္ထဲ မွာ နားလည္ သေဘာေပါက္ထားဖို႔လည္း လိုပါေသးတယ္။ အသင့္ေတာ္ဆုံး ဆိုတိုင္း အရာရာႏွင့္ အံဝင္ဂြင္က် အဆင္ေျပဆုံး မျဖစ္နိုင္သလို၊ အဆင္ေျပဆုံး ဆိုတိုင္းလည္း အေျခအေနအားလုံး အတြက္ အသင့္ေတာ္ဆုံး မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။

ဆိုေတာ့ကာ လက္ရွိ လူျမန္ျမန္သိဖို႔ လိုတဲ့၊ အလြယ္တစ္ကူလည္း အသုံးျပဳနိုင္ဖို႔ လိုတဲ့ ေရတိုလုပ္ငန္းႏွင့္ သက္ဆိုင္တဲ့ ဝဘ္ဆိုဒ္တစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္ Develop လုပ္ရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လတ္တေလာ အဆင္ေျပဆုံး ဆိုတဲ့ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ထ္ ကို သုံးျဖစ္ ပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ပဲ ႏွစ္ကာလမ်ားစြာ ရင္းႏွီးျမႇပ္ႏွံ လုပ္ကိုင္ရမယ့္ လုပ္ငန္းသုံး ဝဘ္ဆိုဒ္မ်ိဳးေတြ (ဥပမာ - ပညာေရး ဆိုင္ရာ ဝဘ္ကြန္ယက္မ်ိဳး၊ ဘာသာစကား အဘိဓာန္ ဆိုင္ရာ ဝဘ္ဆိုဒ္မ်ိဳး၊ ေျမပုံ၊ ေဈးကြက္ ႏွင့္ သန္းေခါင္စာရင္း ဆိုင္ရာ ၊ ရွာေဖြ အသုံးခ်ျခင္း ဆိုင္ရာ ဝဘ္ဆိုဒ္မ်ိဳး.. စသျဖင့္ ) ထဲက တစ္ခုခုကို တည္ေဆာက္ရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ယူနီကုဒ္ စံသတ္မွတ္ခ်က္ႏွင့္ ကိုက္ညီတဲ့ အလြယ္တစ္ကူႏွင့္ လူတိုင္း အခမဲ့ ရနိုင္တဲ့ ျမန္မာ-၃ ၊ ပိေတာက္၊ ပုရပိုဒ္. စတဲ့ ေဖာင့္ထ္ ေတြ အနက္က တစ္ခုခုကို အားလုံး အတြက္ လက္ရွိမွာ အဆင္ေျပဆုံး မျဖစ္ေပမယ့္လည္း မျဖစ္မေန အသုံးျပဳဖို႔ ဆုံးျဖတ္မိမွာပါပဲ။ ဒါဟာ ေရတို အဆင္ေျပဆုံး ဆိုတဲ့ အေနအထားကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး ေရရွည္မွာ အဆင္ေျပဆုံး ျဖစ္လာနိုင္တဲ့ လက္ရွိ အသင့္ေတာ္ဆုံး ဆိုတာကို စဥ္းစား ေရြးခ်ယ္ လိုက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေျပာရရင္ေတာ့ မည္သည့္ေဖာင့္ထ္ အမ်ိဳးအစား ကိုပဲ သုံးသုံး မိမိရဲ့ လိုအပ္ခ်က္၊ စားသုံးသူ ေဈးကြက္ ရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ အနာဂတ္အတြက္ပါ အဲဒီေဖာင့္ထ္ဟာ လိုအပ္ခ်က္ ရွိလာနိုင္၊ မလာနိုင္ စတာေတြ ကိုပါ ထည့္သြင္း စဥ္းစားၿပီး လတ္တေလာ အဆင္ေျပဆုံး ဆိုတဲ့ အေနအထား အျပင္ အေျခအေန အားလုံး အတြက္ အသင့္ေတာ္ဆုံး ဆိုတာကိုပါ မျဖစ္မေန ထည့္သြင္း စဥ္းစားၿပီးမွ အသုံးျပဳသင့္တဲ့ အေၾကာင္း ေျဖၾကား လိုပါတယ္ ခင္ဗ်ား။

အခုလို ေျဖၾကားခြင့္ရတဲ့ အတြက္ ေလာကအလွ မဂၢဇင္းကို အထူးေက်းဇူး တင္ရွိပါေၾကာင္း ေျပာလိုပါတယ္ ခင္ဗ်ား။

ဟုတ္ကဲ့… ကိုေမွာ္ဆရာ ။ ခုလို စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ ေျဖၾကားေပးတာကို ကၽြန္မတို႔ ေလာကအလွမွလည္း ကိုေမွာ္ဆရာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ရွင္။

ျမန္မာယူနီကုဒ္ ႏွင့္ ျမန္မာဝက္ဆိုက္မ်ား အနာဂတ္ (အင္တာဗ်ဴး အပိုင္း - ၂) Source : http://www.lawka-ahla.com/news.php?item.534

ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ေရးထားတဲ့ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ရာမွာ ျမန္မာသရီးေဖာင့္ကို သုံးထားတဲ့
ကိုသင္ကာ ( ) ကို ကၽြန္မတို႔ေလာကအလွ မွ သိလိုသည္မ်ားကို ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။

ကိုသင္ကာရဲ့ ဘေလာ့ဂ္မွာ ျမန္မာသရီး ေဖာင့္ကို သုံးထားတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ တျခား အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ကို သုံးထားၾကေတာ့ ကိုသင္ကာက ဘာေၾကာင့္ ျမန္မာသရီးေဖာင့္ကို သုံးတာပါလဲ သိပါရေစ။
- ေဖာင့္ကိစၥအထစ္အေငါ့ေလးေတြ ေလ့လာရာကေန ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ ဘယ္ကိုသြားေနလဲ၊ အနာဂတ္ အြန္လိုင္း စာလုံးသုံးစြဲေရး၊ ကြန္ပ်ဴတာ (သို႔) အြန္လိုင္းမွာ နိုင္ငံတကာ အသိအမွတ္ျပဳ ေဖာင့္နဲ႔ သိမ္းဆည္းနိုင္၊ ရပ္တည္နိုင္ေရး စတာေတြ ဆက္စပ္ေတြးမိလာတယ္။ Solveware Solution က စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရွင္းျပတဲ့ ကိုေငြထြန္း၊ ကၽြန္ေတာ့့္ရဲ့ စိတ္ဝင္စားမွုကို ပိုၿပီး က်ယ္ျပန္႔လာေစတဲ့ ျမန္မာစာဆရာႀကီး ဂြ်န္အိုကဲ၊ IT Pro ဖိုရမ္မွာ ဖတ္ရတဲ့ ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကေနသိတဲ့ ဗဟုသုတ၊ ေနာက္ဆုံး ကိုေမွာ္ဆရာရဲ့ ယူနီကုဒ္ ျမင္းရိုင္းႏွင့္ ဘိုင္နရီ ေခတ္လြန္ ျမန္မာစာ ယဥ္ေက်းမွု () စာတမ္းတို႔က ဘေလာ့ဂ္မွာ ျမန္မာယူနီကုဒ္ေဖာင့္ကို ေျပာင္းေရးဖို႔ တြန္းအားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ယူနီကုဒ္ေဖာင့္နဲ႔ ေျပာင္းေရးၿပီးေနာက္ လာေရာက္လည္ပတ္သူမ်ားရဲ့ တုုံ႔ျပန္မွုကေရာ….
- ဒီဇင္ဘာ ၂၆ ကေန ပီပီျပင္ျပင္စၿပီးေတာ့ ယူနီကုဒ္နဲ႔ ေရးတယ္။ လာေရာက္ လည္ပတ္ ဖတ္ရွုသူ ၆၀ ရာခိုင္ႏွုန္းေလာက္က ယူနီကုဒ္ေဖာင့္ကို လိုလိုခ်င္ခ်င္ပဲ ထည့္ၾကတယ္။ အသုံးမ်ားၾကတာ ျမန္မာသရီးပါ။ ၁၅ ရာခိုင္ႏွုန္းေလာက္ကေတာ့ မေက်နပ္ခ်င္ဘူး ထင္ပါတယ္။ က်န္တဲ့သူေတြကေတာ့ ဖတ္မရေတာ့ မဖတ္ဘူးဆိုၿပီး လွည့္ျပန္သြားပုံရတယ္။ Hit Counter နဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ ကိန္းညႊန္းကို ၾကည့္ၿပီး ခန္႔မွန္းေျပာရတာပါ။ ဒီေန႔မနက္ ဘေလာ္ဂါတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေမးလ္ပို႔ပါတယ္။ သူလည္း ယူနီကုဒ္နဲ႔ ေျပာင္းေရးေတာ့မယ္လို႔ ဆိုလာပါတယ္။ ႀကိဳဆိုလိုက္ပါတယ္။

ဖတ္မရတဲ့သူေတြက အကူအညီေတာင္းတာ နည္းပညာေမးတာမ်ိဳး ရွိ မရွိ သိပါရေစ။
- ရွိပါတယ္။ ေဖာင့္သြင္းဖို႔၊ မသြင္းခ်င္ရင္ေတာ့ ကြန္ဗက္တာ ထည့္ၾကဖို႔ အႀကံေပးပါတယ္။ က်ေနာ့္ ဆိုဒ္ဘားမွာ လင့္ခ္ေတြ ေပးထားပါတယ္။ အစပိုင္းမွာ က်ေနာ္ ေသခ်ာ မရွင္းျပတတ္ဘူး။ ကိုေမွာ္ဆရာက စနစ္တက်ေလး ယူနီကုဒ္ေဒါင္းလုဒ္ ဘေလာဂ္ေလး () လုပ္ေပးထားတာေတြ႕ေတာ့ အဲဒါပဲ အခု ညႊန္းေနတယ္။ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းတဲ့ ေဖာင့္ ဘေလာ့ဂ္ေလးပါ။

ျမန္မာဘာသာကို အသုံးျပဳတဲ့ website ေတြမွာ ဘယ္ျမန္မာေဖာင့္ကို သုံးရင္ အဆင္ေျပဆုံး ျဖစ္ပါမလဲဆိုတာ သုံးသပ္ေပးပါလား။
-ယူနီကုဒ္စနစ္ကိုလိုက္နာတဲ့ ေဖာင့္ေတြ ရွိပါတယ္။ ေရြးခ်ယ္နိုင္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးအျဖစ္ ယူနီကုဒ္ ၅.၁ ကိုလိုက္နာတဲ့ ေဖာင့္ေတြလည္း ထြက္လာၿပီ။ ေဖာင့္ပုံစံအခ်ိဳးအစားက အႀကိဳက္တစ္မ်ိဳးစီ ရွိၾကမယ္ ထင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္္ကေတာ့ ျမန္မာသရီးေဖာင့္ကို လွတယ္ထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆိုဒ္ ၁၂ ဆို သိပ္ေသးေတာ့ ၁၃ နဲ႔ ေရးတယ္။ ဘီဘီစီျမန္မာပိုင္းမွေတာ့ ျမန္မာဝမ္းနဲ႔ သုံးထားတာ ေတြ႕ရတယ္။ ျမန္မာသရီးထြက္ေနတာ သူတို႔သိရသားနဲ႔ ဘာလို႔ မသုံးလဲ မသိဘူး။ မိုးမခကလည္း ေျပာင္းသုံးမယ္လို႔ ေျပာေနတာ ၾကားရတယ္။

ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္အလားအလာနဲ႔ ျမန္မာယူနီကုဒ္ရဲ့ အစမ္းသပ္ခံနိုင္မွု အေပၚ အျမင္ကို ေျပာျပေပးပါလား။
- ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ကို လတ္တေလာ ပစ္ပယ္လိုက္လို႔ မရေသးဘူးထင္ပါတယ္။ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ကို ထြင္ခဲ့တာ သစ္မရခင္ ဝါးေပါင္းကြပ္ဖို႔ပါလို႔ ဆိုတယ္လို႔ ၾကားဖူးတယ္။ လက္ရွိ ထြင္ၿပီးသား ယူနီကုဒ္ေဖာင့္ေတြ သုံးၾကဖို႔ တိုက္တြန္းတာ ေတြ႕ရသလို၊ ေဇာ္ဂ်ီသံေယာဇဥ္ အမၽွင္တန္းသူေတြ အဆင္ေျပဖို႔ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ကို ယူနီကုဒ္စနစ္ဘက္ လိုက္နာ ေျပာင္းလဲဖို႔ အႀကံျပဳသူေတြလည္း ေတြ႕ရတယ္။ အဆင္ေျပနိုင္တယ္ မေျပနိုင္ဘူးဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း လက္လွမ္းမမီဘူး။

ေဇာ္ဂ်ီယူနီကုဒ္ဆိုၿပီး ထြက္လာေပမယ့္ တဝက္ေလာက္ပဲ စံလိုက္နာေသးတဲ့ Semi Unicode လို႔ ကိုေမွာ္ဆရာေျပာထားတာ ဖတ္ရပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ ယူနီကုဒ္ ၅.၁ ေဖာင့္ေတြဟာ Perfect မျဖစ္ေသးဘူးလို႔ ေထာက္ျပတာလည္း ေတြ႕ရတယ္။ ဟုတ္နိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့့္ အျမင္ကေတာ့ သုံးစြဲသူေတြရဲ့ အဆင္ေျပ မေျပ ဆိုတာေတြကို ျပန္ခ်င့္ၿပီး သူတို႔နည္းပညာပိုင္းက ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေပးရမယ့္ ကိစၥလို႔ ျမင္တယ္။ လုံးဝ ျပည့္စုံေကာင္းမြန္မွ သုံးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္နိုင္ငံ ကိုယ့္ပညာရွင္ ကိုယ့္ရန္ပုံေငြ အေနအထားေတြအရ အလိုက္မသိရာ ေရာက္မလားပဲ။
ကိုေမွာ္ဆရာက သူ႔စာတမ္းမွာ ေထာက္ျပသလိုပါပဲ၊ ေဇာ္ဂ်ီနဲ႔ႏွစ္ပါးသြားလို႔ မွားတဲ့ အမွားဟာ ယူနီကုဒ္နဲ႔ ျဖစ္မိတဲ့ အမွားထက္ေတာ့ ပိုဆိုးမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ျမန္မာစာအတြက္ ယူနီကုဒ္သတ္မွတ္ေပးတာ ခုဆို ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီေျပာတယ္။ ခုမွ ဒီအေျခအေနေရာက္တယ္။ တိုင္းရင္းသားဘာသာစကားေတြကို ကုဒ္ေရးေနတုန္းလို႔ သိရပါတယ္။

ယူနီကုဒ္ ေဖာင့္နဲ႔ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ အနာဂတ္အေပၚ အျမင္ကေရာ။
- ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ လမွာ ယူနီကုဒ္ကို ကလိရင္း အေတာ္ႀကီး ဒုကၡမ်ားသလို၊ ရသြားတဲ့အခါ အေတာ္ႀကီးလည္း သေဘာက်မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္္က ကိုေငြထြန္းကို ၂၀၀၉ ဟာ ယူနီကုဒ္ ဘေလာ့ဂင္း ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ သူက ယူနီကုဒ္တြင္က်ယ္ဖို႔မွာ ဘေလာ္ဂါေတြရဲ့ အခန္းက႑ဟာလည္း အေရးပါတယ္လို႔ ျမင္ခဲ့တဲ့သူပါ။ တတ္သိတဲ့ ပညာရွင္ေတြက ထုတ္ေဖာ္ေဆြးေႏြးျပလို႔ ယူနီကုဒ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆေတြ (ဥပမာ - ယူနီကုဒ္ေဖာင့္ထည့္ရင္ စက္ထဲမွာ အကုန္ဒုကၡေရာက္တယ္ဆိုတာမ်ိဳး) လည္း ေလ်ာ့ပါးလာပါတယ္။ ကိုေမွာ္ဆရာလို ရွင္းလင္း ႏွိုင္းယွဥ္ျပမယ့္ စာတမ္းမ်ိဳးေပၚလာတာ အခ်ိန္အခါသင့္ပဲလို႔ ထင္ပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္္လို နည္းပညာပိုင္းရွင္းမျပနိုင္တဲ့ ဘေလာ္ဂါေတြဟာ စတန္႔ထြင္တယ္ဆိုၿပီး အဆဲခံရဖို႔ ရွိနိုင္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ယူနီကုဒ္ကို သေဘာက်တာ ရိုက္ရတာ သိပ္စမတ္က်လြန္းလို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္လို စာရိုက္မက်င္လည္ ၊ ကီးေတြ အကုန္မသိတဲ့သူအဖို႔ အလြန္အဆင္ေျပတယ္။ ေနာက္တစ္ခုေတြးမိတာက ယူနီကုဒ္စနစ္ဟာ ကိုယ္ျမန္မာစာေရးေနတုန္း အထားအသို စာလုံးေပါင္း မွားယြင္းတာ (ဝလုံးနဲ႔ သုည၊ ဥ နဲ႔ ညကေလး) စတာေတြကို ရိုက္ေနရင္း သိနိုင္တာပါပဲ။ ဒီစနစ္ဟာ ျမန္မာစာကို စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ စုတ္ျပတ္သတ္ထြက္ေအာင္ ေရးခ်င္သလိုေရးေနၾကတဲ့ ဘေလာ္ဂါေတြအတြက္ လက္ကို ကီးဘုတ္က ထိန္းကြပ္ေပးနိုင္လိမ့္မယ္ ေမၽွာ္လင့္တယ္။ ကဲ…မေကာင္းဘူးလား။

ယူနီကုဒ္ ဘေလာ့ဂင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ေျပာခ်င္တာ ရွိရင္ ေျပာပါဦး။
- အိမ္နီးခ်င္းနိုင္ငံေတြေတာင္ ယူနီကုဒ္စနစ္ေတြ သုံးေနတာေတြ႕ေတာ့ ကိုယ္လည္း ကိုယ့္ဘာသာစကားကို ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ယူနီကုဒ္ မသုံးတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အမ်ားသုံးသပ္ေျပာဆိုေနၾကတဲ့ ျမန္မာေတြက အသစ္ကို လက္ခံရမွာ ေႏွာင့္ေႏွးလို႔၊ အက်င့္ရေနတာကို မွားေနပေစ လက္မလႊတ္ခ်င္လို႔ စတဲ့ တိက်ေရရာမွုမရွိတဲ့ စြဲခ်က္ေတြကို လက္မခံပါဘူး။ အဓိကက အင္ေဖာ္ေမးရွင္းပါပဲ။ ကိုယ့္ပါးစပ္ထဲ လာမခြံ့ရင္ ကိုယ့္လက္နဲ႔ ကိုယ္ယူစားရမွာေပါ့။

အိမ္နီးခ်င္းနိုင္ငံက လူငယ္ေတြထက္ ကၽြန္ေတာ္္တို႔ ျမန္မာလူငယ္ေတြက ပိုၿပီး ကိုယ့္အားကိုယ္္ကိုးရတယ္၊ ႀကိဳစားရတယ္။ သိလာရင္ လူဆိုတာ အေျပာင္းအလဲ လုပ္ခ်င္တာပါပဲ။ အဲဒီေတာ့ ယူနီကုဒ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ NLP လို သုေတသနအဖြဲ႕ေတြကလည္း ပညာရွင္အခ်င္းခ်င္းနားလည္နိုင္မွာမ်ိဳးအျပင္ သာမန္လူေတြ နားလည္နိုင္ေလာက္တဲ့ အဆင့္အထိ အင္ေဖာ္ေမးရွင္းေပး၊ သုံးစြဲသူေတြကလည္း တစ္ခုမေကာင္းတာနဲ႔ အကုန္ပုံခ်မယ့္ အက်င့္မလုပ္ဘဲ အင္ေဖာ္ေမးရွင္းကို စုံေအာင္ေလ့လာၿပီးမွ ဆုံးျဖတ္ဆိုရင္ အေတာ္ႀကီးခရီးေရာက္နိုင္စရာရွိပါတယ္။ အခုေတာင္ လမ္းစေပၚ ေရာက္ေနၿပီ ထင္ပါတယ္။

ယူနီကုဒ္ဟာ စမတ္က်တယ္၊ လက္ကြက္ပိုနည္းၿပီး ပိုလြယ္တယ္ဆိုေပမယ့္ သူ႔ရဲ့ လက္ကြက္သေဘာကို နားလည္ေအာင္ ခဏေလာက္ အရင္ ေလ့လာဖို႔လိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္္ကေတာ့ ေဖာင့္ေရာ ကီးဘုတ္ပါ အင္စေတာလုပ္ၿပီး ရွိရွိသမၽွ ကီးဘုတ္ေတြကို သူ႔ခ်ည္းသက္သက္ တစ္ႀကိမ္၊ Shift ခံၿပီးတစ္ႀကိမ္၊ Ctrl+Alt+Shift နဲ႔ တစ္ႀကိမ္ သုံးမ်ိဳး အႀကိမ္ႀကိမ္ ရိုက္ၾကည့္တယ္။ အဆုံးမသတ္ခင္ တစ္ခု ေျပာပါရေစ။ ယူနီကုဒ္နဲ႔ ဘေလာ့ဂ္စေရးတာ ကၽြန္ေတာ္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေမာင္ရစ္နဲ႔ ကိုခက္ထန္တို႔က ကၽြန္ေတာ့္ထက္ အရင္က်ပါတယ္။ ကိုေမွာ္ဆရာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္္နဲ႔က တၿပိဳင္တည္းေလာက္က်မယ္ ထင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး မေျပာမျဖစ္ေျပာရမွာက ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ယူနီကုဒ္ေကာင္းေၾကာင္းနဲ႔ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ သိပ္မစြံေၾကာင္းကို ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္သုံးၿပီး ေျပာေနၾကရေသးတယ္ ဆိုတာပါပဲ…။ ဝတၳဳထဲကစကားနဲ႔ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ေျပာရရင္ “ကံၾကမၼာ၏ သေရာ္ခ်က္”လို႔ပဲ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ…။
အခုလို စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ ေျဖၾကားေပးတဲ့ ကိုသင္ကာကို ကၽြန္မတို႔ ေလာကအလွမွ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ရွင္။

Myanmar Unicode နဲ႔ ပက္သက္ၿပီး နားလည္မိသမၽွ

ျမန္မာအိုင္တီပရိုမွာ ယူနီကုဒ္နဲ႔ ပက္သက္ၿပီး အရင္က အျငင္းပြားၾကပါတယ္... အခုလည္း အျငင္းပြားေနၾကတုန္းပါပဲ... ေနာင္လည္း ဆက္ညင္းေနၾကဦးမယ့္ သေဘာမွာ ရွိပါတယ္... တစ္ကယ္ေတာ့ ဒီကိစၥကို ကိုယ့္ကိစၥမဟုတ္ပါဘူးေလ... လူႀကီးေတြ ေကာင္းေအာင္လုပ္ပါလိမ့္မယ္... ေနာက္ဆုံး ရလဒ္တစ္ခုထြက္လာေတာ့မွ လူႀကီးေတြက သုံး ဆိုတာကို သုံးလိုက္မယ္လို႔ စိတ္ကူးထားတာပါ... ဒါေပမယ့္ အားလုံး စည္းလုံး ညီညြတ္ရမယ့္ကိစၥမွာ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီအျငင္းပြားမွုေတြ ရွိေနတာလည္းဆိုတာကို စိတ္ဝင္စားမိပါတယ္... စိတ္ဝင္စားလို႔ ေလ့လာရင္းနဲ႔ အနည္းအပါးသိလာပါတယ္... အဲ့ဒါေလးေတြကို တင္ျပခြင့္ျပဳပါ...

Unicode ဆိုတာ လိုအပ္သလား
လိုတာေပါ့ဗ်ာ... အခုေခတ္မွာ ကိုယ္ေရးထားတဲ့စာကို တစ္ျခားသူက Font မရွိလို႔ ဖတ္လို႔မရဘူးဆိုတာ လုံး၀မျဖစ္သင့္ေတာ့ပါဘူး... စံတစ္ခုကိုသာ Font အားလုံးက လိုက္နာမယ္ဆိုရင္ Font တစ္ခုရွိေနတာနဲ႔ ဘယ္ Font ကိုသုံးၿပီး ေရးထားေရးထား ဖတ္လို႔ ရပါလိ့မ္မယ္... Font ဆိုတာ တစ္ကယ္ေတာ့ အေပၚယံ ေလးပါပဲ... အခုေတာ့ Zawgyi နဲ႔ ေရးထားရင္ Myanmar3 နဲ႔ ဖတ္လို႔မရပါဘူး... Myanmar3 နဲ႔ေရးထားရင္ Zawgyi နဲ႔ ဖတ္လို႔မရပါဘူး... ဘာလို႔မရလဲ အားလုံးသိပါတယ္... စံတစ္ခု ရွိေနရဲ့သားနဲ႔ Zawgyi က စံကို မလိုက္နာပဲ ထင္သလို လုပ္ထားပါတယ္... Myanmar3 ကေတာ့ လိုက္နာပါတယ္... အဲ့ဒီမွာ လြဲေနတာပါပဲ... (Font နဲ႔ Unicode နဲ႔ မကြဲေသးတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္... ပညာေပးမွုေတြ လိုအပ္ေနပါေသးတယ္...)

Unicode ေၾကာင့္ ရနိုင္မယ့္ အက်ိဳး
Unicode စစ္စစ္ကို သုံးလိုက္ရင္ ရလာမယ့္ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြက အလြန္ပဲမ်ားျပားပါတယ္... အမ်ားသိထားတဲ့အတိုင္း Unicode စစ္စစ္က Searchable, Sortable ျဖစ္ပါတယ္... စံတစ္ခုကိုသာ အားလုံးလိုက္နာၾကရင္ အထက္မွာေျပာခဲ့သလို ျမန္မာ Font တစ္ခု ရွိေနယုံနဲ႔ ျမန္မာစာ အားလုံးကို ဖတ္လို႔ရနိုင္ပါလိမ့္မယ္... တစ္ျခား အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္...

(ေနာက္ၿပီေတာ့ ျမန္မာဆိုတာ ဗမာတစ္ခုတည္းကိုေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး...ရွမ္း၊ မြန္ စတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြလည္း ျမန္မာေတြပါပဲ... ျမန္မာစာဆိုတဲ့ ေနရာမွာ တိုင္းရင္သားေတြကို ထည့္စဥ္းစားရပါမယ္... မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔မရပါဘူး... Zawgyi ဆရာသမားေတြ ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္... သူတို႔က တိုင္းရင္းသားေတြအတြက္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ code point ေတြကို အပိုင္စီးထားပါတယ္... အဲ့ဒါေၾကာင့္ Zawgyi နဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ တိုင္းရင္းသား စာေတြ ရိုက္လို႔ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး... Unicode စစ္ရင္ ရပါတယ္... တိုင္းရင္းသားေတြအတြက္ပါ ထည့္စဥ္းစားၿပီးသားပါ...)

Zawgyi က ဘာေၾကာင့္ စံကို မလိုက္နာတာလဲ
အဲ့ဒါေတာ့ Zawgyi Developer ေတြကို ေမးမွပဲ ရမယ္... ခက္တာက သူတို႔ကလည္း မရိုးမသားလုပ္ထားတဲ့ သူေတြဆိုေတာ့ မ်က္ႏွာမျပရဲ့ၾကဘူး... ဒါငါလုပ္တာေဟ့လို႔ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ မေျပာရဲ့ၾကဘူး... သနားဖို႔ေတာ့လည္း ေကာင္းပါတယ္... ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္တုန္းကလုပ္ၿပီး ဝန္ခံခြင့္ မရၾကရွာဘူး... ကြ်န္ေတာ္နားလည္ သေလာက္ဆိုရင္ စံကို လိုက္နာဖို႔က နည္းပညာပိုင္း အနည္းငယ္ အခက္အခဲ ရွိပါတယ္... ဥပမာ- ျမန္မာစာမွာ ရရစ္ (ျ-) ဆိုတာရွိပါတယ္... စံသတ္မွတ္ခ်က္အရ ရရစ္ တစ္ခုပဲရွိပါတယ္... ဒါေပမယ့္ က တို႔ အ တို႔လို စာလုံးေတြနဲ႔ တြဲျပရမယ္ဆိုရင္ ရရစ္အႀကီး (ၾက) ကို ျပရမွာျဖစ္ၿပီးေတာ့ ခ၊ င စတဲ့ စာလုံးေတြအတြက္ ရရစ္အေသး(ျင) ကို ျပေပးရမွာပါ... စံသတ္မွတ္ခ်က္အရ ရရစ္ တစ္ခုပဲ ရွိေတာ့ Font က အလိုလိုနားလည္ၿပီး သင့္ေတာ္တဲ့ ရရစ္ကို ျပေပးနိုင္ရပါတယ္... Zawgyiက အဲ့ဒါကို ဘယ္လိုလုပ္ရလဲ မသိလို႔ထင္တယ္... စံက တစ္ခုတည္း သတ္မွတ္ထားေပမယ္... သူတို႔က (ျ- ေကာ ျ-- ပါ) ႏွစ္ခုစလုံး ယူထားလိုက္ပါတယ္... ျမန္မာေတြျဖစ္ၿပီးေတာ့ ျမန္မာစာကို ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ေတာ့ ဇမ်ဥ္းစြဲ နဲ႔ စလုံး ယပင့္ (ဈ) ကို အတူတူလို႔ ယူဆၾကပါေသးတယ္... ျမန္မာစာရဲ့ သေဘာကို အားလုံးသိပါတယ္... [ သေဝထိုး ကႀကီး ရရစ္ ေရးခ် ငသတ္ ေၾကာင္း ေရွ႕က ဝစ္ဆန္ႏွစ္လုံးေပါက္ ေၾကာင္း ] ဆိုတာ သူငယ္တန္း ကေလးကအစ သိပါတယ္... ဒါေပမယ့္ Zawgyi က ကႀကီး ရိုက္ၿပီးမွာ ရရစ္ရိုက္ရင္ (ၾက--) ၾက လို မွန္မွန္ကန္ကန္ မျပနိုင္ေတာ့ ရရစ္ကို အရင္ရိုက္ရပါတယ္... ၿပီးမွ ကႀကီးရိုက္ရပါတယ္... အားလုံးသိၿပီးသားပါ... မဆင္ေျပေအာင္ မလုပ္တက္တိုင္း ျမန္မာတို႔ရဲ့ရိုးရာ ျမန္မာစာကို ဖ်က္ဆီးတာပါပဲ... ဒီေလာက္ဆိုရင္ Zawgyi က ဘာလို႔ စံကို မလိုက္နာ(နိုင္)တာလဲ သိေလာက္ပါၿပီ... မွားေနရင္လည္း Zawgyi ဆရာသမားေတြ ဝင္ျပင္ေပးပါလိမ့္မယ္... (အဲ့ဒါေတာင္မွ Zawgyi ရဲ့ နည္းပညာ အရမ္းျမင့္ပါတယ္လို႔ ေျပာတဲ့သူေတြရွိေသးတယ္... အံ့ပါရဲ့... အံ့ပါရဲ့... ;)

ဒါဆို ဘာလို႔ Zawgyi ကို လူသုံးမ်ားေနတာလဲ
ဒါကေတာ့ ရွင္းပါတယ္... သူမ်ားေတြက စံကိုလိုက္နာဖို႔ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာ သူက အျဖစ္လုပ္ၿပီေတာ့ ေဈးကြက္ထဲကို အျမန္ျဖန္႔လိုက္ပါတယ္... အဲ့ဒီေတာ့ လူေတြက သူ႔ကို အရင္စသုံးျဖစ္ပါတယ္... (planet လို နာမည္ႀကီး site က စသုံးျပတာလည္းပါပါတယ္) တစ္ကယ္ စံကိုလိုက္နာနဲ႔ Font ေတြ ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ သာမန္ (user) ေတြက ေျပာင္းမသုံးခ်င္ေတာ့ပါဘူး... ဒါ သဘာဝက်ပါတယ္... User ေတြအေနနဲ႔ကေတာ့ လတ္တေလာ ဖတ္လို႔ရေနတယ္... အဆင္ေျပေနတယ္ ဆိုရင္ၿပီးတာပဲေလ... Technical Detail က သူတို႔နဲ႔မွ မဆိုင္ပဲ... Zawgyiက အဲ့ဒီအခ်က္ကို အမိအရကိုင္ၿပီးေတာ့ ေဈးကြက္ကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္ထားတာပါ...

Unicode ကို လက္ခံဖို႔ ဘာလို႔ခက္ခဲေနတာလဲ
ႏွစ္ခ်က္ရွိပါတယ္... ပထမအခ်က္က လက္ရွိ web ေပၚမွာ ျပဳျပင္ဖို႔ခက္ခဲေလာက္ေအာင္ လူတိုင္း Zawgyi သုံးေနၾကလို႔ပါ... Unicode ကို နားလည္တဲ့ Blogger တစ္ေယာက္ကို ေမးၾကည့္ပါ... မင္းရဲ့ blog ကို Myanmar3 နဲ႔ ေျပာင္းပါလားလို႔... ဘယ္ေျပာင္းမလဲ... ေျပာင္းလိုက္ရင္ ေနာက္ပိုင္း အက်ိဳးရွိနိုင္ေပမယ့္ သူ႔blog ရဲ့ လက္ရွိ popylarity က်သြားမွာေပါ့... user က ဖတ္လို႔ မရေတာ့ဘူးေလ... ဖတ္ခ်င္ရင္ Myanmar3 ထပ္ထည့္ရမယ္ေလ... (Myanmar3 ကို ထပ္ထည့္ဖို႔ၾကေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕ unicode ကို မလိုလားသူေတြရဲ့ မမွန္သတင္းလႊင့္မွုေတြေၾကာင့္ တြန္႔ၾကတယ္ေလ...) ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ Zawgyi ေၾကာင့္ပါပဲ... သူတို႔က စံကို လိုက္နာဖို႔ မႀကိဳးစားၾကသလို စံလိုက္နာတဲ့ Font ေတြကို လူေတြသုံးၾကမွာကိုလည္း ေၾကာက္ၾကပါေသးတယ္... (unicode standard ္font ကိုသာလူေတြသုံးလာၾကရင္ Zawgyi ကိုယ္တိုင္ standard ကို လိုက္နာရင္ေတာင္မွ အခုလို လက္ဝါးႀကီးအုပ္ထားလို႔ ရမွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး)

ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္ အခုလို အျငင္းပြားမွုေတြ ျဖစ္ေနရသလဲဆိုတာကို
အနည္းအက်ဥ္းျမင္သာေအာင္ေျပာတာပါ... ဆရာႀကီးေတြနဲ႔ လူႀကီးေတြကေတာ့ သိၿပီးသားပါ... Beginner ေတြနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္လို ခ်ာတိတ္ေတြ မမွန္သတင္းလႊင့္တဲ့သူေတြရဲ့ အေျပာသက္သက္ေတြကို ယုံေနမွာစိုးလို႔ အခုလို တင္ျပလိုက္တာပါ... တစ္ကယ္ဆိုရင္ ဒီ မၿပီးဆုံးနိုင္တဲ့ အျငင္းပြားမွုထဲကို ဝင္မပါခ်င္ပါဘူး...
ေနာက္ၿပီးေတာ့ သတိထားၾကပါ... Standard Unicode ကို လိုက္နာလိုက္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ့ ကြန္ပ်ဴတာသုံး ျမန္မာစာဟာ အလၽွင္အျမန္တိုးတက္လာမွာပါ... ဒီလိုတိုးတက္မွာကို မလိုလားသူေတြနဲ႔ အမ်ိဳးသားေရးကိုမၾကည့္ပဲ ကိုယ့္အတၱတစ္ခုတည္းကို ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး မွားမွန္းသိရက္နဲ႔ ကိုယ့္ product ကို promote လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနသူေတြကသာ Unicode Standard ကို ဆန္႔က်င္ေနၾကတာပါ...

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...

[ Ei Maung ]

ps: ဘယ္ဘက္မွလိုက္တာမဟုတ္သလို ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းကမွလည္း မဟုတ္ပါဘူး... သာမာန္ web developer တစ္ေယာက္ပါပဲ... ျမင္တာကို ျမင္တဲ့အတိုင္းေရးတာပါ... အမွန္ေတြေျပာလို႔ တစ္ခ်ိဳ႕ကို ထိခိုက္မိရင္ေတာ့ မတက္နိုင္ပါဘူး..
Posted by Ngwe Tun (Solveware Solution) at 12:15 AM 1 comments
Subscribe to: Posts (Atom)

ျမစ္မ်ားစီးဆင္းတဲ့ အေၾကာင္း

“စိန္ေလာရင့္ျမစ္ဟာ ေရပဲ
ၿပီးေတာ့
မစၥစၥပီျမစ္ဟာ ရႊံ႕ေနာက္ရည္ေတြ
ဒါေပမယ့္
သိမ္းျမစ္မွာေတာ့ သမုိင္းအရည္ေတြဗ်ဳိ႕”။
၁၉ရာစု ႏုိင္ငံေရးပညာရွင္ ဂၽြန္ဘန္း
သူ႕ျမစ္၀ွမ္းကေန ႂကြား၀င့္လုိက္တာ
ငါ သေဘာတူတယ္
ကုိယ့္ျပည္ ကုိယ့္ျမစ္ကုိ ကုိယ္ခ်စ္လုိ႕
ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ ေျပာထည့္၀ံ့တာ
ငါ သေဘာတူတယ္
ဂၽြန္ဘန္း ေျပာခြင့္ရွိတာ
ငါ သေဘာတူတယ္
ငါဟာ
ဒုိ႕ေတြခ်စ္တဲ့ ဧရာ၀တီျမစ္၀ွမ္းက
ဆရာႀကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းရဲ႕ ေယာင္ထုံးမွာ
ဂဂၤါျမစ္၀ွမ္းသား မဟတၱမဂႏၵီဂ်ီးရဲ႕
နံ႐ုိးၿပိဳင္းၿပိဳင္းေတြၾကားမွာ
ယုတ္စြဆုံး
မယ္နံေခ်ာင္းဖရား ျမစ္၀ွမ္းသား
ဘုရင္ ဘူမိေဘာရဲ႕ ႏွာေခါင္းဖ်ားက
က်လုဆဲ ေခၽြးတစ္စက္မွာ
သူတုိ႕ရဲ႕
တုိင္းျပည္နဲ႕ လူမ်ဳိးအေပၚ အခ်စ္စိတ္ေတြ
တဖိတ္ဖိတ္ ၿပိဳးျပက္လင္းလက္ေနတာ
ငါ အခါခါ ပူေဇာ္မိပါရဲ႕
ဂၽြန္ဘန္းခင္ဗ်ား
ျမစ္တုိင္းဟာ သမုိင္း အရည္ေတြပါဗ်။

ဂၽြန္ဘန္းခင္ဗ်ား
ကစ္ပလင္ ကဗ်ာထဲက
“ေခါင္းတစ္ရာ သခၤ်ဳိင္း”ကံဆုိးရြာရွိခဲ့ရာ
က်ဳပ္တုိ႕ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚက
ေပပင္ေမာ္ေခ်ာင္းကေလးဟာလည္း
သမုိင္းအရည္ေတြနဲ႕ စီးဆင္းေနဆဲပါ။
“တကယ္လုိ႕သာ
ကုိယ္ခႏၶာအတၱေဘာႀကီးကုိ
တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ အခႊံႏႊာသလုိ ႏႊာၾကည့္လုိ႕
ေနာက္ဆုံးႏႊာလုိ႕ မရေတာ့တဲ့
အစိတ္အပုိင္းကုိ ေရာက္ရင္
၀ိညာဥ္ဆုိတာကုိ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္ထင္တယ္”။
ညီေတာ္အာနႏၵာ(လာျခင္းေကာင္းေသာအရွင္)
ဘ၀ကူးေျပာင္းမႈ အယူအဆ
ဂဂၤါျမစ္၀ွမ္း ဟိႏၵဴေတြက စခဲ့
ဗုဒၶပြင့္ေတာ္မူေတာ့ ေခတ္စားႏွင့္လွၿပီ
ဗုဒၶကုိယ္ေတာ္တုိင္
“အေနက ဇာတိ သံသာရံ” အစခ်ီ
ကနဦး က်ဴးရင့္ၿပီး
“ေယဓမၼာ ေဟတုပၸ ဘာ၀ါ” ခ်ီ
အေၾကာင္းအက်ဳိးတရားကုိ ဖြင့္ဆုိေတာ္မူ
“အတၱမွ အနတၱသုိ႕” တရားေဟာၾကားေနခ်ိန္
ေယ႐ုရွလင္ကုိ
“နဲဘူခ်ဲနဲဇာ”က သိမ္းပုိက္ခ်ိန္
(ဆုံး႐ႈံးသထက္ ဆုံး႐ႈံးရလြန္းလုိ႕ ေနာက္ဆုံးမွာ
အလုံးစုံ ပ်က္သုဥ္းကိန္းဆုိက္
သဲကႏၱရႀကီး ျဖစ္သြားရတဲ့)
နိနဲဗဲဟာ မဲဒဲ လက္ထဲက်သြားခ်ိန္
မာေဆးလိကုိ
ေဖာ္ကာယန္တုိ့တည္ေထာင္ခ်ိန္
လူ့သမိုင္းစဥ္နဲ့ ႏႈိင္းဆေတာ့
ဟိႏၵဴဒီအယူအဆနဲ့ ေခတ္သစ္သိပၸံပညာ
က႑ေကာဇ ျဖစ္ၾကတာ
သိပ္မွ မၾကာေသးဘဲ
ဒီအရင့္အရင္
ကေမၻကမၻာက စီးဆင္းလာခဲ့တဲ့
ဒီျမစ္ၾကီးေတြ
ဆက္လက္စီးဆင္းေနဆဲ စီးဆင္းၿမဲေလ။
“ဣတၱိ၀ကၤ နဒီ၀ကၤ” သံၾကားရတုိင္း
ငါေအာ့ခ်င္ အံခ်င္ျဖစ္ရ
ျမစ္တုိ့ဟာ
သဘာ၀အေလ်ာက္ ေကြ႕ေကာက္ေနလို႕သာ
ေရတံအေလ်ာက္ တေျဖာင့္တည္းဆိုိရင္
ေရစီး ညင္သာပါေတာ့မလား
ေရစီးၾကမ္းရင္
ျမစ္ကမ္းပါးေတြ ခံနုိင္ပါမလား
ယဥ္ေက်းမွဳ အႏုပညာေတြ တာရွည္ပါမလား
တူးေျမာင္းနဲ႕ျမစ္ အတူတူ မခ်စ္နုိင္ဘူး
အို ျမစ္တုိ႕ ……
ေကြ႕ေကာက္ညင္သာ စီးဆင္းၿမဲစီးဆင္းပါ
အိုျမစ္တုိ႕……..
မာယာ လွပ ျပၿမဲျပပါ။
ေရာဟီနီျမစ္မွာ
ေရလုပဲြစစ္ၾကီး ျဖစ္မယ့္ဆဲဆဲ
ဗုဒၶတားေတာ္မူနုိင္ခဲ့ရဲ႕
ေရနံေၾကာင့္တဲ့လား
အၾကမ္းဖက္ဆန္႕က်င္တာတဲ့လား
ဘာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္
အခု ၂၁ ရာစု အ၀င္
တီဂရစ္ျမစ္မွာ စစ္ျဖစ္ခဲ့ၿပီ
ေတာရုိင္းေကာင္ရဲ့ သြားစြယ္
ေျခသည္းလက္သည္း အားကုိး အမူအက်င့္ေပပဲ
ဒါကုိ မေရွာင္လဲြႏုိင္ၾကတာ
ကမၻာၾကီး အျဖစ္ဆုိးပ
ဒီတီဂရစ္ျမစ္မွာပဲ
၁၃ ရာစု မြန္ဂုိဘုရင္ ‘ဟူလာလူ’
မင္းမူ ထင္တုိင္းက်ဲတုန္းက
မင္လက္ေရး စာေပအေမြေတြကုိ
ျမစ္ထဲခ် ဖ်က္ဆီးပစ္လုိက္တာ
ျမစ္ေရေတြ ျပာႏွမ္းကုန္ေရာတဲ့ေလ
ဂြ်န္ဘန္းခင္ဗ်ား…..
ျမစ္တုိင္းမွာ သမုိင္းအရည္ေတြပါဗ်။

မင္းကြန္းျမစ္ကမး္စပ္က
ပန္ခ်ီဆရာေတြရဲ့ ဂယ္လာရီမွာ
တစ္ည အိပ္တုန္း
သန္းေခါင္းသန္းလဲြ အခ်ိန္မေတာ္ၾကီး
ျမစ္ေရစီးထဲ
ေမ်ာပါသြားတဲ့ မိန္းမသံေတြ
ကယ္ပါယူပါ တစာစာ ငရဲပြက္ညံ
ပန္းခ်ီဆရာ ‘ညမင္းေက်ာ္’ ေျပာျပမွ
မိန္းမေတြ
ေဖာင္စီးၾကရတဲ့ အျဖစ္ပါလား
ငါ
အေတြးေတြနဲ႕ အိပ္မရေတာ့ဘူး
မန္႕ခ်္ရဲ႕ ‘ေအာ္သံ’ ထဲက
ေၾကာက္လြန္းလို့
လူပံုပ်က္သြားတဲ့လူနဲ႕
သူမတုိ့ ေပါင္းေအာ္ဟစ္သံ
ငါ့ရင္ထဲပြက္ဆူ
ေျခလွမ္းမွာ ေလွထမ္းျပန္ရတဲ့
ေရွးေဟာင္း
ေဗၚလဂါ ျမစ္ရုိးက ပန္းခ်ီကားထက္
ခုေခတ္
ဧရာ၀တီ အျဖစ္ဆုိးလွခ်ည့္။

မင္းကြန္းေအာက္နား ရြာတစ္ရြာကေန
ေရစုန္ေလဆန္ခရီး
မႏၱေလးကုိ
ေလွစီးျပန္တဲ့ ညေနဆည္းဆာ
တိမ္ေတြ လွခ်င္တုိင္းလွေန
ကမ္းပါးေတြ ၿပိဳခ်င္တုိင္းၿပိဳ
ေလွ၀မ္းကို
လႈိင္းေတြ တဗ်န္းဗ်န္းပုတ္
ဒီခဏ ငါ စိတ္ကူး ကြန္႕ျမဴး
ေလွဦးကုိ မ်က္ႏွာမူ ထရပ္
ေစာင္းသမဆီက ေစာင္းကုိယူ
ငါ့ဦးထိပ္ေပၚ ကန္႕လန္႕တင္
ေစာင္းႀကဳိးရွိသမွ် အကုန္
တၿပိဳင္တည္း တရစပ္ ဒီလိုတီးခတ္သံ
ေလနတ္သားပဲ စြမ္းႏုိင္ေတာ့မေပါ့
သဘာ၀အလွ သံစဥ္ကုိ
ငါခံစားမူးယစ္ ေနတုန္း
မိန္းမသားေတြ ကြ်က္ကြ်က္ဆူကုန္ၾက
ဦးရွင္ႀကီးကုိ ေၾကာက္ရသတဲ့
‘အဘုိး’ ကုိေၾကာက္ရသတဲ့
ေလွေမွာက္မွာ ေၾကာက္ၾကသတဲ့ေလ
ခုနက ငါ့ ခံစားမူးယစ္တာေလး
ေၾကာက္တတ္တာကုိ ေၾကာက္ျပီး
ထြက္ေျပးသြားေပါ့
လူေတြေၾကာက္ေနဖုိ႕က
ပုိအေရးႀကီးသလား မကၡရာဗီလီ
ဖေလာရင့္ၿမိဳ႕သားေတြကေတာ့
ခင္ဗ်ာ့ကုိယ္မွာ
မာနတ္ကုိယ္နံ႕ နံေဟာင္တယ္တဲ့ဗ်။

“အႏၱရာယ္ အေပါင္းတုိ႕အနက္
အႀကီးဆံုး အႏၱရာယ္ဟာ
ေၾကာက္ျခင္း ျဖစ္တယ္ ”
အရွင္သိဒၶိတၴ (လာျခင္းေကာင္းေသာအရွင္)
ေမာင္တင့္တယ္ ေမာင္ႏွမ
ဖိုက်င္ထုိးသတ္ခံရတဲ့စကားပင္ကုိ
တေကာင္းဘုရင္က
ဧရာ၀တီျမစ္ထဲ
ေၾကာက္ေဆးအျဖစ္ ေမွ်ာခ်လိုက္ေလရဲ႕၊
ပုဂံေရာက္ေတာ့
ေသလည္ေၾကာင္ဘုရင္ ဆယ္တင္
သူ႕သရပါတံခါး၀မွာ
ပန္းပုထု ျပထားျပန္ေရာ
ေဟာ အခု
ျမစ္၀ွမ္းသားေတြရဲ့
အိမ့္ဥရည္တိုင္မွာ
ရွတ္ပန္းနီ အုန္းဆဲြ
ကုိးကြယ္ရာ ျဖစ္ေနေပါ့
လူေတြ ေၾကာက္ေနဖုိ့က
ပုိအေရးႀကီးသလား မကၡရာဗီလီ
ဘယ္သူ႕အတြက္ ဒါေလာက္
အေၾကာက္ခုိင္းေနရတာလဲ မကၡရာဗီလီ။

ဒုိ႕ျမစ္၀ွမ္းသားေတြ
ေတာေစာင့္နတ္ ေတာင္ေစာင့္နတ္ အိမ္ေစာင့္နတ္
မေကာင္းတစ္က်ိပ္ ႏွစ္ပါး
ေကာင္းတစ္က်ိပ္ ႏွစ္ပါး
ကုိယ္ေစာင့္နတ္နဲ႕
ရုိးရာ နတ္အေပါင္းကုိ
ေက်ာခ်မ္းေအာင္ ေၾကာက္ၾက ၊
သူတုိ႕ေၾကာက္ၾကမွာပဲ
ေၾကာက္ေဆးကို
ျမစ္ႀကီးထဲ ေဖ်ာ္တုိက္တယ္
မေၾကာက္ေဆး ဆုိလို့
လက္ဖက္ရည္ဇြန္း တစ္၀က္စီေလာက္
ဘယ္သူ ဘယ္တုန္းက
တုိက္ေကြ်းဖူးလုိ႕လဲဗ်ာ။

မကၡရာဗီလီရဲ႕ အဆုိကုိ
အခုပဲ ငါ ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္မယ္
ေၾကာက္ေနဖုိ့ထက္ ခ်စ္ဖုိ့က ပုိအေရးႀကီးတယ္
ေၾကာက္ေနဖုိ႕ထက္
ခ်စ္ဖုိ႕က ပုိအေရးႀကီးတယ္
ေၾကာက္ေနဖုိ႕ထက္
ခ်စ္ဖုိ႕က ပုိအေရးႀကီးတယ္
ျမစ္ေတြေခ်ာင္းေတြကုိေတာင္ ငါခ်စ္တယ္
သူ့တုိ႕အမည္ေတြ တန္းစီရြတ္လိုက္ရင္ကုိ
ငါ့ရင္ထဲ ကဗ်ာ ျဖစ္သြားေရာ
ဧရာ၀တီ ၊ သံလြင္၊ ခ်င္းတြင္း ၊ စစ္ေတာင္း ၊ လႈိင္ ၊
ပန္းလႈိင္ ၊ တုိး ၊ျပန္မေလာ့ ၊င၀န္း ၊ မူး ၊မန္း ၊
ပင္း ၊ မုိးမခ စတဲ့ဒီအမည္ေတြကုိ
ဘယ္သူ စတင္ေပးခဲ့လဲ
ဒီျမစ္၀ွမ္း ဒီေခ်ာင္းေတြက
ျပည္သူေတြပဲ ေပးခဲ့မွာေပါ့
အုိျမစ္၀ွမ္းသားတုိ႕
အုိျပည္သူတုိ႕
မကၡရာဗီလီကို ဆန္႕က်င္ၾက
မကၡရာဗီလီကုိ ဆန္႕က်င္ၾက။

ယူနန္နယ္
‘ကုိကုိးေနာ’ ေရအုိင္ႀကီးပတ္လည္ဟာ
ဒုိ႕လူမ်ဴိးေတြရဲ႕ ေနရင္းေဒသတဲ့ေလ
စစ္ရဲ႕ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဖိစီးမႈဒဏ္က
ကင္းေ၀းရာ တေျပးတည္း ေျပးၾကရ
ဒါေၾကာင့္
အႏွစ္ႏွစ္ေထာင္ ယဥ္ေက်းမႈ ေနာက္က်ရ
သမုိင္းက အခုိင္အမာ ဆုိတယ္
နတ္ထိပ္ေတာင္ၾကား သိတယ္
ေက်ာက္ဆည္ လြင္ျပင္သိတယ္
ဟုတ္ပါရဲ႕ ၊ အခုထိ ဒို႕လူမ်ဳိးေတြ
လက္နဲ႕ပယ္ပယ္နယ္နယ္ကိုင္
ထမင္းစားေနၾကရတုန္း
လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ
တစ္ခ်ိန္လံုး အေအးမိေနရ
…………………………………………။

ယန္းေပါဆတ္ကုိ
ျပင္သစ္ျပည္သူ႕ ျမစ္၀ွမ္းမွာေမြး
ေနာင္ေတာ့
သူကုိယ္တုိင္ပဲ ျမစ္ႀကီးတစ္စင္းျဖစ္
သူ႕“အတၱအမွန္၀ါဒ”ပင္လွ်င္
ျမစ္ႀကီးတစ္စင္းျဖစ္
သူ႕တရားစီးေၾကာင္းေတြ
“နံရံ”ကုိ ေဖာက္ထြက္
အတၱလန္တစ္ ကမ္းႏွစ္ဖက္သာမက
တစ္ကမၻာလုံးကုိ ကြန္ယက္ျဖာစီးသြား
ဗာတိကန္ တားျမစ္ မာတိကာစာရင္း
ဘာ တတ္ႏုိင္ေသးလဲ
လူကုိ ထာ၀ရဘုရားက ဖန္ဆင္းတာလား
ထာ၀ရဘုရားကုိ လူက ဖန္ဆင္းတာလား
ျမစ္ေတြက ေမး၀ံ့တတ္ပေလ။

အီတလီေျမာက္ပုိင္းနဲ႕
႐ုိင္းျမစ္အေရွ႕ဘက္ကမ္းက
ၿမိဳ႕ေတြကုိ သိမ္းယူႏုိင္တုန္းကေတာ့
“ဒါဟာ ေျမမွာက်ေနတဲ့
ျပင္သစ္ သရဖူႀကီးကုိ
ငါ့လက္သုံးေတာ္ဓားနဲ႕ ေကာက္ယူခဲ့တယ္”လုိ႕
ႀကံဳး၀ါး ဟိန္းေဟာက္ႏုိင္မေပါ့
ဥေရာပ ေျမပုံကုိလိပ္
သူ႕ကုတ္အကၤ်ီအိတ္ထဲ
ထည့္ပစ္ႏုိင္တဲ့ နပုိလီယံ ဘုိနာပတ္ေပါ့
……………………………………………
အီတလီ အာႏုိျမစ္ေပၚက ဖေလာရင့္ၿမိဳ႕သား
မုိက္ကယ္ အိန္ဂ်လုိရဲ႕ အႏုပညာ
ကမၻာတည္သေရြ႕ ၿမဲတယ္
အႏုပညာလက္ရာေတြနဲ႕
ထုံမႊမ္းေနတဲ့ ဖေလာ့ရင့္ေျမ
တစ္လက္မေလာက္ကုိမွ
ဗုံးဒဏ္ မခံရေစလုိ႕
ကမၻာစစ္တုန္းက ေၾကညာခဲ့ရ
ဒါ အႏုပညာရဲ႕ အရိပ္အာ၀ါသပဲ
အႏုပညာဟာ ေမတၱာ
ေမတၱာဟာ အႏုပညာ
အုိအႏုပညာ
ေမတၱာတန္ခုိးေတြ
ကမၻာကုိ ျဖန္႕အုပ္မုိးပါ။

စပိန္ သူ႕ျမစ္၀ွမ္းမွာ ပီကာဆုိကုိ ေမြး
ပီကာဆုိက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ခ်ဳိးျဖဴကုိေမြး
အျပာေရာင္ေခတ္
ပန္းေရာင္ေခတ္နဲ႕
ဂြာယာနီကာတုိ႕ကုိေမြး
ျမစ္ဟာ ေမြးဖြားရွင္သန္ျခင္းပဲေလ။

အဲဒီျမစ္ေတြမွာ
ပြင့္ေမ်ာရိပ္ ရွိတယ္ အလွတရားရွိတယ္
ယဥ္ေက်းမႈ အႏုပညာေတြ ရွိတယ္
“ေဗၚလဂါမွ ဂဂၤါသုိ႕”
လူသားရဲ႕ သမုိင္းေရစီး ခရီးရွည္ႀကီး။

ျမစ္မွာ ေဗဒါပန္း ေရၾကင္ေဆြရွိတယ္
ေတးသံခ်ဳိလြင္ရွိတယ္
မုိးေလထန္တုန္း အားမာန္ရွိတယ္
၀ဲပ်ံ ၀ဲကေတာ့
၀ဲမွာ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိတယ္
အဲဒီကမွ “၀ဲၾသဂသံသရာ” စကားလုံး ရတယ္
အဲဒီကမွ
အဘိဓမၼာတရား အျငင္းပြားစရာေတြ ရတယ္
ဒီေတာ့
ျမစ္ေတြ ေကာက္ေကြ႕တာ လွပၿပီး
လူေတြ ေကာက္ေကြ႕တာ မလွေပဘူး။

တစ္ခါေတာ့
မုန္းေခ်ာင္းအတုိင္း
ေက်ာင္းေတာ္ရာကုိ ေရာက္သြား
“ဘူးသီး”ရြာထိပ္မွာ
သိပ္နာမည္ႀကီးေနတဲ့ ငါးႀကီးေတြေလ
ေပါက္ေပါက္ဆုပ္ေတြ ပစ္ခ်ရင္
သူ႕တုိ႕ပါးစပ္ေပါက္ ၀လုံးႀကီးေတြ
(အစာမက္ေလ ပုိက်ယ္ ပုိ၀ုိင္းစက္ေလ
ဒီလုိ ဘ၀ကုိ ခုံမင္တပ္မက္တာ
ၾကည့္လုိ႕တယ္ေကာင္း)
ဒီငါးႀကီးေတြဟာ
၀ါပင္ ၀ါထြက္ကုိ အတိအက် သိၾကသတဲ့ေလ
ငါးစာေကၽြးလုိ႕ ငါးေတြ ေရာက္လာတာလား
ငါးေတြလာလုိ႕ ငါးစာေကၽြးၾကတာလား
ဒီေနရာဟာ
ဆရာတာရာ့ ဘုိးေဘးဘီဘင္တုိ႕ ေဒသ
“မုန္းမွ ကာလီဖုိးနီးယားသုိ႕” ကဗ်ာ
အခု ျပန္ဖတ္ခ်င္မိ
ဆရာခင္ဗ်ား
မုန္းလူ႕အဖြဲ႕အစည္းနဲ႕
ကာလီဖုိးနီးယား လူ႕အဖြဲ႕အစည္း
ယဥ္ေက်းမႈခ်င္း
ေ၀းသင့္တာထက္ ပုိေ၀းလြန္းေနသလားလုိ႕။

သုံးဆယ္တစ္ဘုံ မယုံဘူးလားတဲ့
တမလြန္ဘ၀ မယုံဘူးလားတဲ့
“ဒီမဟာ စၾကာ၀ဠာထဲမွာ
ေနက ေကာင္းကင္ဘုံမွာ
သိမ္းျမစ္က ဒီေျမကမၻာမွာ
ဒါ ေသခ်ာတဲ့တရားပါဗ်ာ”လုိ႕
ဆာေ၀ါလ္တာစေကာ့ရဲ႕ စကား
ခဏ ငွားသုံလုိက္ဖူးရဲ႕
ငါေသခ်ာတာကုိ ယုံခ်င္တယ္
ယုံၾကည္တာကုိ ေသခ်ာခ်င္တယ္။

ေႏြဦးသန္႕မွ ျမစ္သန္႕တယ္
ေႏြဦး သန္႕ပါသလား
မုိးဦး ေဆာင္းဦးေကာ သန္႕ပါသလား
ျမစ္၀ွမ္းသားေတြက
ေသာက္ေရကုိ
ျမစ္လယ္ထြက္ ခပ္ရင္ ေတာ္ေသးရဲ႕ သိၾကတယ္။

ငါဟာ ျမစ္တစ္စင္း ျဖစ္တယ္
ငါ့ကမ္း ၀ဲယာတစ္ေလွ်ာက္
ဥယ်ာဥ္ေတြ ျဖစ္တယ္
စုိက္ပ်ဳိးေျမေတြ ျဖစ္တယ္
ကဗ်ာေတြ ပြင့္တယ္ သီးတယ္
ထပ္ ေျပာတယ္
ငါဟာ ျမစ္တစ္စင္း ျဖစ္တယ္။ ။

ေမာင္ေအာင္ပြင့္
(ပိေတာက္ပြင့္သစ္၊ မတ္လ၊ ၂၀၀၇)

ဆရာေမာင္ေအာင္ပြင့္၏ ျပင္ဦလြင္ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆုရ ကဗ်ာျဖစ္ပါသည္။

ေႏြမင္းသစ္၊ဆန္႔က်င္ဘက္မ်ဥ္းမ်ား: Internet Slang

Internet Slang

Yan Aung: Menu Tab လုပ္နည္းမ်ား - ပုံစံ (၁)

Yan Aung: Menu Tab လုပ္နည္းမ်ား - ပုံစံ (၁)

မိသားစု

မိသားစုဆိုတာ
တစ္ေယာက္ေရွ႔ေရာက္ဖို႔
တစ္ေယာက္ ေနာက္ဆုတ္ရတယ္
သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းတိုးထြက္ဖုိ႔
သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္း အခုတ္ခံရတယ္
မိသားစု သီခ်င္းဟာ အတက္အဆင္းရွိတယ္
သံစံုၿမည္တယ္။

မိသားစုဆိုတာ
လူေၿခာက္ေယာက္ရွိ လူေၿခာက္ေယာက္
လက္၁၀ေခ်ာင္းရွိ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း
ေခတ္က ေတာင္းဆိုတဲ႔အတိုင္း လႈပ္ရွားရတယ္
အိမ္ရွိလူအကုန္။

လဲက်သြားတဲ႔ ငါ႔အေဖေနရာကို
ငါ႔ညီေလး၀င္ခဲ႔တယ္
ယိုင္နဲ႔သြားတဲ႔ ငါ႔အေမရဲ႔ ေနရာကို
ငါ႔ညီမေလး ၀င္ခဲ႔တယ္
မိသားစုကို ငါမၿမင္ခဲ႔ဘူး။

ငါ႔အေတြးအေခၚက သားသမီးဆိုတာ
သီးၿခားရွင္သန္ရတဲ႔ ဘ၀တစ္ခု
ငါက လမ္းေပၚမွာၾကီးၿပင္းခဲ႔လို႔
လမ္းနဲ႔ ေသြးသားေတာ္စပ္တယ္လို႔ ထင္တယ္။

ငါ႔မိသားစုမွာ ငါဟာ မလင္းတဲ႔မီး
ငါ႔မိသားစာမွာ ငါဟာ မလံုၿခံဳတဲ႔ထရံ
ငါ႔ၾကိဳးကို တီးခတ္လိုက္တိုင္း အသံေၾကာင္ထြက္တယ္
ငါ႔မိသားစုမွာ
မိုးယိုေပါက္ေလး တစ္ေပါက္ရွိေနတယ္ ဆိုရင္လည္း
ငါပဲၿဖစ္မွာ
ငါ႔မိသားစုမွာ
ၾကမ္းခင္းတစ္ေပါက္ က်ိဳးပဲ႔ေနတယ္ဆိုလည္း
ငါပဲၿဖစ္မွာ
မေအာင္ၿမင္တဲ႔ ေဘာလံုးအသင္းဟာ ငါ႔မိသားစုပဲ
မ၀င္တဲ႔ဂိုးေတြကို ငါသြင္းခဲ႔တာ။


စိုင္း၀င္းၿမင္႔
နားနားၿပီးေၿပာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ

ကုိယ္ပုိင္ဖုိရမ္တစ္ခု တည္ေဆာက္ျခင္း

တစ္ခ်ဳိ႕က G-talk နဲ႔ အလုပ္႐ႈပ္ေနၾကတယ္။ ေန႔တုိင္း talk ေနတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ မ၀ဘဲ မ၀ႏုိင္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ဘေလာ့ၾကတယ္။ အဲဒီလုိ သူမ်ားတကာေတြ ဘေလာ့ ဘေလာ့ နဲ႔ တေလာ့ထဲ ေလာ့ေနၾကခ်ိန္မွာ စာအုပ္ထဲက လူႀကီးေတြက ေျပာၾကတယ္။ ကေလးေတြက ဖုိရမ္ကုိ စိတ္၀င္တစားရွိသင့္တယ္။ ဖုိရမ္၀င္သင့္တယ္။ ကဲ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဖုိရမ္ကုိ စိတ္၀င္စားလား မစားလားမသိဘူး။ ဖုိရမ္တစ္ခု တည္ေဆာက္နည္းကုိေတာ့ ေရးလုိက္ၿပီ။ တစ္ေယာက္စိတ္၀င္စားရင္လည္း တစ္ေယာက္ေပါ့ဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ free ဖုိရမ္ေတြက အမ်ားႀကီးမွ အမ်ားႀကီးဗ်။ Google ထဲ Free Forum Hosting လုိ႔သာ ရွာၾကည့္လုိက္။ result ေပါင္း 169,000,000 for free forum hosting ဂေလာက္ေတြ႕ရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီထဲက ကၽြန္ေတာ္ http://jqyforum.co.cc ေျပာင္းထားစမ္းသားထားတဲ့ ေဂ်ဂ်ဴ၀ုိင္ဖုိရမ္ဆုိတာေလး လုပ္ပံုလုပ္နည္းေလးကုိပဲ ျပန္တင္ျပပါရေစ။
ကဲ စၾကစုိ႔

အဲဒီထဲက ကၽြန္ေတာ္ lefora ဆုိတာေလးကုိ ေရြးလုိက္တယ္။

Create ကုိႏွိပ္လုိက္ဗ်ာ

အဲဒီလုိျဖည့္လုိက္
ဟာ အမည္တူရွိတယ္တဲ့ ေျပာင္းလုိက္မယ္

အဲဒီေနာက္ ပံုစံေလးကုိေရြးမယ္

အဲဒီလုိရလာၿပီ

အဲဒီစတုိင္ကုိယူၿပီးေနာက္ ျပင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ အေပၚ ဘယ္ဘက္ေထာင့္နားေလးမွာ forum Admin ဆုိတာေလးပါလာလိမ့္မယ္။ အဲဒါကုိႏွိပ္လုိက္

အဲဒီမွာ ဒီလုိေတြ ျပင္လုိ႔ရတယ္။














အဲဒီမွာ အဲဒီလုိေတြ ျပင္ႏုိင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ကဲ နားမလည္တာရွိရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိလွမ္းေမးႏုိင္ပါတယ္။ lefora ကုိမယူပဲ အျခားအျခားေသာအရာမ်ားကုိယူရင္လည္းရပါတယ္။ ပံုစံပဲ နည္းနည္းကြဲတာပါ။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕က ျမန္မာလုိ သိပ္အဆင္မေျပတာမ်ိဳးရွိတတ္ပါတယ္။

ဘာပဲေျပာေျပာ နားမလည္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ jjqqyy@gmail.com နဲ႔ G-talk ေျပာတတ္ပါတယ္။


ေဂ်ဂ်ဴ၀ုိင္

ကုိယ္ပုိင္ ဘေလာ့တစ္ခု ဖန္တီးနည္း ေဂ်ဂ်ဴဝုိင္

ကၽြန္ေတာ္ ဒီပုိစ့္ကုိ ေရးမလုိ႔ လုပ္ေနတာ ၾကာပါၿပီ။ အခုဆုိရင္ ဘေလာ့ဂါႀကီးေတြက တျဖဳတ္ျဖဳတ္နဲ႔ ဘေလာ့ဂါေလာကကုိ လမ္းခြဲႏႈတ္ဆက္ေနၾကပါၿပီ။ ဘေလာ့ဂါေလးေတြကလည္း ဘေလာ့ဂါေလာက ကုိလွမ္းမမီႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါျဖစ္ခ်င္ေပမယ့္ သိသေလာက္ www.blogger.com ကုိလည္းႏွိပ္လုိက္ေရာ။ ဒီႏုိင္းဆုိၿပီးတက္လာေရာဆုိေတာ့။ www.wordpress.org လည္းႏွိပ္လုိက္ေရာ ဒီႏုိင္းျပန္ေရာဆုိေတာ... ဘေလာ့ဂါဆုိတာက တကယ္ခက္ခဲတဲ့ကိစၥလုိ႔ သတ္မွတ္လုိက္ပါတယ္။
မခက္ပါဘူး။ အခုဆုိရင္ wordpress ကုိယ္စား ၀န္ေဆာင္မႈေပးေနတဲ့ ၀က္ဆိုက္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲက ျမန္မာဆုိက္တစ္ခုကုိ ကေန blog ေတြ ေရးသားၿပီး ဘေလာ့ဂါတစ္ဦးအျဖစ္ေနထုိင္ေနႏုိင္ပါတယ္။

ကဲ ေလရွည္ေနလုိ႔ မၿပီးဘူး။ ၀င္ၾကစုိ႔။






address ဘားမွာ အဲဒါေလး႐ုိက္ ။ Enter ေခါက္။
mmgenius မူလစာမ်က္ႏွာကုိ ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။





Sign Up ကုိေရြးခ်ယ္လုိက္ပါ။






User Name ျဖည့္ပါ။
E-mail ျဖည့္ပါ





ဘေလာ့ ဒုိမိန္းကျဖည့္ပါ။ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ 4allfriends လုိ႔ေပးထားတယ္။
ဘေလာ့နာမည္ကုိေပးပါ။ ဒါကုိလည္း ဒီလုိပဲ ေပးထားတယ္။ ျမန္မာလုိေရးလည္းရတယ္။
ၿပီးရင္ Sign Up ကုိႏွိပ္လုိက္ေတာ့။





E-mail ကေန၀င္ပါဆုိတဲ့ စာသားကုိေဖာ္ျပပါလိမ့္မယ္။ အီးေမးလ္ကုိဖြင့္လုိက္ပါ။





အဲဒီလုိႏွိပ္ၿပီး၀င္လုိက္ပါ။







user name နဲ႔ password ကုိ သူတုိ႔ကေပးပါလိမ့္မယ္။
အဲဒါေတြကုိ ယူလုိက္ပါ။ login ကုိႏွိပ္၀င္ပါ။






အဲလုိျဖည့္ၿပီး login ႏွိပ္လုိက္ပါ။
အဲဒါဆုိရင္ သင့္ရဲ႕ Dashboard ကုိေရာက္သြားပါလိမ့္မယ္။




သင့္ဆီမွာ post တစ္ခု comment တစ္ခုကို အလုိလုိရရွိၿပီးသားျဖစ္ေနမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဖြင့္ၾကည့္ခ်င္ရင္ ဘယ္ဘက္ အထက္ေထာင့္နားေလးက view site ကုိႏွိပ္ၾကည့္လုိက္။






အဲလုိေတြ႕ရပါၿပီ။ အဲဒါကုိ ဖ်က္ပစ္လုိက္ရမွာဆုိေတာ့ edit ကိုႏွိပ္လုိက္ပါ။






ဒီလုိေမးလာရင္





အိုေကကုိႏွိပ္လုိက္ပါ။ သူ႔ပုိစ့္ကုိဖ်က္ပစ္လုိက္ၿပီဆုိေတာ့ comment လည္းပ်က္သြားပါၿပီ။ ပုိစ့္အသစ္တင္ခ်င္ၿပီဆုိရင္ new post ကုိႏွိပ္လုိက္ပါ။
ဒီေလာက္ဆုိရင္ ပုိစ့္ေတြ ဘာေတြ တင္တတ္ပါၿပီ။ အကယ္၍ နားမလည္တာမ်ိဳးရွိခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ ကုိ လွမ္းေမးႏုိင္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ mmgenius forum ျဖစ္တဲ့ http://myanmargenius.com/ ကုိလွမ္းေမးရင္ေတာ့ ပုိေကာင္းပါတယ္။ သူတုိ႔က အဲဒီမွာ သူတုိ႔ wordpress နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဖုိရမ္တစ္ခုကုိ သီးသန္႔ဖြင့္ထားေပးပါတယ္။

ေမာင္လွဘေလာ့က

လြယ္လြယ္ေလးပါ...

၁. Blogger.com ကေန login လုပ္ၿပီး Dashboard ကိုသြားပါ...
၂. dashboard ထဲက Setting ကိုေရြးပါ...
၃. Formatting ကို ထပ္ေရြးပါ...
၄. Formatting စာမ်က္ႏွာကို ေရာက္ၿပီဆုိရင္ Post Template ဆုိတာကို ရွာပါ... ေအာက္ဆုံးမွာ ရွိပါတယ္... post template text box ထဲမွာ ေအာက္က code ကို ထည့္လိုပ္ပါ...

(font face="Zawgyi-One") ဒီစာကို Select ေပးၿပီးေရးပါ...(/font)

အေပၚက code နဲ႔ မရသူမ်ား ခင္ဗ်ာ ေအာက္က code နဲ႔ အစားထုိးၾကည့္ေပးပါဦး ခင္ဗ်ား...
က်ေတာ္ေတာ့ အေပၚက ကုဒ္နဲ႔ အဆင္ေျပေနတာ blogspot စေရးကတည္းကပါ...

(span style="font-family:Zawgyi-One;") ဒီစာကို Select ေပးၿပီးေရးပါ...(/span)

မွတ္ခ်က္ - ( ကို < အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ) ကို > အျဖစ္ ျပန္ေျပာင္းပါ...


၅. Save Settings ကို ႏွိပ္ၿပီး ၿပီဆုိရင္ ရပါၿပီ...
၆. Post အသစ္တင္တဲ့ေနရာကို သြားပါ... Edit Html ကို မေရြးဘဲ... Compose ကို ေရြးထားရင္ စာ႐ုိက္တဲ့ ေနရာမွာ “ဒီစာကို Select ေပးၿပီးေရးပါ...” ဆုိၿပီး ေပၚေနပါလိမ့္မယ္... ကဲဗ်ာ... အဲဒီစာကို Select ေပးၿပီး ကိုယ္ႀကိဳက္တာ ေရးလုိ႔ ရပါၿပီ ခင္ဗ်ာ...

မွတ္ခ်က္ - Zawgyi-One ဆုိသည့္ေနရာတြင္ မိမိသုံးမည့္ Font နာမည္ထည့္ပါ...
Myazedi သုံးမည္ဆုိပါက Myazedi ဟုေျပာင္းပါ...
MyMyanmar သုံးမည္ဆုိပါက MyMyanmar ဟု ေျပာင္းထည့္ပါ...

Blog စာမ်က္ႏွာ တစ္ခုလုံးမွာ Zawgyi-One နဲ႔ ေပၚခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ညီလင္းဆက္ ေရးထားတဲ့ How to assign Zawgyi-One font ကို သြားၾကည့္ပါ...

Posted by ေမာင္လွ at 4:04 PM

Labels: how to, Myanmar Blogger, Template
* ပထမဆုံး က်ေတာ္ ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ Blog မွာ ျမန္မာလုိ ေရးရတာ အဆင္ ေျပေအာင္... ကို အရင္ဖတ္ၿပီး စမ္းၾကည့္ပါ... post အသစ္ေရးဖုိ႔ အတြက္ compose လုပ္တဲ့ေနရာေရာက္သြားရင္ “ဒီစာကုိ Select ေပးၿပီးေရးပါ...” လုိ႔ျမင္ရရင္၊ ဖတ္လို႔ရရင္ လုပ္ထားတာမွန္တယ္... စာကို select ေပးၿပီး ကုိယ္ေရးခ်င္တာေရးေပေတာ့... select ေပးထားတဲ့အခ်ိန္ delete မလုပ္ပါနဲ႔၊ backspace မႏွိပ္ပါနဲ႔... ဒါက post ေတြကိုပဲ ျမန္မာလုိ ျမင္ရေအာင္ လုပ္ေပးတာပါ... title ေတြ၊ heading ေတြ၊ ဘာညာေတြကို ျမန္မာလုိ ျမင္ရေအာင္ မလုပ္ေပးပါဘူး... ဒါနဲ႔ အဆင္မေျပဘူးဆုိရင္ ကိုယ္ေရးခ်င္တဲ့စာေတြကို notepad (သို႔မဟုတ္) Word ထဲမွာ ႐ုိက္ copy ကူးၿပီး post အသစ္တင္တဲ့ထဲမွာ လာၿပီး paste လုပ္...

* blog စာမ်က္ႏွာ တစ္ခုလုံးကို Zawgyi-One font နဲ႔ ေပၚေစခ်င္တယ္ ဆုိရင္ How to Assign Zawgyi-One font in Blog [NLS]ကို ေလ့လာပါ...

ဒီအေပၚ ၂-ခုကို အရင္ေလ့လာပါ... အဲဒီ ၂-ခုရရင္ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာ တစ္ခုလုံး ျမန္မာလုိ အဆင္ေျပေျပနဲ႔ ေပၚပါလိမ့္မယ္... မရေသးဘူးဆုိရင္လည္း ျပင္ၾကည့္ပါ... အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားၾကည့္ပါ... ေခါင္းေတြ ေသရည္ ေသရက္ မေသာက္ရဘဲ ေခါင္းေတြ ခ်ာခ်ာလည္မူးေနာက္လိမ့္မည္... က်ေတာ္လည္း template ျပင္တုိင္း ေခါင္းေတြ မူးေနတုန္းပါ... အခုေနာက္ဆုံး ျပင္ထားတဲ့ လက္ရွိ template ေလးေတာင္ အေဟာင္းကေန အနည္းငယ္ ေျပာင္းလဲမႈလုပ္ထားေသာ္လည္း ေခါင္းေတြမူးၿပီး ၂-ရက္ခန္႔ အခ်ိန္ေပးလုိက္ေၾကာင္းပါ...

က်န္တာေတြ ထပ္ေလ့လာခ်င္ေသးတယ္ဆုိရင္ေတာ့

* ညီလင္းဆက္ စုေပါင္းထားေပးတဲ့ Making Myanmar Blog ကို ေလ့လာပါ...
* ကိုရန္ေအာင္ရဲ႕ ဘေလာ့မွာ My HelpDesk ဆိုၿပီး ရွိပါတယ္... သြားေရာက္ေလ့လာပါ...
* Saturngod ေရးသားတဲ့ ျမန္မာဘေလာ႔ဂ္ လုပ္နည္း လက္စဲြစာအုပ္ကို ဒီေနရာကေန download ယူၿပီး ဖတ္ႏုိင္ပါတယ္...

My Label: Myanmar Blogger, how to

Posted by ေမာင္လွ at 12:54 PM

Labels: how to, Myanmar Blogger

# ပထမဆုံး Microsoft web site ကို သြားၿပီး WEFT (Web EmbeddedFont Technology) http://download.microsoft.com/download/8/a/1/8a1be03f-f7fc-4504-af9a-7b9230775284/WEFTIII2b1.exeကို download လုပ္ပါ... ၿပီးရင္ေတာ့ install လုပ္ေပါ့ဗ်ာ...
# က်ေတာ္တုိ႔လုိ ျမန္မာျပည္တြင္းမွာေနတဲ့လူေတြက eot လုပ္မယ့္ web site ကိုညႊန္ျပရတာအခ်ိန္အရမ္းၾကာတယ္... က်ေတာ္ ဘာလုပ္ထားလဲဆုိေတာ့ Zawgyi-One သုံးမယ္ဆိုရင္ အဲဒီfont နဲ႔ က်ေတာ္သုံးမယ့္ Bold, Italic, Bold+Italic and Normal စာလုံးေတြ ပါတဲ့web page ေလးတစ္ခု အရင္ တည္ေဆာက္ထားလုိက္တယ္... ခု အဲဒီ web page နာမည္ကို eot.htmလုိ႔ေပးထားတယ္...ကဲစရေအာင္ဗ်ာ

1. Bold 2. Italic 3. Bold+Italic 4. Normal

# WEFT program ကိုဖြင့္ပါ... Welcome! This wizard will guideyou ... ဘာညာ လာျပရင္ နားလည္ေအာင္ ဖတ္ၿပီးရင္ Next ကို ႏွိပ္ဗ်ာ...
# Full Name နဲ႔ E-mail ထည့္ၿပီး Next ကိုႏွိပ္ဗ်ာ...
# ခုေပၚလာတဲ့ dialog box က အေရးႀကီးတယ္ေနာ္... ေရွ႕က list boxထဲမွာ ခုက်ေတာ္က ကြန္ပ်ဴတာထဲမွာ ရွိတဲ့ ဖုိင္ကို သုံးမွာဆုိေတာ့ file:// ကိုေရြးတယ္...Internet ေပၚက ဖုိင္ကို ညႊန္းမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ http:// (or) https:// (or) ftp://တစ္ခုခုကို ေရြးေပးစရာ လုိပါတယ္...ခုေရြးခဲ့တဲ့ list box ရဲ႕ ညာဘက္ ၁-ခုေက်ာ္မွာရွိတဲ့ ... button ေလးကို ကလစ္ႏွိပ္ၿပီး က်ေတာ္ လုပ္ထားတဲ့ eot.htm ရွိတဲ့ဖုိင္ေလးကို ညႊန္ျပလုိက္ပါတယ္...

# ၿပီးရင္ Next ကို ကလစ္လုပ္ပါ...Analyze Web Pages dialog boxေပၚလာရင္ Next ကိုႏွိပ္ပါ... The page file:..... It may not display on Win9xand MacOS. Unicode and Uniscribe is required. Do you want to continue? ဆုိတဲ့box လာျပရင္ Yes ကို ကလစ္လုပ္ပါ...
# Font to Embed box ကိုေရာက္ရင္...subsetting ကို 7. No subsettingထားလုိက္ပါတယ္... ခုက်ေတာ္ ညႊန္ျပလုိက္တဲ့ web page ထဲမွာ embed လုပ္စရာမလုိတဲ့font ေတြ ပါလာတယ္ဆုိရင္ အဲဒီ font ကို select လုပ္ၿပီး Don't embed ဆုိတာေလးကိုclick လုပ္ပါ...

# Create Font Objects ဆုိတဲ့ box ေပၚလာရင္ Edit button ကိုႏွိပ္ၿပီး eot သုံးမယ့္ web site ေတြရဲ႕ address ကို ထည့္းေပးရပါတယ္... ထည့္တဲ့အခါသိထားရမွာက http://mghla.blogspot.comလုိ႔ပဲထည့္ထား ခဲ့မိရင္ http://www.mghla.blogspot.comလုိ႔ ၀င္ၾကည့္တဲ့လူေတြ အဆင္မေျပပါဘူး... အဲဒါေၾကာင့္ လိပ္စာထည့္တဲ့အခါ wwwပါတာတဲ့ လိပ္စာေေရာ ၊ မပါတဲ့ လိပ္စာပါ ထည့္ေပးစရာ လုိပါတယ္...

# ၿပီးရင္ ပုံထဲမွာ ျပထားတဲ့အတုိင္း အေပၚက check box ၂-ခုကိုအမွန္ျခစ္ ျခစ္ေပးပါဦး... ၿပီးၿပီဆုိရင္ေတာ့ Next ကို ႏွိပ္ေတာ့ဗ်ာ...ခဏေတာ့ေစာင့္ေနာ္...ေဟာ ေပၚလာပါၿပီ... CSS Style dialog box ဆုိၿပီး ေပၚလာပါၿပီ...အဲဒီထဲက ေအာက္မွာျပထားတဲ့ code ေတြကို က်ေတာ္ copy ကူးထားလုိက္တယ္...

@font-face {
font-family: Zawgyi-One;
font-style: normal;
font-weight: 700;
src: url(ZAWGYIO3.eot)
}
@font-face {
font-family: Zawgyi-One;
font-style: oblique;
font-weight: normal;
src: url(ZAWGYIO2.eot);
}
@font-face {
font-family: Zawgyi-One;
font-style: oblique;
font-weight: 700;
src: url(ZAWGYIO1.eot);
}
@font-face {
font-family: Zawgyi-One;
font-style: normal;
font-weight: normal;
src: url(ZAWGYIO0.eot);
}

# ၿပီးရင္ေတာ့ Close ကိုႏွိပ္တယ္... Next ကိုႏွိပ္တယ္...
# You all are done.... ဘာညာလာျပေတာ့ Finish ကို ႏွိပ္လုိက္တယ္... eot.htm ရွိတဲ့ folder ထဲသြား ၾကည့္ေတာ့ ZAWGYIO0.eot, ZAWGYIO1.eot, ZAWGYIO2.eot, ZAWGYIO3.eot ဆုိၿပီး ဖိုင္ ၄-ဖုိင္ ထြက္လာတာ ေတြ႕ရတယ္... ဘာျဖစ္လုိ႔ ၄-ဖုိင္ ထြက္တာလဲဆုိေတာ့ eot.htm ဖုိင္ထဲမွာ့ Bold, Italic, Bold+Italic, Normal ဆုိၿပီး စာ ၄-မ်ဳိး ထည့္ထားမိလုိ႔ ခင္ဗ်...
# အဲဒီ ဖုိင္ ၄-ဖုိင္ကုိ အင္တာနက္ေပၚတင္ရေအာင္...

ျပင္ရတာ ေမာသြားတာပဲ

eot ဘယ္လုိလုပ္... အပုိင္း - ၂
Tuesday, October 31, 2006
အဲဒီ ဖုိင္ ၄-ဖုိင္ကုိ အင္တာနက္ေပၚတင္ရေအာင္...
ကိုယ္ပုိင္ hosting ရွိရင္ ကုိယ္ပုိင္ေပၚတင္ေပါ့ဗ်ာ... က်ေတာ့္လုိ ကုိယ္ပုိင္မရွိတဲ့သူေတြကေတာ့ free hosting ေပၚတင္တယ္ေပါ့ဗ်ာ... ခု က်ေတာ္ ripway.com ေပၚတင္လုိက္တယ္ဗ်ာ...
က်ေတာ္တုိ႔ copy ကူးခဲ့တဲ့ code ေတြရဲ႕ src: url(ZAWGYIO3.eot) ဆုိတဲ့ေနရာေတြမွာ src: url(http://h1.ripway.com/MgHla/eot/ZAWGYIO3.eot) ေတြျဖစ္ေအာင္ လုိက္ျပင္ပါ... ၄-ေနရာ ျပင္စရာ လုိတယ္ခင္ဗ်...ျပင္ၿပီးၿပီဆုိရင္
@font-face {........................}
အကုန္ copy ျပန္ကူးၿပီး web page ရဲ႕ html code ထဲက STYLE TYPE="text/css" ဆုိတဲ့ေအာက္ ကပ္လွ်က္မွာ paste လုပ္လုိက္ပါ...
ရလား မရလားကို ေဖာင့္မရွိတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာမွာ Internet Explorer နဲ႔ ျပန္ၾကည့္ပါ... က်န္တဲ့ browser မ်ားနဲ႔ ၾကည့္ရင္ ျမင္ရမည္မဟုတ္ပါ...

WEFT (eot) က IE (Internet Explorer) နဲ႔ပဲ အလုပ္လုပ္တယ္ဆုိတာ မွတ္ထားေပးပါဦး...

ဒီ blog ေတြကိုမွီျငမ္းခဲ့ပါတယ္...
http://mgzeng.blog.com/450405/http://dathana.blogspot.com/2006/04/weft-eot-font-tutorial.html

Posted by ေမာင္လွ at 1:39 PM

Labels: eot, Tutorial, WEFT

Windows XPႏွင့္ သုတေလးမ်ား

Windows XP သည္ operation system တစ္ခုျဖစ္ျပီး Microsoft မွ ထုတ္လုပ္ျခင္းျဖစ္သည္။ Windows XP ကို Personal Computer, Note book နဲ႕ Media center ေတြ မွာအသံုးမ်ား တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ Windows XP ရဲ႕ အျပည့္ အစံုကေတာ့ Windows eXPerience ျဖစ္ပါတယ္။Windows XP ကို October 25 ရက္ေန႕ 2001 ခုႏွစ္မွာ စတင္ထုတ္လုပ္ခဲ့ၿပီး။ November 8 ရက္ေန႕ 2006 ခုႏွစ္ထိ အခ်ပ္ေရ သန္းေပါင္း 400 ေရာင္းခ်ခဲ့ ရပါတယ္။ Windows XP ကို Home Edit, Professional, Server Domains, Two Physical Processors, Media Center Edit တို႕ျဖစ္ပါတယ္။
သင့္ account ကို password ေပးထားတယ္။ Screen saver ျဖစ္ၿပီး ျပန္ေပၚခ်ိန္မွာလဲ သင့္ account ရဲ႕ Password ကို ေတာင္းေစခ်င္တယ္ ဆုိရင္ေတာ့ Desktop ေပၚမွာ right click >Properties မွာ Screen Saver tag ကိုေ႐ြးပါ။ ၿပီးရင္ On resume, Password protect tip ေပးလုိက္ပါ။ Screen Saver ကို none ေ႐ြးထားရင္ေတာ့ Hightlight ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။

Ubuntu ကို laptop နဲ႕ အသံုးျပဳတဲ့ အခါ speaker icon ေလးေဘးမွာ battery icon ေလးကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ Plug ထိုးၿပီး Electronic နဲ႕ အသံုး ျပဳရင္ Plug ေခါင္းပံုေလး ျပေနပါလိမ့္မယ္။ ဒီလို icon ေလးမေပၚခ်င္ရင္ေတာ့ System \ Preferences \ Power Management ထဲက General tab ထဲမွာ never display icon ကို select လုပ္ေပးလိုက္ပါ။
Gmail voice chat နဲ႕ video chat ကို Gmail account ရွိသူတိုင္း မည္သူမဆို အသံုးျပဳခြင့္ ရသြား ပါၿပီ။ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ကေတာ့ Firefox 2.0 ႏွင့္အထက္၊ Internet explorer 6.0 ႏွင့္အထက္၊ Safari 3.0 ႏွင့္အထက္ နဲ႕ Google Chrome မည္သည့္ version မဆိုရပါတယ္။ http://mail.google.com/videochat မွာ gmail video chat အတြက္ download သြားယူေပးရပါမယ္။Gamil voice chat အတြက္ကေတာ့ gmail မွာ build in ပါၿပီးသားပါ။ Gmail video chat ကို စတင္ အသံုးျပဳဖို႕ download ျပဳလုပ္ထားတဲ့ Gmail video chat software ကို Install လုပ္ေပးၿပီး သင့္ရဲ႕ အသံုးျပဳမည့္ browser ကို restart ျပဳလုပ္ေပးလိုက္ပါ။ ၿပီးရင္ေတာ့ Gmail ကို login ျပန္၀င္ၿပီး video chat ကို စတင္ အသံုးျပဳလို႕ ရပါၿပီ။ ပံုမွန္သံုးေနက် အတိုင္းပဲ သင္နဲ႕ ေျပာခ်င္တဲ့ လူကို click ေထာက္ၿပီး more မွာ video chat ကို ေ႐ြးျခယ္ေပးၿပီး ေခၚဆိုရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သင္နဲ႕ video chat အသံုးျပဳမယ့္ အေဖာ္မွာလဲ video chat software installation ျပဳလုပ္ ထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ video chat software installation ျပဳလုပ္ထားသူ အခ်င္းခ်င္းဆိုရင္ေတာ့ user name ေတြရဲ႕ ေရွ႕မွာ ကင္မရာ ပံုေလး ေပၚေနပါလိမ့္မယ္။
Windows XP မွာ ပါ၀င္ၿပီးသား ျဖစ္တဲ့ wallpaper ေတြကို သင္ၾကိဳက္လိမ့္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႕ ေျပာလွ်င္ သင္ျငင္းႏိုင္ပါသလား။ Desktop background ေတြ ေျပာင္းဖို႕ လုပ္တိုင္း default ေပးထားတဲ့ wallpaper ပဲျပေပးၿပီး သင့္စိတ္ၾကိဳက္ ပံုတင္ဖို႕အတြက္ေတာ့ browse တစ္ခါ လုပ္ေန ရပါေသးတယ္။ စိတ္ပ်က္ စရာၾကီးပါ။ Windows XP ရဲ႕ registry ကို နည္းနည္း ျပင္ၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေန ၾကရေအာင္။ Run ထဲမွာ regedit လို႕ ေရးထဲ့လိုက္ပါ။ Registry edit dialog box ေပၚလာပါလိမ့္မယ္။

HKEY_LOCAL_MACHINESOFTWAREMicrosoftWindowsCurrentVersion

အေပၚမွာ ေပးထားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း သြားလိုက္ပါ။ ညာဘက္ျခမ္း ျမင္ကြင္းမွာ wallpaperdir ဆိုတဲ့ key ကို သင္ေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။ Double click လုပ္ၿပီး ေပၚလာတဲ့ path မွာ သင္စိတ္ၾကိဳက္ ပံုေတြ ရွိတဲ့ folder ကိုျဖည့္ေပးလိုက္ပါ။ ( ဥပမာ။ ။ C:MyWallpaper ) OK ေပးလုိက္ပါ။ ၿပီးရင္ေတာ့ registry edit dialog box ကိုျပန္ပိတ္ၿပီး C:Windows folder ေအာက္က XP ရဲ႕ default wallpaper ေတြကို ျဖတ္ျပစ္ လုိက္ပါ။ သင္မၾကိဳက္တဲ့ ပံုေတြကိုပဲ ေ႐ြးျဖတ္လုိက္ပါ။ ဒီအဆင့္က သတိထားဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ ( Windows folder ထဲမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ သင့္ရဲ႕ ေပါ့စမႈဟာ ေနာက္တစ္ၾကိဳက္ boot လုပ္ငန္းစဥ္ကို ထိခိုက္ သြားႏိုင္ပါတယ္။ ) ပံုေတြကို ျဖတ္ၿပီးသြားၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ သင့္ရဲ႕ PC ကို restart ျပဳလုပ္ေပးလုိက္ပါ။ ဒါဆိုရင္ သင့္ windows ရဲ႕ wallpaper folder ဟာ သင့္စိတ္ၾကိဳက္ ျဖစ္သြားပါၿပီ။

Google mail ကို မသံုးခ်င္ေတာ့ဘူး ဆိုရင္ လံုး၀ျဖတ္ျပစ္လို႕ ရပါတယ္။ Google mail အျပင္ အျခား သင္အသံုးျပဳေနတဲ့ google services ေတြပါ ျဖတ္ၿပီးသား ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ Google mail မွာ sign in ျပဳလုပ္လိုက္ပါ။ Setting ထဲက General tab ကို သြားလိုက္ပါ။ ေအာက္ဆံုးနားက Google Account settings ကိုသြားလိုက္ပါ။ Google Account settings ကို New Windows နဲ႕ ဖြင့္ေပးပါလိမ့္မယ္။ My Products ေဘးနားမွာ ရွိေနတဲ့ Edit button ကို click ႏွိပ္လိုက္ပါ။ Delete Gmail Service ကို ေ႐ြးျခယ္ေပးၿပီး required fields ေတြကို မွန္ေအာင္ ျဖည့္ေပးၿပီး enter တစ္ခ်က္ ႏွိပ္လိုက္။
သင့္ရဲ႕ Computer Desktop Icon ေတြေပၚမွာ ဒီလို ပံုစံ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ဖူးမွာပါ။ မၾကိဳက္ဖူးဆုိရင္ေတာ့ ျဖဳတ္ျပစ္လို႕ ရပါတယ္။ My Computer ကို right click ႏွိပ္ၿပီး properties ကို သြားလိုက္ပါ။ Advanced tab ကိုေ႐ြးၿပီး Performance setting ထဲ၀င္လိုက္ပါ။ ပံုမွာျပထားတဲ့အတိုင္း Use Drop Shadows for icon labels on the desktop ကို tip ျဖဳတ္ေပးလိုက္ပါ။

ဘေလာ့-မလုပ္ခင္စဥ္းစားပါ

Blog ေရးတာ အိမ္ေဆာက္တာနဲ႔ တူပါတယ္။ အိမ္သာေတာ့ ဧည့္လာတယ္ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္အိမ္ေလးကို လူေတြအလာမ်ားေအာင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ လွေအာင္ပေအာင္ စံုလင္ေအာင္ ေရးၾက၊ ဖိတ္ၾကတာပါပဲ။ ကိုယ့္ blog ေလးကို လူအလာမ်ားရင္ ရလာတဲ့ ပီတိကိုေတာ့ blogger တိုင္း သိၾကမွာပါ။ blogger မဟုတ္တဲ့သူေတြက်ေတာ့လည္း ဟိုအိမ္သြားလည္၊ ဒီအိမ္သြားလည္နဲ႔ ေျခေတြလည္း အေတာ္ေညာင္း ၾကတာေပါ့ေလ။ အမ်ားအားျဖင့္ Blog ေတြဖတ္တာမ်ားလာရင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္း ကိုယ္ပိုင္ Blog ေလးတစ္ခုေလာက္ေတာ့ ေရးခ်င္စိတ္ေပၚလာၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ Blog ေရးတာဟာ ဘယ္ေလာက္ တာ၀န္ႀကီးတယ္ဆိုတာ သိရင္ နည္းနည္းေလးမ်ား လက္တြန္႔သြားၾကမလားပဲ။

နံပါတ္တစ္- ေရးမည့္အေၾကာင္းအရာကို ေသခ်ာေရြးခ်ယ္ပါ
Blog ေရးမယ္လို႔ ပထမဆံုးစဥ္းစားလိုက္တာနဲ႔ ဘယ္အေၾကာင္းအရာကို ေရးမွာလဲဆိုတာကို စဥ္းစားပါ။ ဟိုဟာေလွ်ာက္ေရး၊ ဒီဟာေလွ်ာက္ေရးေနလို႔ေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။ ကိုယ္ဟာ ဘယ္အပိုင္းမွာ ကၽြမ္းက်င္သလဲ၊ ကုိယ္ကၽြမ္းက်င္တဲ့အပိုင္းကိုသာ ေရးပါ။ ဘယ္ဟာကိုမွ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္မသိပဲနဲ႔ Blog ေရးမယ္ဆိုရင္ အလကားေနရင္း လူအထင္ေသးခံရႏိုင္ပါတယ္။ အင္တာနက္သံုးေနတဲ့သူေတြ၊ ဘေလာ့ခ္ေတြကို လိုက္ဖတ္ေနတဲ့သူေတြထဲမွာ ပညာရွင္ေတြ ပါတယ္ဆိုတာ သတိထားပါ။ ကိုယ္က သီခ်င္းေတြကို ခံစားတတ္ရင္၊ သံုးသပ္ေ၀ဖန္တတ္ရင္ အဲဒီအေၾကာင္းေတြကို ေရးေပါ့။ ဒါေတာင္မွ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ မတိက်ေသးပါဘူး။ သီခ်င္းအေၾကာင္း ေရးတာေတာင္မွ အေနာက္တိုင္းသီခ်င္းေတြလား၊ ျမန္မာသီခ်င္းအေၾကာင္းလား၊ ျမန္မာသီခ်င္းေတာင္မွ Rock အေၾကာင္းေရးမွာလား၊ Hip Hop အေၾကာင္းေရးမွာလား စသည္ျဖင့္ တိတိက်က် ေရြးခ်ယ္မွ ျဖစ္မွာပါ။

နံပါတ္သံုး- Home Page ကို လွေအာင္ လုပ္ႏိုင္ရဲ႕လား
ကိုယ့္ Blog ကို ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း တက္လာတဲ့ Home Page ဟာ Main Point ပါ။ ဒီ Page ဟာ အရမ္းႀကီး မဟုတ္ေတာင္မွ ဆဲြေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရိွရပါ့မယ္။ အေရာင္တဲြစပ္မႈေတြ မွန္ရမယ္၊ Navigation လုပ္တာလြယ္ရမယ္၊ Font ေတြရဲ႕ Color, Size ေတြကို သတိထားရမယ္။ အျဖဴေရာင္ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ အနက္ေရာင္စာလံုးနဲ႔ ေရးရင္ လူ႔မ်က္လံုးဟာ ၾကာၾကာဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အျဖဴေရာင္ဟာ အေရာင္ေပ်ာ့မို႔လို႔ပါ။ ေနာက္ခံအေရာင္ကို အေရာင္ျပင္းေတြ မသံုးမိပါေစနဲ႔။ ေနာက္တစ္ခု သတိထားသင့္တာက ကိုယ့္ Blog ကို ဖြင့္ရင္ ၾကာမယ့္အခ်ိန္ပါ။ Blog တစ္ခုကိုဖြင့္လို႔ အၾကာႀကီးေစာင့္ေနရရင္ ဘယ္သူမွ စိတ္ရွည္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ နာမည္ႀကီး Blog ဆိုရင္ေတာ့ ေရးထားတာေတြ ဖတ္ခ်င္လြန္းလို႔ ေစာင့္ခ်င္ေစာင့္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ္က အခုမွ အသစ္လုပ္ထားတာ၊ ကိုယ့္ Blog ရဲ႕ Value ကိုလည္း ဖြင့္တဲ့သူက သိဦးမွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီမွာ ဖြင့္ရတာ ျမန္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ Blog ကို ဖြင့္ရတာျမန္ဖို႔ လုပ္နည္းထဲက တစ္ခုကေတာ့ Object ေတြ နည္းနည္းထည့္တာပါပဲ။ ကိုယ့္ Blog မွာ မလိုအပ္တဲ့ Widget ေတြ၊ ပံုေတြ၊ ဗီဒီယိုဖိုင္ေတြကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေလွ်ာ့ၿပီး ထည့္တာပါပဲ။ ကိုယ္က ဖတ္တဲ့သူကို ဘာေပးခ်င္တာလဲ၊ အဲဒါကိုပဲ အဓိကထားေပးပါ။ တျခားမလိုတာေတြ မထည့္ပါနဲ႔။ သူမ်ား ဘေလာ့ခ္လုပ္ထားတိုင္းလည္း လိုက္မလုပ္ပါနဲ႔။

နံပါတ္ေလး- Language ေတြ တတ္ထားရမယ္
Blog ရဲ႕ Home Page ကို စိတ္ႀကိဳက္ခ်ယ္လွယ္ႏိုင္ဖို႔ ကုိယ့္မွာ Web Language အေၾကာင္းေတြကိုေတာ့ အနည္းငယ္သိထားရပါမယ္။ HTML ဆိုတာဘာလဲ၊ အဲဒီ code ထဲမွာ Head အပိုင္းက ဘယ္ေနရာမွာရိွသလဲ၊ ဘာေတြထည့္လို႔ရသလဲ၊ Javascript ေတြကိုေရာ HTML ရဲ႕ ဘယ္နားမွာ ထည့္ရသလဲ စသည္ျဖင့္ သိထားရပါ့မယ္။ Blog ရဲ႕ Page Formatting အပိုင္း (Font, Color, Page Width…) ကို လွလွပပ ကစားႏိုင္ဖို႔ CSS ကိုလည္း သိထားရပါမယ္။

နံပါတ္ငါး- ပံုမွန္ Update လုပ္ရပါမယ္
အဲဒါဟာလည္း အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္ပါပဲ။ Blog တစ္ခု တစ္ခါဖြင့္လည္းဒါ၊ ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ဖြင့္လည္း ဒါပဲဆိုရင္ ေသခ်ာပါတယ္၊ ေနာက္လာေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ငါ ဒီေန႔ဘာတင္မွာလဲဆိုတာ Offline မွာကတည္းက ေသခ်ာစဥ္းစားပါ။ ႀကိဳေရးထားပါ။ ပံုမွန္ေရးႏုိင္ဖို႔က အေရးႀကီးဆံုးပါ။ တစ္ခုခုလုပ္ရမွာမုိ႔ မအားေသးလို႔ မေရးႏိုင္ေသးဘူးဆိုရင္လည္း ဘာေၾကာင့္မေရးႏိုင္ေသးတာ၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ျပန္လာလည္ပါဆိုၿပီး information အတိအက်ေပးပါ။

နံပါတ္ေျခာက္- ကိုယ္ပိုင္ဖန္တီးမႈေတြျဖစ္ပါေစ
Blog ေပၚမွာ ေရးတဲ့ Post ေတြဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ Own Creation ေတြ ျဖစ္ရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္။ ကိုယ့္ Blog ရဲ႕ role ျမင့္ေစႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုမဟုတ္ပဲ ဟို Blog ဟာကူး၊ ဒီ Blog ဟာကူးဆိုရင္ အလိုလိုေနရင္း Role က်သြားပါလိ့မ္မယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း မသိႏိုင္ပါဘူးဆိုၿပီး ကူးတာမ်ိဳးေတြရိွပါတယ္။ Myanmar Blog ဆိုတာ အမ်ားအစားႀကီး မရိွေသးပါဘူး။ တစ္ရက္က်ရင္ မိမွာပဲေလ။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း တကယ့္ကို သေဘာရိုးနဲ႔ link ေတြ ထည့္ေပးထားတယ္၊ အမ်ားသိေစခ်င္လို႔ ျပန္ျဖန္႔ေ၀တာမ်ိဳးလည္း ရိွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဖတ္တဲ့သူေတြဟာ အဲဒီ Original Site ကိုပဲ ေရြ႕သြားတတ္ၾကတယ္ဆိုတာ သတိထားပါ။

နံပါတ္ခုနစ္- စာဖတ္သူနဲ႔ အၿမဲထိေတြ႕ေပးရမယ္
ကုိယ့္ Blog ထဲကို ေရးသြားတဲ့ Comment ေတြ၊ Cbox ထဲေျပာသြားတဲ့စကားေတြ၊ ပို႔လာတဲ့ mail ေတြကို ပံုမွန္ ျပန္ေျဖတာဟာလည္း ကိုယ့္ Blog နဲ႔ Blog reader ေတြကို Stick ျဖစ္ေစတဲ့နည္းတစ္ခုပါ။ အဲဒါေတြကို ပံုမွန္ reply ျပန္ႏိုင္ဖို႔ ကုိယ္ဟာ internet ကို ပံုမွန္သံုးေနတဲ့သူျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ကိုယ့္မွာ အဲဒီအတြက္ အခ်ိန္ရိွရဲ႕လား ဆိုတာ ေသခ်ာသံုးသပ္ပါ။

နံပါတ္ရွစ္- ေ၀ဖန္တာခံႏိုင္ရဲ႕လား
ကိုယ္ကေရးၿပီဆိုမွေတာ့ ကိုယ္ေရးတဲ့အေၾကာင္းအရာကို လက္ခံတဲ့သူေတြရိွသလို လက္မခံတဲ့သူေတြ၊ ရန္ေတြ႕လာတဲ့သူေတြ ရိွမွာပါ။ အဲဒါေတြကို ႀကိဳေတြးထားပါ။ ျဖစ္လာရင္ေကာ ကိုယ့္ဘက္က ဘယ္လိုတံု႔ျပန္မလဲ။ တခ်ိဳ႕ရိွေသးတယ္။ အလကားေနရင္း Cbox မွာ ၀င္ဆဲသြားတာမ်ိဳး။ ကိုယ့္ကိုဆဲတာဆိုတာ့ ေဒါသထြက္မိမယ္၊ စိတ္တိုမိမယ္၊ အဲဒီဒဏ္ေတြကို ခံႏိုင္ရဲ႕လား။

နံပါတ္ကိုး- လူအ၀င္နည္းရင္ စိတ္အားငယ္ရတယ္
Blog ေလးဖန္တီးၿပီးၿပီ၊ ပံုမွန္လည္း Update လုပ္ရဲ႕သားနဲ႔ လူအ၀င္နည္းၿပီဆိုရင္ စိတ္ဓာတ္က်စရာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ သူမ်ားဘေလာ့ခ္ေတြရဲ႕ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ၀င္ၾကည့္သူအေရအတြက္ကို ကုိယ့္ဘေလာခ့္က မမီဘူးဆိုရင္ အလိုလိုေနရင္းကို စိတ္အားငယ္ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဆိုရင္ မအိပ္ႏိုင္တဲ့ထိကို ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ကဲ..အဲဒီလိုမ်ိဳးေတြအတြက္ ေတာင့္ခံႏိုင္ရဲ႕လားဆိုတာ စဥ္းစားပါဦး။

နံပါတ္တစ္ဆယ္- ေရရွည္လုပ္ငန္း ျဖစ္ေနတယ္
တစ္လႏွစ္လေလး ေရးၿပီး ေနာက္မေရးေတာ့ဘူးကြာဆိုၿပီး ေနခ်င္ေနလို႔ရတာပါပဲ။ မေအာင္ျမင္လို႔ ေနာက္ဆုတ္တဲ့သူလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျဖစ္ခံမလား။ ေအာင္ျမင္ေနရဲ႕သားနဲ႔ မေရးေတာ့ဘူးဆိုျပန္ေတာ့လည္း ကိုယ့္ေအာင္ျမင္မႈကို မထိန္းသိမ္းႏိုင္တဲ့သူ ျဖစ္သြားျပန္ေရာ။ အဲဒါေၾကာင့္ ေရရွည္အလုပ္လုိ႔ ေျပာတာပါ။ အၾကာႀကီး လုပ္ႏိုင္ပါ့မလား။

နံပါတ္ဆယ့္တစ္- အသစ္ေတြျဖစ္ရမွာေနာ္
ဘယ္သူမဆို အေၾကာင္းအရာအသစ္ေတြဖတ္ခ်င္ၾကတာပါပဲ။ ဂ်ာနယ္အေဟာင္းနဲ႔ ဂ်ာနယ္အသစ္ကို ယွဥ္ထားလိုက္ရင္ ဂ်ာနယ္အသစ္ကိုပဲ အရင္ေကာက္ကိုင္တတ္ၾကတာပါ။ ကိုယ့္ Blog မွာ တင္လိုက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြဆိုလည္း အသစ္ေတြ ျဖစ္ေနရပါ့မယ္။ ဒါမွ လူေတြ ပိုၿပီး စိတ္၀င္စားမွာပါ။ သတင္းေတြ ေပးတဲ့ Blog မ်ိဳးဆိုရင္ ပိုတာ၀န္ႀကီးပါတယ္။ နာရီပိုင္းနဲ႔အမွ် အသစ္တင္ေနရမွာပါ။ ကိုယ့္မွာ အဲဒီလို အသစ္ေတြရွာဖို႔၊ ေရးဖို႔ အေျခအေနေပးရဲ႕လား။

နံပါတ္ဆယ့္ႏွစ္- သတိလည္းထားရမယ္
ကိုယ္ေရးတဲ့ အေၾကာင္းအရာဟာ တိက်ခိုင္လံုမႈရိွရပါ့မယ္။ ရမ္းၿဖီးလို႔ မရဘူးဆိုတာ သိထားပါ။ မဟုတ္ရင္ ၀ိုင္းခြပ္မယ့္သူေတြ တစ္ပံုႀကီးပဲ။

နံပါတ္ဆယ့္သံုး- အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္တဲ့အလုပ္ပါ
Blog ေရးတယ္ဆိုကတည္းက အေၾကာင္းအရာတစ္ခုခုကို လူအမ်ားသိေစခ်င္လို႔ ေရးတာပါ။ အဲဒီမွာ ကိုယ္က လူထုကို ဘာေပးမွာလဲ၊ အေကာင္းေတြေပးမွာလား၊ အက်ိဳးအပဲ့ေတြ ေပးမွာလား။ အရြယ္ေရာက္လို႔ ကိုယ့္သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္ရင္ လိပ္ျပာမလံုရတဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးေတြ မေရးရင္ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ အမ်ားအက်ိဳးရိွေအာင္လုပ္ေပးတဲ့သူကို တန္ဖိုးရိွတဲ့လူလို႔ ေရွးလူႀကီးေတြ ေျပာခဲ့ၾကပါတယ္

ေဇယ်ာေၿမအေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း(Uwe J.W. Finke ၏ေဆာင္းပါးမွ)

စစ္ကိုင္း
တစ္ခ်ိန္က ေရွးၿမိဳ႕ေတာ္ စစ္ကိုင္းသည္ မႏၱေလး၏ အေနာက္ေတာင္ယြန္းယြန္းတြင္ ၂၁ ကီလိုမီတာအကြာ၌ ဧရာဝတီျမစ္ကို ျဖတ္၍ ကမ္းတစ္ဖက္တြင္ တည္ရွိပါသည္။ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၃၁၅ ခုႏွစ္ေလာက္တြင္ (ပုဂံပ်က္သုဥ္းသြားၿပီးေနာက္)ကာလအတန္ငယ္ၾကာေအာင္ လြတ္လပ္သည့္ ရွမ္းဘုရင့္ ႏိုင္ငံျဖစ္ခဲ့သည္။ ၁၃၆၄ ခုႏွစ္တြင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို အင္းဝသို႔ ယင္းၿမိဳ႕တည္ နန္းတည္သူ၏ ေျမး သတိုးမင္းဖ်ားက ေရႊ႕သြားေတာ္မႈသည္တြင္ ဝန္းပတ္ျခာ အိမ္ေဂဟာတို႔ကိုလည္း အင္းဝေခတ္၌ တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။

စိမ္းစိုထြားႀကိဳင္း မ်ားေျမာင္စြာ တစ္ၿမိဳ႕လုံးကာ မိေအာင္ ေပါက္ေရာက္ ေနေသာ သစ္ပင္မ်ားႏွင့္ ေတာင္စဥ္ အထပ္ထပ္ ကြင္းဆက္ မျပတ္သလို ေတာင္ညိဳညိဳ တို႔ေၾကာင့္ စစ္ကိုင္းသည္ အကယ္၍သာ ေရွးအစဥ္အလာ အေမြအႏွစ္သာ အျပင္ ယင္း၏ သမမွ် တရားသီလ မ်ားသည္လည္း ေတာင္ရံအထပ္ထပ္ ခပ္ထားသည့္ အက်ိဳး ေလေျပေလညွင္း တိုးေလ့ ရွိၾကျခင္းသာမက စစ္ကိုင္းႏွင့္တကြ ေတာင္နံေဘး ျမစ္ကမ္းပါးယံ မျပတ္လွၿပီး အထီးထီးေသာ ဘုရားပုထိုး ဂူေက်ာင္း ျပႆဒ္တို႔ႏွင့္ ခန္႔ခိုင္တည္တန္႔ ၆၀၀ မကေသာ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းတို႔က လႊမ္းျခံဳထားသည့္ ေျမသာေမာ ဆိတ္ၿငိမ္လွေသာ သေဘာတို႔ ေၾကာင့္သာ မဟုတ္ပါေသာ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ ခမ်ာမွာ သမိုင္းအရေရာ ယဥ္ေက်းမႈအရပါ သူ႔ထက္သာေသာ မႏၱေလး အမရပူရႏွင့္ အင္းဝတို႔၏ အရိပ္ထိုး၍ စိုးမိုးျခင္း ခံရမည္မွာ မလြဲပါ။
သို႔ေသာ္ အမရပူရႏွင့္ အင္းဝတို႔မွာ ေရေျမေလမီး ဓါတ္ႀကီးေလးပါး၏ ဂရုဏာ ႏို႔သက္ လံုးဝခံရယူလ်က္ အျဖစ္အပ်က္ဆိုးတို႔ႏွင့္ တိုးေနရခိုက္ စစ္ကိုင္းေအာင္ရာ ေျမပေဒသာမွာ ဗုဒၶပိဋကပ္ အရပ္ရပ္ကို တတ္သိလိမၼာ အေၾကာင္းႏွင့္အက်ိဳး ၊ ဝိပႆနာ စိတ္မွာဧဖို႔ ထြန္ယက္ပြားမ်ား ကုသိုလ္တရားမ်ားျဖင့္ အဓိပၸါယ္ညီမွ် သာစြခုတိုင္ ရွင္သန္ႏိုင္လ်က္ ရွိပါသည္။ တကယ္္ဆိုေတာ့ လူတကာ ထင္ရွားၾကသည္က စစ္ကိုင္းသည္သာမ်ိဳးျမန္မာ၏ ေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာ ထြန္းသာဗဟိုခ်က္ ယေန႔ထက္တိုင္ သက္ရွင္ေနႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္သာ တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတြက္ ဘုရားဖူးထြက္ရာ သူမပါသူ႔ထံမေရာက္ေသာ္ မၿပီးမျပည့္စံုဘိသို႔ အလြန္ထင္ေပၚ ၿမိဳေတာ္ပါေပတည္း။


ပုဂံၿပီးေသာ္ စစ္ကိုင္းသည္သာ ၿမိဳ႕ေတာ္သာ၍ သံဃာ၇၀၀၀ေက်ာ္ႏွင့္ သီလရွင္တို႔ကို ျပည္တစ္ခြင္တြင္ သာသနာအေဆာက္အဦးအမ်ားအျပားႏွင့္တကြ ဒုတိယအမ်ားဆံုးအျဖစ္ျဖင့္ သင္တို႔ ေတြ႕ႏိုင္ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ယင္းသူေတာ္ေကာင္းတို႔မွာ အေရအတြက္အရ သာမဟုတ္ အႏၱိမသစၥာ အျဖာျဖာကို အပတ္တစ္ကုတ္ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္း သာသနာ့ဝန္ ထမ္းေနၾကရွာေနၾကသူမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။ စစ္ကိုင္း ေတာင္ေတာ္ အာယမ္ အသီးသီးေပၚတြင္ သီလ႐ွင္ ေဂဟာ ၂၂၅ ခုမွ်ျဖင့္ သီလ႐ွင္ ၃ ေထာင္ေက်ာ္ ျမန္မာျပည္ေပၚတြင္ အမ်ားဆံုး သီတင္းသံုး ေနၾကသည္။ စစ္ကိုင္း ေတာင္႐ိုးကို ေမယုျမင့္မိုရ္ေခၚ ႐ိုးပုစာ ေျမမဟာဟု သူငါအမ်ား ျမင္ၾကထင္ၾက ယူဆၾက၏ ထိုကမွတဆင့္ နိစၥဓူ၀ ကိစၥမ်ားေျမာင္ လူ႔ေဘာင္ကိုစြန္႔ ျမင့္သည္ထက္ျမင့္ေအာင္ တက္လွမ္းဖို႔ လြယ္လွမည္ဟုလည္း ထင္ၾကေသးသည္။ ေသးေသးငယ္ငယ္႔ ျမိဳ႕စစ္ကိုင္း၀ယ္ အသံကတိတ္ဆိတ္ ဟိတ္ဟန္ကမၾကီး ကသုတ္ကယုတ္ႏွင့္ တက္သုတ္႐ုိက္လႈပ္႐ွား တလႊားလႊားမ႐ွိၾက၊ တစ္ခါက ဖံုထ ဖံုထူေသာ္လည္း စစ္ကိုင္းေတာင္႐ိုးကမူ သံသရာ ပစၥကၡလူ႔ဘ၀ အနိစၥအျဖစ္ကို လ်စ္လ်ဴထား စြန္႔ပယ္ရန္ ၾကံစည္ၾကိဳး ကုတ္သူတို႔အတြက္ နားခိုရာ ကနန္းလမ္း လွမ္းလ်က္ ႐ွိပါသည္။
တုန္တုန္ ရီရီ တေမာေမာ တဟိုက္ဟိုက္ႏွင့္ လူ႔အသိုက္အ၀န္းၿမိဳ့တြင္း ၿမိဳ့ျပင္ ေနရၾကသည့္ အျဖစ္မွ ကင္းလြတ္ရာ ကင္းလြတ္ေၾကာင္း စိတ္ေထာင္း ကိုယ္ေၾက မ႐ွိၾကေလရန္ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာတရားပြါးမ်ားဖို႔ သံသရာ ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ စခမ္းသာပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ တခ်ိဳ့က တစ္ေခါက္တခါေနဖို႔ တစ္ခ်ိဳ႕က သတၱပါတ္အၾကာ တရား႐ွာဖို႔ႏွင့္ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ တဘ၀ တခႏၶာဆံုးေအာင္ တရားကို အသံုးခ်သြားလို႔ စစ္ကိုင္းသို႔ လာခဲ့ၾကသည္က မ်ားပါသည္။ ခရစ္သကၠရာဇ္၁၃၁၅တြင္ အသခံပါ ေစာယြန္းက စစ္ကိုင္းေခၚဆို ေ႐ွးမဆြက ဧရာမၿမိဳ႕ေတာ္သည္ ဧရာ၀တီျမစ္ မဟိက အေနာက္ဖက္သုိ႔ တငဲ့ ေစာင္းလွည့္ သာယာလွေသာ အေကြ႔ တစ္ခုာင္းလွည့္ သာယာလွေသာ အေကြ႔ တစ္ခု၌ တည္လ်က္ ႐ွိပါသည္။ ျမန္မာ့မာနာေတဇာျမစ္မဟာသည္ ျမန္မာ့ေသြးေၾကာမၾကီးလို ေတာင္ေျခတခုိမွ တသိမ့္သိမ့္ လွိမ့္စီးဆင္းခဲ့ရာ ဣေျႏၵရရ ၿငိမ္သက္ေခ်ာေမြ႔လွစြာ လစက္တင္ဘာမွ ဇူလိုင္ထိ ရွိရွာေသာ္လည္း မုတ္သုန္၀ါသ နယုန္ ဇြန္လမွသည္ ၀ါဆို ဇူလိုင္ ၀ါေခါင္ ၾသဂုတ္ မယုတ္မလြန္ ေတာ္သလင္း စက္တင္ဘာလ တုိ႔တြင္ တဟဲဟဲ တဟီးဟီး ျမစ္ၾကီး ဧရာ၀တီမွာ ထိန္းမႏုိင္ သိမ္းမရ သလို အၾကမ္းေတြ ပိုေနတတ္ပါသည္။
စစ္ကိုင္း ေတာင္ထိပ္မိုးတို႔ ေရႊေရာင္ လေရာင္ ေဘာ္ျဖဴေရာင္သို႔ ထံုးေရာင္ ေဖြးေဖြးႏွင့္ ေစတီပုထုိး အမ်ိဳးမ်ိဳးတုိ႔မွာ အရြယ္အစားစား ျဖင့္ သရဖူေဆာင္း ေနၾကသည္ ေတာင္ကမ္းပါး၏ အထပ္ထပ္၀ယ္ အငူအစြန္း ေခ်ာင္အလွ်ဳိလွ်ိဳထဲ ေတာေက်ာင္းတို႔ႏွင့္ အက်ပ္အျပည့္ တေခ်ာင္ငုပ္လ်ိဳး တေတာတိုးခါ တေစာင္းကပ္ကပ္ လ်ိဳေျမာင္အထပ္ထပ္ကို တက္ရဖန္ဖန္ ေတာင္ေလွခါးဟန္ ကမ်ိဳး ္အမိုးအကာမဲ့က အတန္တန္ဖန္ ျပီး၀ါသန္႔ယက္သလို ထိုထိုဤဤ သာသနာ ဗိမၼာန္ ေျခြရံအေဆာက္အဦး မ်ားၾကားမရပ္ပဲ ေတာင္ထိပ္အျဖာျဖာ ေရာက္ၾကရသည္အထိ မေမာမပန္း ဒလၾကမ္း တက္ႏုိင္ၾကပါသည္။ ထိုမွတဖန္ ရပ္ဆယ္ျဖာကို လွည့္ခါရႈလုိက္ျပန္ေသာ္ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မရႏိုင္မည့္ ျပကေတာ့ ႐ႈ႔ခင္းသာ အရပ္ရပ္ကို ရင္သပ္ရႈေမာ အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ ျမင္ၾကေပဦးေတာ့မည္။
နန္းစဥ္နန္းရုိး အမ်ိဳးမျပတ္ ရွိလတ္ခဲ့၍ စစ္ကိုင္းျမိဳ႕ေတာ္ ျပည္ပဟာ၀ယ္ ဘုရင္မ်ားစြာ တည္ခဲ့ရွာသည့္ မဟာပုထုိး ဂူေက်ာင္းျပသာဒ္ ေစတီဘုရား အရွိမ်ားသည္ ကလည္းဆန္းလွသည္ မဟုတ္ပါ။ လြန္ကုန္ရွာျပီ ျဖစ္သည့္ သူ႔ကိုယ္သူဆို ဧကရာဇ္ဘုရင္ တုိ႔မွာ သူ႔ေခတ္သူ႔ကာလျမိဳ႕ ေတာ္လွဖို႔သခဲ့သည္ တြင္ ေအာက္ပါတို႔ကား မလြဲေသခ်ာ ပါ၀င္ခဲ့ပါသည္။
• (က) ဆြမ္းဦးပုည ရွင္ေစတီ
• (ခ) ေကာင္းမႈေတာ္ ပုထိုးေစတီ
• (ဂ) ဆင္မ်ားရွင္ေစတီ
• (ဃ) ထူပါရံုေစတီ
• (င) ငါးထပ္ၾကီးေစတီ
• (စ) ေအာင္ေျမေလာက ေစတီ
• (ဆ) ဓာတ္ေပါင္း စုေစတီ
• (ဇ) ဥမင္ေျခာက္ ဆယ္ေစတီ
• (စ်) ေရွဥမင္ ေက်ာင္း
• (ည) ဥမင္ သံုးဆယ္ေစတီ
• (ဋ) တိေလာက ဂုရု ဂူဘုရားေက်ာင္း
• (ဌ)ျမစ္ေဖာက္ၾကီး ဘုရား
• (ဍ) ပဗေက်ာင္း
(ေဇယ်ာသား ေဆာင္းပါးေကာ္ပီ)

လမင္းကို ထရံေပါက္မွ ေခ်ာင္းၾကည့္ျခင္း

လမင္းကိုထရံေပါက္မွၾကည့္ျခင္း
ေဟာေျပာသူ-ျမသန္းတင့္

အခမ္းအနားကို တက္ေရာက္လာတဲ့ စာေရးဆရာႀကီးမ်ားနဲ႔ စာေပမိတ္ေဆြမ်ား ခင္ဗ်ား။
ဒီေန႔ ျဖဴးၿမိဳ႔ မိတ္ေဆြမ်ား စာၾကည့္အသင္း စာေပဆုေပးပြဲမွာ စကားေျပာခြင့္
ရတဲ့အတြက္ ၀မ္းသာပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီေန႔ စာေပဆုေပးပြဲဟာ
ထူးျခားတဲ့ လကၡဏာႏွစ္ခ်က္ကို ေဆာင္ပါတယ္။ တခ်က္ကေတာ့ ဒီစာေပဆုဟာ
စာဖတ္သူမ်ားက ေပးတဲ့ဆု ျဖစ္လို႔ပါပဲ။ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့
ျဖဴးၿမိဳ႔မိတ္ေဆြမ်ား စာၾကည့္တိုက္အသင္းက အမႈေဆာင္လူငယ္မ်ားဟာ
သူတို႔ၿမိဳ႔မွာ မလုပ္ဘဲ သူမ်ားရပ္႐ြာ စာေရးဆရာေတြ ႐ွိရာကိုလာၿပီး
ဆုေပးတဲ့ပြဲ ျဖစ္လို႔ပါ။ သူမ်ားရပ္႐ြာမွာ ကိုယ္က အိမ္သည္လုပ္ၿပီး
ဧည့္သည္ေတြကို ဖိတ္ေခၚက်င္းပရတာဟာ ေတာ္ေတာ္စြန္႔စားရတဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။
ေတာ္ေတာ္ တာ၀န္ႀကီးတဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္လည္း ေငြကုန္ေၾကးက်
မ်ားတဲ့ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဆုေပးပြဲဟာ ထူးျခားတဲ့
လကၡဏာႏွစ္ခ်က္႐ွိတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အမွန္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဒီစင္ျမင့္ေပၚကို တက္ေရာက္ၿပီး ေဟာေျပာစရာ
အေၾကာင္းမ႐ွိပါဘူး။ ဒီစင္ျမင့္ေနရာဟာ ကၽြန္ေတာ့္ေနရာ မဟုတ္ပါဘူး။
ေ႐ွ႔တန္းမွာ ထိုင္ေနၾကတဲ့ ဆရာႀကီးတက္တိုး၊ ဆရာမႀကီးေဒၚႏုယဥ္၊ ဆရာႀကီး
ထင္လင္း၊ ဆရာႀကီး တကၠသိုလ္ေန၀င္းတို႔ရဲ႔ ေနရာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔သာလွ်င္
ဒီေနရာမွာ ရပ္ၿပီး ေျပာသင့္ပါတယ္။ ဒီပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြဟာ အသက္အားျဖင့္၊
ဂုဏ္အားျဖင့္၊ ပညာအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ႀကီးျမင့္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ
ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီေနရာဟာ သူတို႔ ရပ္ေျပာရမယ့္ေနရာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဆရာႀကီးေတြဟာ အသက္ကလည္းႀကီး၊ (အဂၤလိပ္ေတြေျပာေလ့႐ွိသလို)
"ရက္စက္ေသာ တိတ္ဆိတ္မႈ" ကိုလည္း ေဆာင္ေနၾကတဲ့အတြက္ အသက္မႀကီးတႀကီးျဖစ္တဲ့
ကၽြန္ေတာ္က "ရက္စက္ေသာဆူညံမႈ" ကို ျပဳလုပ္ေနရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႔ "ရက္စက္ေသာဆူညံမႈ" အတြက္ ခြင့္လႊတ္ပါရန္
ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ဒီအခန္းအနားမွာ ေဟာေျပာဖို႔ အခ်က္ငါးခ်က္ေလာက္ကို စိတ္ထဲမွာ
မွတ္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့......
(၁) စာအုပ္ဆိုတာ ဘာလဲ၊
(၂) စာကို ဘယ္လိုဖတ္ၾကမလဲ၊
(၃) ဘယ္လိုအခ်ိန္အခါမွာ ဘယ္လိုစာေတြကို ဖတ္ၾကမလဲ၊
(၄) ဘယ္အ႐ြယ္မွာ စာဖတ္ရင္ ဘယ္လို အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကို ရေစသလဲ ဆိုတာနဲ႔
(၅) စာဖတ္ရာမွာ ဘယ္လို သေဘာထားမ်ိဳးနဲ႔ ဖတ္ရမလဲ ဆိုတဲ့အခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအခ်က္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲက၊ ကၽြန္ေတာ့္ဦးေႏွာက္ထဲက ထြက္လာတဲ့
အေတြးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆရာသမား ပညာ႐ွိႏွစ္ဦးက ေျပာခဲ့တဲ့
အဆိုအမိန္႔မ်ားကို ကၽြန္ေတာ္မွတ္သားထားတဲ့ အခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအခ်က္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက် လြန္းလို႔ စာအုပ္ထဲမွာ မွတ္သားထားၿပီး
မၾကာခဏ ျပန္ဖတ္ေလ့႐ွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ကိုယ္ပိုင္အေတြးေတြကို ေျပာတာထက္
ပညာ႐ွိမ်ားရဲ႔ အဆိုအမိန္႔က ပိုၿပီး တန္ဘိုး႐ွိတဲ့အတြက္ ဒီအခ်က္မ်ားကို
ေဖာက္သည္ခ်ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီပညာ႐ွိႏွစ္ဦးကေတာ့ ၁၉ ရာစုမွာ ေပၚထြန္းခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္စာေပအႏုပညာ
ေ၀ဖန္ေရးဆရာ၊ ပန္းခ်ီေ၀ဖန္ေရးဆရာ၊ ဗိသုကာေ၀ဖန္ေရးဆရာ၊ စာတမ္းဆရာ
ဂၽြန္ရပ္စကင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပညာ႐ွိတဦးကေတာ့ ၁၇ ရာစုႏွစ္က ေပၚခဲ့တဲ့
တ႐ုတ္စာဆို က်န္းေက်ာက္ ရဲ႔ အဆိုအမိန္႔ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ ႏွစ္ဦးရဲ႔
အဆိုအမိန္႔ေတြကို ေပါင္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ေျပာသြားပါမယ္။

(၁) စာအုပ္ဆိုတာ ဘာလဲ။
ပညာ႐ွိတေယာက္၊ စာေရးဆရာတေယာက္က ႐ိုးသားစြာနဲ႔ ေစတနာ႐ွိစြာ ေရးသား ထားတဲ့
စာပုဒ္ဟာ စာအုပ္တအုပ္ပါပဲ။ စာအုပ္ေတြထဲမွာ မေကာင္းတာေတြ၊ အေပၚယံက်တာ ေတြ၊
ကေရာ္ကမယ္ေရးထားတာေတြ၊ ဟန္လုပ္ေရးထားတာေတြ၊ ပါေကာင္းပါႏိုင္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က မွန္ကန္စြာဖတ္တတ္လို႔႐ွိရင္ အဲဒီအထဲမွာ ေကာင္းမြန္တဲ့
အပိုင္းအစေတြ ေတြ႔လိမ့္မယ္။ အဲဒီ အပိုင္းအစေတြဟာ စာအုပ္ပဲ။
စာအုပ္အမ်ိဳးအစား အားလံုးကို ခြဲၾကည့္လိုက္ရင္ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ႐ွိတယ္။
တမ်ိဳးက ခုေလာေလာဆယ္ ဖတ္ရမယ့္စာအုပ္၊ ခုနာရီပိုင္းသာ ခံတဲ့
စာအုပ္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္တမ်ိဳးက ေရ႐ွည္ဖတ္ရမယ့္စာအုပ္၊ ေခတ္တိုင္း
ေခတ္တိုင္းခံတဲ့ စာအုပ္ျဖစ္တယ္။ နာရီပိုင္းသာခံတဲ့စာ၊ ခုခ်က္ခ်င္း
ဖတ္ရမယ့္စာဆိုတာကေတာ့ ဗဟုသုတကို ေပးတဲ့စာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ သတင္းစာတို႔၊
ဂ်ာနယ္တို႔ဟာ တေန႔လံုးဖတ္ရမယ့္ စာေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ မနက္ပိုင္း ဖတ္လိုက္ရင္
ကုန္သြားတာပဲ။ ေခတ္တိုင္ခံတဲ့စာ ဆိုတာကေတာ့ ခံစားခ်က္၊ အေတြးအေခၚကို
လွံဳ႕ ေဆာ္ေပးတဲ့စာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီစာအုပ္ အမိ်ဳးအစားႏွစ္ခုကို ရပ္စကင္းက ေနာက္တနည္း ေျပာပါေသးတယ္။ အသံကို
ပြါးေစတဲ့စာအုပ္နဲ႔ အသံကို ထိန္းသိမ္းထားတဲ့ စာအုပ္လို႔ ေျပာပါေသးတယ္။
အသံကို ပြါးေစတဲ့ စာအုပ္ဆိုတာ လူေပါင္းမ်ားစြာကို တခါတည္း
မေျပာႏိုင္တဲ့အတြက္၊ တေနရာ တည္းမွာ ေျပာလိ႔ုမရတဲ့အတြက္ ကူးယူပံုႏွိပ္ၿပီး
ေျပာရတာ။ တိုင္း မဂၢဇင္းတို႔၊ ဘာတို႔ဆိုတဲ့ သတင္းမဂၢဇင္းေတြဟာ
တခ်ိန္တည္း၊ တေနရာတည္းမွာ ေျပာလို႔ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ အဲဒီအထဲမွာ
ပါတဲ့သတင္းေတြကို ပြါးၿပီး၊ ကူးယူၿပီး ျဖန္႔ေ၀ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ အသံကို
ပါြးေစတဲ့စာအုပ္လို႔ ရပ္စကင္းက ေခၚပါတယ္။ အသံကို ထိမ္းသိမ္းေပးတယ္ဆိုတဲ့
စာအုပ္ကေတာ့ အေတြးအေခၚမ်ား၊ အဆိုအမိန္႔မ်ား၊ ခံစားခ်က္မ်ားကို ေနာင္မွာ
မေပ်ာက္ကြယ္ သြားေအာင္ ေနာင္လာေနာက္သားေတြ မွတ္ႏိုင္ဖတ္ႏိုင္ေအာင္
ထိန္းသိမ္းထားတဲ့ စာအုပ္ေတြပါ။
ဒီႏွစ္မ်ိဳးကိုပဲ ရပ္စကင္းက ေနာက္တနည္း ထပ္ေျပာပါေသးတယ္။ စကားေျပာထားတဲ့
စာအုပ္နဲ႔ စာေရးထားတဲ့စာအုပ္လို႔ သူက ေခၚပါတယ္။ စကားေျပာထားတဲ့
စာအုပ္ဆိုတာ မႏွစ္က ဒီေနရာမွာ ဘယ္လိုရာသီဥတု ႐ွိခဲ့တယ္။ လမ္းပန္းက
ဘယ္လို႐ွိတယ္။ စားေသာက္ဆိုင္က ဘယ္ႏွစ္ဆိုင္႐ွိတယ္၊ ဘယ္နားမွာ ဘာ
ဘုရား႐ွိတယ္ဆိုတဲ့ စာမ်ိဳးေတြပါ။ သူတို႔ အဲဒီလိုစာေတြကို ဘယ္ေလာက္ပဲ
လွပခန္႔ညားတဲ့ သားေရဖံုးႀကီးေတြနဲ႔ ခ်ဳပ္ထားသည္ ျဖစ္ေစ၊ အဲဒီစာအုပ္ဟာ
တကယ့္စာအုပ္ မဟုတ္ဘူး။ ေျပာျပထားတဲ့ စာအုပ္ျဖစ္တယ္။ တကယ့္စာအုပ္ကေတာ့
ေရးျပထားတဲ့၊ ဖတ္ၿပီး သိ႐ံုေရးထားတဲ့ အရာမဟုတ္ဘဲ ဖတ္ၿပီး ခံစားရေအာင္
ေရးထားတဲ့ စာအုပ္လို႔ ေျပာတယ္။
သုတစာေပနဲ႔ ရသစာေပကို ေျပာတာပါပဲ။ ဒီေတာ့ စာအုပ္ဟာ အမ်ိဳးအစားခြဲလိုက္ရင္
ႏွစ္မ်ိဳးပဲ႐ွိတယ္။ တမ်ိဳးက ေရတိုခံတဲ့ စာအုပ္နဲ႔ ေနာက္တမ်ိဳးက
ေရ႐ွည္ခံတဲ့ စာအုပ္၊ တနည္းေျပာရရင္ သုတစာအုပ္နဲ႔ ရသစာအုပ္။ ဒါပါပဲ။
ဒီေနရာမွာ ေရတိုခံတဲ့စာအုပ္ဟာ မေကာင္းဘူး၊ ေရ႐ွည္ခံတဲ့စာအုပ္ဟာ
ေကာင္းတယ္လို႔ အဆိုးအေကာင္း ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးဟာ
စာေကာင္းခ်ည္းပဲ။ ဒါေပမယ့္ တမ်ိဳးက ေရတိုအတြက္ဖတ္တာ။ သုတအတြက္ ဖတ္တာ။
ေနာက္တမ်ိဳးက ေရ႐ွည္အတြက္ ဖတ္တာ၊ ရသအတြက္ဖတ္တာ၊ အဲဒါကို ေျပာေနတာ။

(၂) စာကို ဘယ္လိုဖတ္ၾကမလဲ။
စာဖတ္တဲ့ လူတေယာက္ဟာ ေ႐ႊတြင္းတူးသမားတေယာက္နဲ႔ တူတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔
ၾကည့္လိုက္ရင္ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအားစုေတြဟာ ေျမႀကီးထဲမွာ ႐ွိတဲ့ ေ႐ႊေတြကို
ဘာျဖစ္လို႔ တခါတည္း ေတာင္ထိပ္ေပၚ အသင့္ျဖစ္ေနေအာင္ အလြယ္တကူ
ပို႔မေပးလိုက္သလဲ။ ဘာျဖစ္လို႔ ေျမႀကီးထဲမွာ ဟိုတစ သည္တစ ႐ွိေနရသလဲလို႔
မခ်င့္မရဲ ျဖစ္ခ်င္စရာပဲ။ ဒီလိုဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ေ႐ႊတူးရတာ
မလြယ္ေပဘူးလား။ ခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ တူးလိုက္ရတာ။ ေျမေအာက္မွာ
အနက္ႀကီး အခ်ိန္ကုန္ရတယ္။ လူပင္ပန္းရတယ္။ စိုးရိမ္ေသာက ျဖစ္ရတယ္။
တခါတေလမွာ ဘာမွမရဘဲ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ရတယ္။
သဘာ၀ႀကီးဟာ ေ႐ႊေတြကို ေျမႀကီးပတ္ၾကားအက္ေတြမွာ ဟိုတစ သည္တစ နည္းနည္းစီပဲ
သိုမွီးထားတယ္။ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာ႐ွိတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မေျပာႏိုင္ဘူး
ပင္ပန္းႀကီးစြာ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ တူးေပမယ့္ ေ႐ႊေလးတစကို ရခ်င္မွ ရတာ။
ပညာ႐ွိေတြရဲ႔ အေကာင္းဆံုးေသာ အသိဥာဏ္ ပညာေတြဟာလည္း ထိုနည္း လည္းေကာင္းပဲ။
ဒီေတာ့ စာအုပ္ေကာင္းတအုပ္ကို ေကာက္ကိုင္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို
ေမးခြန္းထုတ္ၾကည့္ ရလိမ့္မယ္။ ငါဟာ ေ႐ႊတူးသမားတေယာက္လို
လုပ္ႏိုင္ပါ့မလား။ ကိုယ့္ေပါက္တူးေတြ၊ ေဂၚျပားေတြ၊ လက္နက္ကရိယာေတြ
ေကာင္းရဲ႔လား။ က်န္းမာေရး ေကာင္းရဲ႔လား။ စိတ္ဓါတ္ၾကံ့ခိုင္ရဲ႔လား။
အဲဒီေမးခြန္းေတြ ေမးဖို႔ လိုတယ္။ ဒီေမးခြန္းေတြဟာ အေရးႀကီးပါတယ္။ ခင္ဗ်ား
ခြဲေခ်ထုေထာင္းၿပီး အရည္က်ိဳရမယ့္ ေက်ာက္ခဲတုံုးေတြဟာ စာေရးဆရာရဲ႔
စကားလံုးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားသံုးရမယ့္ ေပါက္တူးေတြ ေဂၚျပားေတြဟာ
ခင္ဗ်ားရဲ႔ အေလးထားမႈ၊ စိတ္အားထက္သန္မႈ၊ စိတ္႐ွည္မႈ၊ ပညာအခံတို႔
ျဖစ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႔ မီးဖိုဟာ ခင္ဗ်ားရဲ႔ ကိုယ္ပိုင္စဥ္းစားဥာဏ္၊
ကိုယ္ပိုင္အေတြးအေခၚ ျဖစ္တယ္။ ေ႐ႊ႐ွိမယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ စာအုပ္ကို
ခင္ဗ်ားဖတ္ၿပီး၊ ခင္ဗ်ားပညာအခံနဲ႔ ခင္ဗ်ား ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတဲ့
ေပါက္တူးေတြ ေဂၚျပားေတြနဲ႔တူးၿပီး၊ အဲဒါေတြကို ခင္ဗ်ား ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္၊
ကိုယ္ပိုင္အေတြးအေခၚ ဆိုတဲ့ မီးဖိုေပၚမွာ က်ိဳလိုက္ၿပီ။ အဲဒီအခါမွာ
တခ်ိဳ႔ေသာ ေက်ာက္ခဲေတြဟာ အျဖဳန္းေတြ ျဖစ္ၿပီး၊ အခ်ိဳ႔ေသာ ေက်ာက္ခဲေတြမွာ
ေ႐ႊစေတြ ပါလာတာကို ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေ႐ႊေလးတစကို လိုခ်င္ရင္
ကိုယ့္မွာ လက္နက္ကရိယာ ႐ွိရလိမ့္မယ္။ စာအုပ္တအုပ္ကို ဖတ္ၿပီဆိုရင္
ကိုယ့္မွာ လက္နက္ကရိယာ ႐ွိရလိမ့္မယ္။ စိတ္႐ွည္မႈနဲ႔၊
စိတ္အားထက္သန္မႈတို႔၊ ကိုယ့္ပညာအခံတို႔ ဆိုပါေတာ့။ စကားလံုးေတြကို
ထုေထာင္းခြဲေခ်ၿပီး ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္၊ ကိုယ္ပိုင္အေတြးနဲ႔
မီးျပင္းတိုက္က်ိဳရလိမ့္မယ္။ စာအုပ္တအုပ္ကို ဆယ္မ်က္ႏွာေလာက္ဖတ္ၿပီး၊
အဲဒီဆယ္မ်က္ႏွာေလာက္ထဲက စာလံုးေတြ တလံုးခ်င္းရဲ႔ အဓိပၸါယ္ကို တိတိက်က်၊
ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္ၿပီဆိုရင္ တစံုတခုေသာ အတိုင္းအတာအထိ
စာေပကၽြမ္းက်င္သူတဦးလို႔ ေခၚႏိုင္တယ္။ စာတတ္ျခင္း၊ မတတ္ျခင္းဟာ အဲဒီ
စကားလံုးေတြကို တိက်စြာ နားလည္ျခင္း မလည္ျခင္းေပၚမွာ တည္တယ္။
ပညာသင္ၾကားျခင္းရဲ႔ ရည္႐ြယ္ခ်က္ဟာ ရာထူးရဖို႔မဟုတ္၊ အမွားနဲ႔ အမွန္ကို
ဆံုးျဖတ္တတ္ဖို႔၊ တရားမႈနဲ႔ မတရားမႈကို ခြဲျခားတတ္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါဟာ စာကို ဘယ္လိုဖတ္မလဲဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ရပ္စကင္းက ေျပာခဲ့တဲ့ စကားျဖစ္ပါတယ္။

(၃) ဘယ္အခ်ိန္အခါမွာ ဘယ္စာေတြကို ဖတ္ၾကမလဲ။

ဒါကိုေတာ့ တ႐ုတ္ပညာ႐ွင္ က်န္းေက်ာက္က ဒီလိုေျပာပါတယ္။ ေ႐ွးေဟာင္း
ဂႏၳ၀င္ကို ဖတ္ခ်င္ရင္ ေဆာင္းတြင္းမွာ ဖတ္ရမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့
ေဆာင္းတြင္းမွာ စိတ္ဟာ ပ်႔ံလြင့္ျခင္းကင္းၿပီး တည္ၿငိမ္တဲ့အတြက္ ျဖစ္တယ္။
သမိုင္းကို ေႏြရာသီမွာ ဖတ္ရမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုရင္၊ ေႏြရာသီမွာ
ေန႔ဟာ႐ွည္လ်ားၿပီး အခ်ိန္မ်ားမ်ားရလို႔ ျဖစ္တယ္။ ဒႆနကို
ေဆာင္းဦးေပါက္မွာ ဖတ္ရမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ ေဆာင္းဦးေပါက္ဟာ
ႏွစ္သက္စဖြယ္ စိတ္ကူးေတြကို ေပၚေပါက္ေစတယ္။ ေခတ္ေပၚစာေပကို
ေႏြဦးေပါက္မွာ ဖတ္ရမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေႏြဦးမွာ သဘာ၀ေလာကႀကီးဟာ
အသက္ျပန္၀င္လာလို႔ ျဖစ္တယ္လို႔ သူက ေျပာတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ရင္
ဒီအဆိုအမိန္႔ဟာ ေတာ္ေတာ္မွတ္သားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။


(၄) စာေပဟာ ဘယ္အသက္အ႐ြယ္ကို ဘယ္လို အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ႐ွိေစသလဲ။
သူက လူငယ္အ႐ြယ္မွာ စာဖတ္ရတာဟာ လမင္းကို ထရံေပါက္ၾကား၊ နံရံအက္ၾကားက
ေခ်ာင္းၾကည့္ရတာနဲ႔ တူတယ္။ လူငယ္ဆိုေတာ့ အေတြ႔အၾကံဳ မရင့္သန္ေသးဘူး။
အေတြးအေခၚ မေလးနက္ေသးဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ႐ိုးတိုးရိပ္တိတ္ပဲ
ျမင္လိုက္ရတယ္။ လူလတ္ပိုင္းအ႐ြယ္မွာ စာဖတ္ရတာဟာ လမင္းကို
အိမ္ေ႐ွ႔တလင္းျပင္က ရပ္ၾကည့္ရတာနဲ႔ တူတယ္။ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကို
ျမင္ႏိုင္ၿပီ။ လေရာင္ဘယ္ေလာက္လင္းသလဲ။ ပတ္၀န္းက်င္မွာ လေရာင္ျဖာပံုဟာ
ဘယ္လိုအေနအထား ႐ွိသလဲဆိုတာ အကဲခတ္ခြင့္ ရၿပီ။ လူႀကီးပိုင္းမွာ စာဖတ္ရေတာ့
လမင္းကို လသာေဆာင္ ၀ရန္တာေပၚက တက္ၾကည့္ရတာနဲ႔ တူတယ္။ ကိုယ့္ေနာက္မွာ
အေတြ႔အၾကံဳေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီ။ ပတ္၀န္းက်င္ကို
ျခံဳငံုသံုးသပ္ႏိုင္ၿပီ။
ခရီးသည္ေကာင္းတေယာက္ဟာ သြားေလရာရာမွာ ႐ႈခင္းကို ျမင္တတ္တယ္။ သူ႔အဖို႔
စာအုပ္ေတြနဲ႔ သမိုင္းဟာလည္း ႐ႈခင္းပဲ။ ၀ိုင္အရက္နဲ႔ ကဗ်ာဟာလဲ ႐ႈခင္းပဲ။
လမင္းနဲ႔ ပန္းပြင့္ဟာလဲ ႐ႈခင္းပဲ။ အလားတူပဲ စာဖတ္ေကာင္းသူတေယာက္ဟာလဲ
သြားေလရာရာမွာ စာအုပ္ကိုပဲ ျမင္တယ္။ သူ႔အဖို႔ ေတာင္နဲ႔ေရဟာ စာအုပ္ပဲ။
စစ္တုရင္ခံုနဲ႔ ၀ိုင္အရက္ဟာလဲ စာအုပ္ပဲ။ လမင္းနဲ႔ ပန္းပြင့္ဟာလဲ
စာအုပ္ပဲ။


(၅)
စာဖတ္ရာမွာ ဘယ္လိုသေဘာထားမ်ိဳးနဲ႔ ဖတ္ရမလဲ။
စာအုပ္တအုပ္ကို ဖတ္ရာမွာ ပညာ႐ွိေတြရဲ႔ အဆံုးအမကို နာခံလိုတဲ့ ဆႏၵ႐ွိရမယ္။
ဆရာသမားေတြရဲ႔ အေတြးအေခၚေတြထဲကို ၀င္ေရာက္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။
သူတို႔နဲ႔အတူ ေနထိုင္ၿပီး သူတို႔ခံစားခ်က္ေတြကို ခြဲေ၀ခံစားႏိုင္ေအာင္
ႀကိဳးစားရမယ္။
ဒါေတြေတာ့ ရပ္စကင္းနဲ႔ က်န္းေက်ာက္တို႔ရဲ႔ အဆိုအမိန္႔ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ စာဖတ္တာ အေရးႀကီးပံုနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ရပ္စကင္းရဲ႔
ေဟာေျပာခ်က္ထဲက စာတပုဒ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ျပပါမယ္။ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္က
နည္းနည္း ႐ွည္တဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ အလြတ္မရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဖတ္ျပရတာ
ခြင့္လႊတ္ၾကပါ။
ဒီစကားေတြကို ေျပာခဲ့တဲ့အခ်ိန္ဟာ ၁၉ ရာစုရဲ႔ ဒုတိယပိုင္းကာလ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက အဂၤလန္ နပိုလီယန္ စစ္ပြဲေတြၿပီးလို႔ က႐ိုင္းမီးယားစစ္ပြဲကို
တိုက္ေနခ်ိန္ ျဖစ္တယ္။ အာဖရိကမွာ စစ္ပြဲေတြ တိုက္ေနခ်ိန္ ျဖစ္တယ္။
အာ႐ွတိုက္မွာ အာဖဂန္စစ္ပြဲကို တိုက္ေနခ်ိန္ ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ
ဒုတိယစစ္ပြဲကို တိုက္ၿပီးခ်ိန္ ျဖစ္တယ္။ အေ႐ွ႔ဖ်ားမွာ ဘိန္းစစ္ပြဲကို
တိုက္ေနခ်ိန္ ျဖစ္တယ္။ တနည္းေျပာရရင္ ၿဗိတိသွ် အင္ပိုင္ယာႀကီးကို
ခ်ဲ႔ထြင္ေနခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရပ္စကင္းဟာ ဒီစကားေတြကို ေျပာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
သူ႔စကားကို ကၽြန္ေတာ္ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပၿပီး ဖတ္ျပပါမယ္။
နားေထာင္ၾကည့္ၾကပါ။
ႀကီးျမတ္တဲ့ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးဟာ ဒီစစ္ပြဲမွာ ဘယ္ဘက္က မွန္သလဲ၊ ဘယ္ဘက္က
မွားသလဲဆိုတာ မၾကည့္ဘဲ၊ ဒီစစ္ပြဲၿပီးရင္ ငါတို႔ ကုန္အေရာင္းအ၀ယ္
ဘယ္လိုေနမလဲ၊ ငါတို႔ အျမတ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ရမလဲ ဆိုတာကိုပဲ ေတြးၿပီး
စစ္ေျမျပင္မွာ လူငယ္ေတြ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ေသေနၾကတာကို လက္ပိုက္ၾကည့္မေနဘူး။
ႀကီးျမတ္တဲ့ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးဟာ သစ္ၾကားသီးေျခာက္လံုးေလာက္ ခိုးမိတာနဲ႔
ကေလးေတြကို ေထာင္ထဲမပို႔ဘူး။ ႀကီးျမတ္တဲ့ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးဟာဆင္းရဲသားေတြရဲ႔
စုေငြနဲ႔ ခ်မ္းသာေနၾကတဲ့ ဘဏ္သူေဌးႀကီးေတြ ခိုး၀ွက္ေနတာကို ဒီအတိုင္း
လက္ပိုက္ၾကည့္မေနဘူး။
ႀကီးျမတ္တဲ့ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးဟာ ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္တ၀ိုက္မွာ လက္နက္အျပည့္အစံု
တပ္ဆင္ထားတဲ့ သေဘၤာႀကီးေတြနဲ႔ အေျမာက္ႀကီးေတြခ်ိန္ၿပီး
သူမ်ားတိုင္းျပည္ကိုသြားၿပီး ဘိန္းေရာင္းေနတာကို ဒီအတိုင္း
လက္ပိုက္ၾကည့္မေနဘူး။
ႀကီးျမတ္တဲ့ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးဟာ ပိုက္ဆံေပးမလား၊ အသက္ေပးမလားဆိုတဲ့
လမ္းဓားျပတို႔ထက္ ပိုကဲၿပီး ပိုက္ဆံေရာ၊ အသက္ေရာေပးလို႔ ႏွစ္ခုစလံုးကို
ေတာင္းေနတဲ့ ဓားျပအႀကီးစားႀကီးေတြ ဓားျပတိုက္ေနတာကို ဒီအတိုင္း
လက္ပိုက္ၾကည့္မေနဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ တေတြဟာ ဘာျဖစ္လို႔ လူေတြ စာဖတ္ဖို႔ အေၾကာင္းကို
ေျပာေနရသလဲ။ အခုအေျခအေနမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူမ်ိဳးဟာ စာမဖတ္ႏိုင္ဘဲ
ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလို စိတ္ဓာတ္ ပ်က္ျပားေနတဲ့ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးဟာ စာမဖတ္ခ်င္ဘဲ
ျဖစ္ေနတယ္။ ဘယ္ေလာက္ ႀကီးက်ယ္တဲ့ စာေရးဆရာက ေရးခဲ့တဲ့ စာပဲျဖစ္ေစ
စိတ္ဓာတ္ပ်က္ျပားေနတဲ့ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးဟာ နား၀င္မွာ မဟုတ္ဘူး။
ခုလက္႐ွိ အေျခအေနမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးဟာ ေလးနက္တဲ့
အေတြးအေခၚပါတဲ့ စာေတြကို ဖတ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ေလာဘေတြ၊ ေဒါသေတြ၊
ေမာဟေတြ ဖံုးေနတဲ့အတြက္ ဘယ္အေတြးအေခၚကိုမွလဲ လက္ခံႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။
လူမ်ိဳးတမ်ိဳးဟာ စာေပကို အထင္ေသးေနရင္၊ သိပၸံပညာကို အထင္ေသးေနရင္၊
အႏုပညာကို အထင္ေသးေနရင္၊ သဘာ၀ကို အထင္ေသးေနရင္၊ ေမတၱာဂ႐ုဏာကို
အထင္ေသးေနရင္၊ ပိုက္ဆံေနာက္ကိုသာ ငမ္းငမ္းတက္လိုက္ေနရင္ အဲဒီလူမ်ိဳးဟာ
ေရ႐ွည္ တည္တံ့ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြဟာ ရင့္သီးတယ္လို႔မ်ား ထင္ၾကရင္ သည္းခံ နားေထာင္ ၾကပါ။
ရပ္စကင္းရဲ႔ စကားပါ။ ဒါပါပဲ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

[၁၉၉၄၊ ဒီဇင္ဘာ ၅ ရက္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔၊ ၀ိုင္အမ္စီေအခန္းမတြင္ က်င္းပေသာ
ျဖဴးၿမိဳ႔ မိတ္ေဆြမ်ား စာၾကည့္အသင္း စာေပဆုေပးပြဲ အခန္းအနားတြင္
ေျပာသည့္စကား]
{ျမသန္းတင့္ ရဲ႔ လမင္းကိုထရံေပါက္မွၾကည့္ျခင္း စာအုပ္ ၂၀၀၀ ခု၊
ပထမႏွိပ္ျခင္း မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္